Pokonać rodziców - Fay

Darkrai od samego początku zaczął strategię w stylu: błyskawiczne schowanie się pod ziemię i wyskakiwanie w różnych miejscach areny, celując w Twojego pokemona Incinerate. Wkurzające, bo Twoja pokemonica miała dość ciężko z trafieniem w przeciwnika, ale z czasem szło coraz lepiej, bo mroczny pokemon nie miał zbyt wiele ruchów na Twoją małą. 

D 50%
M 55%

-Asteria, zacznij obrzucać cała arenę Sludge Bomb, by musiał trafić na szlam za każdym razem jak wyskakuje spod ziemi. Gdy będzie chciał zaatakować cie ognisty atakiem poślij w jego stronę Fairy Wind , a następnie obniżaj jego specjalna obronę Fake Tears, by wróżkowy atak zadawał większe obrażenia. Dodatkowo użyj Sweet Scent, by jego ataki częściej chybiały i byś miała szansę atakować go kolejnymi Fairy Wind. Gdy znowu zacznie się okrywać użyj Iron Defense, zwiększać swoja obronę i uważnie obserwować arenę, by gdy tylko pojawi się Darkrai powitać go Fairy Wind. Jeśli znajdzie się wystarczająco blisko ciebie rzuć się i uderz w niego Iron Head, a potem znowu zaatakuj Fairy Wind.- Poleciłam swojemu pokemonowi.

W końcu udało Ci się, a od przegranej Twojego pokemona dzielił dosłownie... 1! Tobias schował swojego Darkraia i pokiwał głową.
- Gratuluję, świetnie Ci poszło... Kiedyś przyjdę po rewanż - powiedział krótko i poszedł w kierunku wyjścia z areny.
Twoja pokemonica była już wyczerpana.

1,3 do lv.

Westchnęłam. Jednak się udało. -Także dziękuje za walkę. No cóż, na rewanżu użyje bardziej odpowiedniego pokemona.- Powiedziałam i podeszłam do swojej Mawile. Pochwaliłam swojego pokemona i schowałam ja do kulki. Rozejrzałam się i ruszyłam w stronę szatni dla zawodników czy co tam było. Może będzie wiadomo kto będzie moim następnym przeciwnikiem.

Na dzisiaj już był koniec walk, więc mogłaś się udać bezpośrednio do pokecenter, a Ingo ma jeszcze z godzinę roboty.
- Przyjdę od razu do pokoju - zawołał tylko z swojego stanowiska.
Ogólnie to był już wyraźnie zmęczony.

Pomachałam mu. -Okey.- Odpowiedziałam i sprawdziłam która jest godzina. od razu ruszyłam w stronę Centrum Pokemon, by uleczyć swoja Mawile i spróbować załapać się jeszcze na wymiany, bo Kabuto będzie do odebrania dopiero jutro. Chociaż wybrałam tylko o włos i tak byłam zadowolona z tej walki. Przynajmniej teraz wiedziałam, ze nawet na legendarne pokemony można znaleźć sposób.

Była już 19.30.
Udało Ci się załapać na końcówkę, a po chwili wpadł tu też jakiś chłopak.
- Mam Eevee na wymianę! Młode, już podtrenowane i gotowe do działań - zawołał chłopak.
Od razu zebrała się przy nim grupka zainteresowanych.

Ruszyłam w stronę chłopaka i wyciągnęłam pokeball z Numelem. Pomachałam nim . -Mam Numela na wymianę.- Powiedziałam mając nadzieję, ze uda mi się wytargować Eevee. Rozejrzałam się. Akurat ten pokemon dość mnie interesował, ale wszystko zależy od tego chłopaka. Stanęłam obok i czekałam na reakcję.

Chłopak odprawił większą część ludu mówiąc, że mają za słabe pokemony.
- Numel? O tak, przydałby się do mojej hodowli - powiedział ucieszony. - Mam samczyka i samiczke. On jest trochę ponury , a ona ma trochę ADHD co wolisz? - spytał się.

Zamyśliłam się. -Dobrze, wezmę dziewczynkę. Jest ona jednak taka do opanowania?- Spytałam się i wyciągnęłam pokeball z Numelem. Miałam jeden kamień ewolucyjny i mogłam ewoluować już tego Eevee. -Ok, w takim razie myślę, ze dobiliśmy targu.- Dodałam i czekałam na swojego futrzastego lisa.

Ten pokiwał głową i wziął pokeballa z Numelem a dal Ci Eevee,
- Tak, najlepiej dawać jej sok z czarnych pozeczek rano - powiedział krótko.
Tak więc masz już swojego liska a chłopak nie widząc już nic ciekawego poszedł sobie. W stołówce siedział piaskowy chłopak na dodatek.

Popatrzyłam na kulkę z futrzakiem i wypuściłam liska. Sprawdziłam jego poziom i charakter. Zerknęłam w stronę piaskowego chłopaka i w końcu ruszyłam w jego stronę biorąc swojego Eevee pod pachę. -Cześć.- Przywitałam się. Prawie podetknęłam mu pod nos liska. -Popatrz jakiego fajnego pokemona znalazłam.- Powiedziałam dumna z siebie.

- Cześć - przywitał się z Tobą. - To gratulacje, ja niczego nie mam - powiedział trochę smutno .
Pogłaskał Eevee, która Ci się niemożliwie wierciła.
- Eeeev! - ucieszyła się.

Wzruszyłam ramionami. -Na pustyni może jakiegoś znajdziesz. Przecież pełno tam ziemnych pokemonów. Rzucił pokeballem i przy odrobinie szczęścia coś ci się złapie.- Powiedziałam i pogłaskałam swojego małego futrzaka. -Ejj, uspokój się. Będzie z ciebie śliczny Sylveon.- Powiedziałam do Eevee i podrapałam ja za uszkiem.

Ta znowu zapiszczała uradowana po swojemu.
- Uwielbiam wodne ale z wodą... Nie radzę sobie bo się rozpadam - wyjaśnił krótko.
Westchnął i patrzył się tęsknie jak ludzie jedzą.

Wstałam od stolika i poszłam zamówić coś do jedzenia dla mnie i chłopaka. Wróciłam i zaczęłam głaskać Eevee. W końcu wyjęłam Prism Scale i dałam do małemu futrzakowi. -Dzięki temu staniesz się Sylveonem.- powiedziałam do pokemona i popatrzyłam na chłopaka. -Zawsze możesz spróbować poszukać Magikarpia. To taka poke-ryba, która nie zna żadnych wodnych ataków, ale potem ewoluuje w wielkiego morskiego węża. Takiego jak ja użyłam w walce z tobą, tyle ze niebieskiego, bo mój jest odmiana shiny.- Powiedziałam i zerknęłam na swojego pokemona.

Eevee po chwili był już Sylveonem.
- Nie mogę jeść - powiedział krótko chłopak. - Jestem z piasku, moje ciało to malutkie kryształki, nie ma mowy o jedzeniu - powiedział.
Westchnął i zamyślił się.

-No cóż...- Mruknęłam tylko i zaczęłam jeść. Zerknęłam na swojego Sylveona. -Mała, podoba ci się imię Ofelia?- Spytałam się pokemonki. -Możesz opowiedzieć mi coś więcej o tym laboratorium i tych gościach co cie kontrolowali?- Próbowałam wyciągnąć z niego jakieś informacje. -Hm.... spróbuje skombinować ci jakiegoś wodnego pokemona. Gdzieś pewnie będzie łaził facet co sprzedaje Magikarpie.- Zastanowiłam się.

- Nie dzisiaj ci opowiem, dobrze? - poprosił chłopak. - Byłoby super - ucieszył się na Magikarpia.
Po chwili rozejrzał się i wstał.
- Idę, pozwiedzam miasto, a jeszcze... Mógłbym z wami podróżować? - spytał się.

Podrapałam się po głowie. -Ja nie mam nic przeciwko, ale no cóż... jest jeszcze Ingo.- Powiedziałam zamyślona. -Chyba, że nie będziesz pokazywać się Ingo, bo nie wiem jak on na to zareaguje.- Dodałam. -Dobra, zobaczymy jutro. Zapoznam cię z nim i przekonamy się jak zareaguje.- Zdecydowałam i schowałam Sylveon do pokeballa. -To do jutra.- Pożegnałam się z nim i ruszyłam do swojego pokoju zaglądając jeszcze do siostry Joy co z moim Kabuto.

Chłopak pokiwał głową.
- Rozumiem i dziękuje - uśmiechnął się lekko.
W końcu wyszedł z budynku, a ty mogłaś iść do swojego pokoju. Miałaś jeszcze pół godziny nim wróci Ingo. Kabuto dostaniesz jutro rano. Sylveon ciągle podskakiwał jak piłeczka. Chciała się bawić.

Usiadłam na łóżku i wypuściłam też Larvestę. Zaczęłam bawić się ze swoimi pokemonami, by chociaż trochę zleciał mi czas. Pogłaskałam swoje nowe nabytki i ruszyłam do łazienki się przebrać. Gdy wróciłam znowu zaczęłam się bawić z ognistym robaczkiem i wrózkowym liskiem. -Jesteście śliczne.- Powiedziałam rozbawiona.

W końcu przyszedł Ingo. Byl dość zmęczony.
- Na masaż mogę liczyć? - spytał się tylko i pocałował Cię w usta.
Po chwili rozłożył się na łóżku i westchnął.
- Jak ci czas minął? - spytał się.
Zauwazylas, że gdzieś zapodziala się czapka chłopaka i ten był poirytowany chyba akurat tym faktem.

-No, ok.- Odpowiedziałam rozbawiona. -Gdzie zgubiłeś swoją czapkę?- Spytałam się chłopaka i wzięłam pod pachę Larveste. Wzięłam ją i podetknęłam prosto pod nos Ingo. -Zobacz jakiego fajnego pokemona znalazłam na pustyni.- Pochwaliłam się ognistym robaczkiem. Usiadłam obok chłopaka i poklepałam go po głowie.

- Powiedzmy, że sfajczył ją Hyper Beam - powiedział chłopak.
Uśmiechnął się na widok robaczka i go pogłaskał, a tamten zaczął przeżywać jego rękaw, ale raczej tak pieszczotliwie. 
- A teraz masażyk - poprosił chłopak i zrobił minę kota w butach.