Shadow Dragon czyli jak załapać się do Power Ragers

Westchnęłam i spojrzałam na dziewczynę.
- A tobie co znowu? - spytałam się tylko.
Nie rozumiałam zbytnio jej obecnego zachowania, coś musiało się jej widać umyśli i teraz do tego dąży. Acnologia już kiedyś mi pokazał jej zbroję.

-Nic.- Wzruszyła ramionami. -Jak nie chcesz to. Jakby czasem ci się odwidziało to idę męczyć Doktora.- Powiedziała. -Pa.- Pożegnała się i mogłaś w spokoju naprawiać sprzęty. Zwierzaki dalej sobie skakały i rozrabiały. W końcu zegarek na komórce zaczął pokazywać 17. Blaze i Szczerbatek już się zaczęły nudzić i chciały do domu.

Westchnęłam i ruszyłam ze stworkami do domu. Dzisiaj nie byłam w nastroju. Jednak coraz bardziej z czasem byłam skłonna spróbować, zaryzykować... Nasypałam zwierzakom mnóstwo karmy i ruszyłam w miejsce, gdzie ostatnio stała TARDIS. Oby tylko hentai sobie nie urządzali w tej chwili...

Akurat miałaś szczęście i nie urządzili sobie hentai rodem z najgorszych scen porno. Az siedziała przy konsoli sterowniczej, a Doktor akurat coś w niej grzebał tak, ze nie było mu widać głowy. -Młotek, proszę.- Powiedział i Azrail podała mu żądane narzędzie. -Psujesz czy naprawiasz?- Ziewnęła i na twój widok zeskoczyła z fotela.

Spojrzałam co wyprawia Doktor/
- Ja też nie mam pewności - przekrzywiłam głowę. - Cóż... Myślę, że bym zaryzykowała - powiedziałam do Azrail.
Może przynajmniej się dowiem czym tak naprawdę jestem... Przełknęłam ślinę i byłam gotowa na działanie... Czekałam tylko co odpowie Azrail.

-jak chcesz.- Powiedziała i podsunęła jeszcze tylko narzędzia Doktorowi. Ruszyła w stronę wyjścia. -Chodź.- Powiedziała. Skierowaliście się w stronę lasu, gdzie nikt nie mógłby dojrzeć waszego pojedynku. Az stanęła na środku polany i skrzyżowała ręce na piersi. -zaczynaj.- Mruknęła.

Tak więc co bym nie zrobiła to ta i tak mnie omal nie zabije... Tak więc szybko ubrałam zbroję i dobyłam swojego miecza, po czym ruszyłam na Az, uskakując w pewnej chwili na bok i w jej bok też celując. Ciekawe tylko w którym momencie mi się oberwie.

Az tylko zachichotała i w momencie, gdy ruszyłaś na nią ona doskoczyla do ciebie i szybkim ruchem wyrwała ci miecz w ręki. Zamachnęła się nim i z całej siły przywaliła nim w ciebie. Od razu poleciałaś na drzewo i dziękowałaś za to, że miałaś już na sobie zbroję. -Tylko na tyle cię stać?- Spytała się i rzuciła w twoja stronę miecz. Popatrzyła w twoja stronę i przybrała zbroję. Nie była to ta, która pokazywał ci smok. Czyli raczej nie ma zamiaru cię zabić.

Spoiler:

Niezbyt zachwycona podniosłam się i spojrzałam na Azrail. Oberwało mi się tak mocno... Ale cóż, nie mogę się poddawać... Szybko ruszyłam znowu na nią, tylko tym razem jak tylko się do mnie zbliżyła to użyłam teleportu i przeniosłam się za nią, by tam uderzyć ją mieczem jak najszybciej. Nie wiem czy to obecny szczyt moich możliwości czy też nie, ale nabierałam motywacji przy swojej zawziętości i nawet jak znowu padłam to się podniosłam i zaatakowałam znowu, tym razem byłam przygotowana na próbę sparowania ciosu i przypomniało mi się co mówiła kiedyś o zwykłych ruchach, więc zasadziłam jej kopniaka z półobrotu w brzuch.

Azrail się tylko lekko uśmiechnęła i nawet nie próbowała uniknąć uderzenia twoim mieczem. Gdy uderzył złapała go i ponownie wyrwała z rąk. Tym razem jednak druga ręką złapała cie za ramię. -Nie pilnujesz broni.- Powiedziała i odrzucała ostrze jak najdalej. Miecz wbił się w ziemię pięć metrów od was. -I co teraz?- Podniosła brwi i kopniakiem odrzuciła cię na drzewo. Znowu. I znowu dziękowałaś za zbroję, chociaż mogłaś przysiąc, ze coś ci w żebrach chrupnęło. Az szarpnęła coś przy nadgarstku i to co zobaczyłaś raczej nie napawało cię optymizmem.

Spoiler:

- ooo sieeet! - to była moja reakcja i wielkie oczy.
Rozejrzałam się szybko za mieczem i wyszarpałam się z dziury, w jakiej byłam w tym drzewie i pobiegłam do miecza, zasłaniając się za drzewami, czymkolwiek co miało jakąkolwiek twardość. Głupi zawsze ma nadzieję... To ja jestem najgłupsza we wszystkich światach...

No cóż, większych szans nie miałaś. Az była o wiele szybsza od siebie, a po za tym jej ostrza z łatwością przecinały kolejne konary. Twój miecz od czasu do czasu parował jej ciosy, ale jednak to była przewaga. Nie mogłaś tak w nieskończoność uciekać. W końcu aż znudziła się tym bieganiem i podcięła ci nogi jednym z łańcuchów. -Pokaż coś ciekawego, szczurku.- Zaśmiała się.

- Nie nazywaj mnie tylko szczurkiem - powiedziałam bo mnie to nieźle wkurzyło.
Szybko się przeturlałam, zerwałam i skoczyłam na Azrail jak najwyżej, po czym przygotowałam się z ostrzem do ciosu. Tak jak na środek głowy by ostrze przeszło od góry. Po tym się wybiłam od niej by nie mogła mnie uderzyć. Mocno trzymałam za miaecz i starałam się uderzać tak, by nie mogła mi go wytrącić. Nagle wzięłam w drugą rękę jeden ze swoich wybuchowych biczy tak by owinął się wokół niej i doprowadziłam do tego, że płytki się rozłączyły i wybuchły jak spadały. Po tym zamachnęłam się mieczem by niby zaatakować, po czym machnęłam biczem by grad mini pocisków ruszył na Az.

Az odskakiwała przed twoimi ciosami i pociskami. Sama nie wiedziałaś jakim cudem ona może się tak szybko przemieszać. W chwili, gdy pociski ruszyły na Azrail ta wyskoczyła i wyciągnęła miecz, którym się zasłoniła. -Ech.. nie masz na prawdę nic ciekawego do pokazania?- Mruknęła i wylądowała tuz obok ciebie. Jej zbroja jednak była nieco podrapana od pocisków i uderzeń. Skrzyżowała ręce na piersi. -To koniec?- Spytała się.

Westchnęłam i zdjęłam zbroję.
- Póki co to jest wszystko lepsze co potrafię - powiedziałam i siadłam pod jednym z drzew.
Westchnęłam i podrapałam się po głowie.

Az wzruszyła ramionami. -Za mało. Wystarczy, ze ktoś podejdzie i urwie ci głowę.- stwierdziła. Popatrzyła na ciebie i wbiła swój miecz w ziemię. Skrzyżowała ręce na piersi. -Jeszcze trochę i po prostu wyśle cię do Chess Dimension, by Black Dragon cie trochę poduczył.- Burknęła. Rozejrzała się, ale jeszcze nie zdjęła zbroi. -Prawie wcale nie trenowałaś. Musze opierniczyć Samuela.- Mruknęła.

- No tylko z raz czy dwa razy - powiedziałam do Azrail. - Masz na myśli mojego odpowiednika z innego świata? W śnie go widziałam - powiedziałam do Az.
Po chwili wstałam i zaczęłam trochę łazić wokoło.
- Ehh równie dobrze mogę się nigdy nie zmienić, hm? - spytałam Az.
Nie paliło mi się do tego ale lepiej wiedzieć kim się jest.

-Gdybyś była w innej sytuacji całkiem możliwe byłoby, ze nigdy się nie zmienisz.- Powiedziała. -Ale teraz jesteś na celowniku rożnych stworów, które mogą chcieć cię pożreć. Jeśli się w końcu nie przemienisz to można by powiedzieć, ze powinnaś zagrać w totka.- dodała. Patrzyła jak krążysz w te i z powrotem.

Westchnęłam i stanęłam przed nią.
- Czyli pozostaje cierpliwie czekać i trenować? - przekrzywiłam głowę.
Po chwili stwierdziłam, że robi się późno i pożegnałam się z Azrail, po czym ruszyłam w kierunku domu by tam trochę odpocząć...

-Tak. Szczególnie być cierpliwym.- Powiedziała rozbawiona Az i tylko machnęła ci ręką na pożegnanie. Po kilkunastu minutach doszłaś do domu, gdzie czekały na ciebie roztęsknione zwierzaki. -Mruu.- Blaze otarł się o ciebie o mało cię nie przewracając, a Szczerbatek wlazł ci na głowę. Zegar pokazywał, ze jest już po 19.

Zaśmiałam się i spojrzałam na zwierzaki. Dałam im jeszcze trochę do zjedzenia i ruszyłam w kierunku łazienki, gdzie się porządnie umyłam i poszłam do pokoju by posiedzieć przy kompie, bo nic innego do roboty nie mam... Jednak mam. Wyjęłam soniczny śrubokręt i zaczęłam przy nim majstrować.

W końcu udało ci się rozgryźć śrubokręt. Miałaś teraz bardzo użyteczne narzędzie, które będzie mogło ci pomóc przy poszukiwaniu portali i naprawach sprzętów. Zwierzaki przy tuptały ci do pokoju i obserwowały co robisz. W końcu zrobiłaś się senna, a Zack jak nie wracał tak nie wrócił. Blaze mruczał zadowolony, a Szczerbatek wpatrywał się w śrubokręt jak zaczarowany.

Byłam zadowolona z tego, że udało mi się rozpracować śrubokręt. Jutro zaczynam znowu poszukiwania portali.
- To niejadalne - powiedziałam tylko do szczerbatka.
Schowałam śrubokręt do szuflady i poszłam się jeszcze ogarnąć przed snem. W końcu wpakowałam się na łóżko i wzięłam sobie do niego Blaze'a (pewnie będę częściowo leżeć na nim, ale co tam), a szczerbatka tuliłam jak przytulankę.

Po kilku minutach zasnęłaś i tym razem nic ciekawego ci się nie śniło. Obudziłaś się wypoczęta i przygnieciona swoim kotem. Mały smok leżał ci na głowie i jego ogon miałaś na twarzy. Zegar pokazywał 8 i na fotelu na przeciwko łózka siedział Rein, który wydawał się rozbawiony tym widokiem. -Hm.. ładne masz przytulanki.- Powiedział.

Zaśmiałam się lekko i wydostałam spod zwierzaków.
- Wiesz wolałabym inną przytulankę - wpakowałam mu się na kolana i przytuliłam do chłopaka.
Cmoknęłam go w polik.
- No to ile dzisiaj mamy czasu? - spytałam się go by wiedzieć kiedy spodziewać się, że pójdzie.