Dream World Neytiri

Tak więc jesteś wraz ze swoim pokemonem w Dream Worldzie

Tak więc tego. Moj pok sie wzbija w powietrze a ja ide po sciezce jesli wgl taka jest ii szukam pokeomonow. Moge 30 zlapac. jeeej:3

//W dream worldzie jesteś pokiem, zapomniałam się//

Tak więc rozglądasz się po okolicach za jakimiś stworkami. Nagle widzisz, że krzaki na lewo się poruszają.

Latam sobie po okolicy i sobie sie zatrzymuje nad krzakoem co sie ruszal. A co mi szkodzi. Zawsze moge odleciec jak cos zlego na mnie wyskoczy. Tak wiec patrze sobie w krzaki.

Po chwili z krzaków wyskoczył taki oto stworek:

- Czego tutaj szukasz? - spytał się.

Polatac nie mozna? pytam zaskoczona. Zreszta jak mnie znalazl pok naziemny w powietrzu? Zastanawialam sie.

No mógł Cię zobaczyć jak spojrzał w górę? I zawołać?
- Chcę spokój - fuknął stworek i znowu zaszył się w krzaku.

Jak siedzial w noze? nie wazne. Fruwam sobie dalej i patrze czy ktos jest mily by pogadac.

W pewnym momencie widzisz takiego olbrzyma spacerującego po okolicach:

Zlatuje ostroznie tak by nie wejsc mu w droge i na wysokosci oczu parkuje sie na drzewie.
Czesc

- Cześć - odpowiada stwór.
Popatrzył się na Ciebie w górę.

Podlatuje wyzej by byc na wysokosci jego oczu. Badz jej.
Jestem sennym podroznikiem. Moglabym cie zeskanowac? usmiecham sie wyciagajac z pomiedzy pior PokeDex.

To była ona.
- No skoro chcesz - powiedziała.
Dzieciak w jej torbie wpatrywał się w Ciebie z zainteresowaniem.

Dziekuje. usmiecham sie dziobem i skanuje jedno stworzenie jak i drugie.
Jak sie miewasz? Pierwszy raz tu jestem. informuje krotko.

Widze trener nauczyl cie atakow. Jak sie tu znalazlas? spytalam ciekawie. Widzialas inne pokemony?

- Trochę byłam trenowana, ale teraz znalazłam się tutaj... Tak, jest ich tutaj mnóstwo - kiwnęła łbem.

Osamotniona? spytalam. Bym cie przytulila ale no... Spojrz na siebie a na mnie. usmiecham sie. Sama jestem trenerka pokemon. A to moj sen. Wiem ze to dziwnie brzmi ale tak jest. wyjasnilam.

Ta przekrzywiła łeb.
- Ale to niemożliwe - powiedziała tylko pokemonica, jakby jej mózg nie był w stanie przyjąć takiej informacji.

Niemozliwe a jednak. To wszystko to jest moj sen. Snisz mi sie. troche sie oddalilam w obawie przed atakiem. Zawsze mam jak sie bronic. Pare atakow znam.

- Nie jestem snem, to niemożliwe! - ryknęła pokemonica, nie mogąc uwierzyć. - Nie chcę być czyimś przelotnym urojeniem - powiedziała. - A ty bardziej nie chcę by z moim dzieckiem tak było - zawyła żałośnie.

Spokojnie. Pewnie istniejesz a sie poznalismy we snie. Mkze tobie tez to sie sni. staralam sie uspokoic pokemona. Pewnie jeszcze kiedys sie spotkamy. To bedzie takie nasze miejsce spotkan. badz spotkamy sie w prawdziwym swiecie. Zegnaj. odparlam i wzbilam sie w powietrze

Ta tylko pomachała ci łapą i po chwili byłaś w górze i poleciałaś dalej. Tyle ją widziałaś. Tak więc musisz póki co szukac innych pokemonów.

Mowila ze ich widziala sporo. Tak wiec ruszylam na podzukiwania.

Póki co nc szczególnego, widziałaś jedynie grupke tych fioletowych szczurów oraz po jakimś czasie ujrzałaś trzy bawiące się Sentrety.