KP Jazona

Imię: Jazon
Nazwisko: Ring
Wiek: 16
Charakter: Jazon jest chłopakiem tajemniczy, mrocznym, ze swoimi własnymi sekretami. Jest mało rozmowny, często agresywny, ma swój własny cel ... jednak z nikim się nim dzielił, bo nie miał nikogo. Nie lubi ludzi, którzy robią na nim złe wrażenie, a bardzo łatwo potrafi przekraść się przed ich czujnością i odkryć ich prawdziwe oblicze. Jest sprytnym, silnym, wysportowanym chłopakiem, który już nie raz kogoś zabił, na zasadzie: albo ty, albo oni. Zawsze dążył i wciąż dąży do perfekcji we wszystkim co robi. Ktoś mógłby go nazwać dziwnym, gdyż karmi się nieraz ludzką krwią, a to po, aby jego alter ega nie wydostały się na zewnątrz, a czasem zupełnie na odwrót, kiedy próbuje wymusić ich wydostanie się. W stosunku do pokemonów jest odpowiedzialny, jednak także okrutny, ale on wie, ze tak dla nich najlepiej, aby wydobyły swój maksymalny potencjał ... Kiedy widzi silnego pokemona stara się go złapać za wszelką cenę, a kiedy widzi słabego, to także chce go złapać, gdyż wie, że taki pokemon zrobi wszystko, by udowodnić, że jest zdolny do wielkich rzeczy ...
Historia: Co można powiedzieć o Jazonie? Nie wiele. Jego historia jest nieznana ludziom trzecim, nawet on sam nie wie kiedy się urodził, czy jak ma na imię, ale zacznijmy może od początku.
Na zewnątrz królowała noc. W lesie panował totalny chaos - trwała burza z piorunami, które trafiały w siedliska dzikich pokemonów. Jedynym miejscem w całym lesie nienapastowanym przez pioruny (a nie były one zwyczajne ... miały czerwono-krwisty kolor) była stara leśna chatka, w której niegdyś mieszkał leśniczy, a po nim jego syn. Teraz nie było już to samo spokojne miejsce.
W środku panował brud i bałagan. Wszystkie meble były porozwalane po całej budowli. Ściany oblepione był pajęczynami i krwią, a pod jedną ze spróchniałych już ze starości ścian leżał nieboszczyk ... nie ... zaraz ... to wcale nie był trup. Był to młody dwunastoletni chłopak, który najwyraźniej stracił przytomność. Kiedy się obudził, burza doszła do stanu krytycznego, który mógł zagrażać istnieniu całego lasu. O dziwo nie robiło to na dziecku żadnego wrażenia. Wstał, otrzepał się z kurzu i zaczął przechadzać się po chatce, szukając przydatnych i wartościowych przedmiotów.
[Następnego dnia rano] Burza ucichła. Spowodowała straszliwe szkody w całym przepięknym naturalnym lesie. Drzwi od starej leśniczówki powoli otworzyły się z piskiem, a młody chłopak ujrzał światło dzienne - kto wie, być może pierwszy raz w życiu. Dwunastolatek znalazł w mieszkaniu trochę ubrań, akurat na jego rozmiar, a poza tym znalazł plecak, trochę starych książek (głownie naukowych), oraz wiele innych niezbędnych przedmiotów. Były wśród nich jednak dwa, do których najwyraźniej dzieciak się przywiązał, a był to nóż, a dokładniej sztylet, bardzo ostry sztylet i MP-3 wraz z zestawem słuchawek. Chłopak ruszył w kierunku wielkiej szopy, w której pan Smith, były mieszkaniec leśniczówki, przechowywał m.in. drewno i wszystkie inne potrzebne przedmioty. Chłopak pchnął wielką bramę, a naprzeciwko wejścia ujrzał ... ciało leśniczego. Młodzieniec złapał się za głowę,zupełnie jakby ktoś rozsadzał mu ją na pół, zaczął słyszeć głosy, straszne głosy ...
W czasie kolejnych miesięcy chłopak zaczął poznawać świat. Przyjął imię syna leśniczego, które jak sobie zdołał przypomnieć, samumu zabił, a dokładniej Jazoneus Ring. Zadomowił się w tej małej chatce i żył przez długo spokojnie, tracąc co jakiś czas przytomność i budząc się kilka godzin później usmarowany krwią. Nie podobało mu się to, ale wiedział już czym to było spowodowane: miał tak zwane roztrojenie osobowości, był on, chłopak o imieniu Szymon, i bestia, którą nazwał Hikijari. Zrozumiał również kiedy wydostają się oni z jego głowy, po to, aby przejąć kontrole nad jego ciałem, a działo się to wówczas, kiedy był mocno osłabiony, lub wściekły. Zauważył również, że jeśli spożywa krew opuszcza go również jego alter ego. Dlaczego powiedziałem to w liczbie pojedynczej? Dlatego, iż jak dotąd tylko Szymon wydostał się z podświadomości. Jazon podzielił utratę "siebie" na 10 stopni, gdzie przy szóstym wydostać miał się Hikijari. Przez wiele czasu uczył się opanowywać kolejne stopnie opętania, lecz jak dotąd nie potrafił panować nawet nad pierwszym. Dlaczego się tego uczył? Gdyż zdobywał wtedy większą siłę, sprawność itp. cechy. Przy przemianie następowały również zmiany wyglądu chłopaka, ale o nich opowiem może przy innej okazji.
[Wiele czasu później] Chłopak żył przez całe lata walcząc ze swoimi słabościami, jednak wiedział, że w tym miejscu nie zdoła ich pokonać. Dlatego właśnie postanowił wyruszyć w podróż. Zabrał ze sobą podstawowe przedmioty, sztylet, MP-3 (która jak się przekonał nigdy się nie psuła i nie potrzebowała ładowania], trochę papierosów, a także jakieś dziwne białe proszki, które, jak doczytał w książkach był narkotykami, silnie uzależniającą substancją, na którą był duży pobyt na rynku. Wziął więc ze sobą tego tak dużo jak mógł i wkradł się na statek płynący do Johto, gdzie zamierzał rozpocząć swoją podróż. Nie rozmawiał z ludźmi, gdyż nie potrafił być normalny, całe życie spędził na odludziu, więc nie było się czemu dziwić.
[Kilka tygodniu po rozpoczęci podróży] ... wreszcie dotarł do laboratorium Profesora Elma ...
Profesja główna: Trener?
Profesja poboczna: Zabójca, Detektyw, Ninja, Diller
Pokemony:


Gatunek:Totodile
Imię:Killer
Płeć:Samiec

Typ:Woda
Poziom: 13
Charakter: Jest to bardzo fikuśny pokemon. Lubi dręczyć ludzi i im dokuczać, ale jest posłuszny swojemu trenerowi. Lubi swobodne swawole i jest naprawdę bardzo aktywny. Potrafi nie spać pół nocy, aby się dobrze bawić. Rzadko traktuje serio przeciwnika. Stara się jednak być poważnym kiedy wie, że zawinił. Fakt iż ten pokemon ma mimo wszystko sumienie potwierdza tylko, że ten pokemon jest naprawdę wyjątkowy. Ma ukryty potencjał, który musi z siebie wydobyć.
Ataki:
~Drapanie(Scratch)
~Przeszycie(Leer)
~Wodna Broń(Water Gun)
~Furia(Rage)
~Gryzienie(Bite)
Ability: Nieodkryta


Gatunek: Hoothoot
Imię: Razor
Płeć: Samica

Typ: Norma/Lot
Poziom: 12,5
Charakter: Jest bardzo szybka i inteligentna. Każdy ruch dokładnie przemyśli i zawsze strategicznie podchodzi do bitew. Zawsze walczy na 100% swoich możliwości i nigdy nie odpuszcza. Zawsze szuka w przeciwniku słabych stron i ma doskonały wzrok, co czyni z niej idealnego inflitratora. Łatwo się przywiązuje do trenera i bardzo ciężko znosi rozstania. Powoduje to czasami zaburzenia psychiczne, które powodują samotną furię, podczas której Hoothoot atakuje bez namysłu.
Ataki:
~Akcja(Tackle)
~Dziobanie(Peck)
~Warczenie(Growl)
~Dalekowzroczność(Foresight)
~Hipnoza(Hipnoza)
Ability:Nieodkryta

Gatunek: Mareept
Imię: Łowca
Płeć: Samiec

Typ: Elektryczny
[b]Poziom: 10
Charakter: Niczym niewyróżniająca się owieczka. Lubi przeżuwać trawę i wylegiwać się na słońcu.
Ataki:
~Tackle
~Growl
~Thunder Wave
~Thunder Shock
~Iron Tail
Zdolność: Statyczność


Plecak:
Box/Bank:
Punkty JF: 34[/b]