Shadow Dragon czyli jak załapać się do Power Ragers

Pokiwałam głową ze zrozumieniem.
- Rozumiem - westchnęłam. - To obyś się mylił - przełknęłam ślinę.
Poklepałam doktorka po ramieniu.
- Ale skoro działamy razem to będzie dobrze - stwierdziłam tylko.
Jak to było wszystko to pobiegłam do willi.

Doktor tylko westchnął. -nawet nie wiesz w co się pakujesz.- Mruknął. -to do zobaczenia. wyśle ci dalsze instrukcje.- Powiedział i wyszedł z fabryki. Szybko pobiegłaś do willi, a tam Batmobil był już na wykończeniu. Frtki zaczęły popiskiwać jak cie zobaczyły i pokazały ci kolejny projekt tym razem, na szczęście nie transformersa, była to TARDIS>

- Nie wiedziałam od początku i chyba wolę zostać w słodkiej niewiedzy - stwierdziłam tylko.
Po chwili obejrzałam replikę Tardis bardzo zaskoczona.
- Nono to świetnie - powiedziałam do fretek.
Po chwili poprosiłam kolejnych kilka o pomaganie mi przy superkomputerze. Tardis sobie pozwiedzam na koniec.

Fretki pisnęły z entuzjazmem i wszystkie na chwile przerwały budowę TARDIS, by pomóc ci przy komputerze. Podskakiwały przy tym jak dzikie, ale po godzinie miałaś już wszystko z głowy. Twoi poddani byli dumni ze swojej roboty i teraz zabrali się wszyscy, by usłyszeć co takiego masz im do powiedzenia. Dodatkowo wiwatowały na twoja cześć.

Spojrzałam zadowolona na superkomputer.
- Od jutra zajmę sie programowaniem - mruknęłam.
Podziękowałam wszystkim fretkom za pomoc przy wszystkim i powiedziałam, że to na dzisiaj już wszystko. Po chwili ruszyłam w kierunku Tardis by zobaczyć jak to im wyszło. Jutro znowu gdzieś do południa chyba posiedzę sobie w kuchni. Narobię makaroników. By było i dla fretek i dla reszty...

Tardis na razie nie była wykończona i wszędzie wystawały kable. Fretki pozwoliły ci tylko trochę pozwiedzać, a potem wygoniły cię, byś im czegoś nie popsuła. Razem ze zwierzakami ruszyłaś w stronę swojego domu. Tam spotkałaś Samuela, który leżał akurat na kanapie w salonie. Tym razem nie wyżarł ci wszystkiego z lodówki.

- Siema - przywitałam się z nim.
Po chwili policyzłam sobie ile składników potrzebuję, oczywiście uwzględniając jaszczura, a po chwili dałam mu kasę i listę zakupów.
- Jak mi pójdziesz na zakupy to dostaniesz jutro część tego co będę robić - powiedziałam do niego.

-Jo.- Odpowiedział jaszczur. Przekrzywił łeb, gdy zaczęłaś podliczać składniki do makaroników. -Co takiego będziesz robić?- Spytał się biorąc listę i pieniądze. Przeliczył kasę i popatrzyła na ciebie wyczekująco. -To będzie coś dobrego?- Dopytał się przekrzywiając głowę.

- Planuję narobić mnóstwo makaroników... Z tego co wiem to są nawet bardzo dobre - powiedziałam do jaszczura i się uśmiechnęłam.
Po chwili wręcz wygoniłam go do sklepu, a ja zrobiłam sobie do jedzenia jakąś kanapkę a zwierzakom nasypałam karmy.

-No dobra.- Mruknął jaszczur i wyszedł. Zegar pokazywał, ze jest już po 14. Zwierzaki akurat zaczęły domagać się żarełka więc nakarmienie ich było dobrym pomysłem. Kot i smok zjadły, a po chwili położyły się spać. Samuel po pół godziny wrócił obładowany siatkami. -Mam nadzieję, ze dużo mi odpalisz.- Burknął.

Pokiwałam głową.
- Tak dość sporo - powiedziałam. - W sumie to część mogę zrobić dzisiaj a resztę jutro, chyba ze sie uwinę ze wszystkim... - powiedziałam i po chwili zaczęłam się do roboty.
Zrobię makaroniki różnych smaków.

Samuel siedział przy tobie w kuchni i się ślinił prawie ze do makaroników, które robiłaś. Zwierzaki także się obudziły i asystowały ci przy pichceniu domagając się co chwila jakiś smakołyków. Byli upierdliwi i przydałoby się wykopać to całe towarzystwo na jakiś czas z domu.

Po chwili nieco poirytowana ubrałam zbroję i machnęłam mieczem.
- Dobra kompania na czas gotowania proszę mi się stąd zmywać - powiedziałam groźnie.
Po tym zdjęłam zbroję i dalej pichciłam makaroniki i masę do nich.

-Buuu!- zabuczała twoja kompania i jednak zmyli się z kuchni. Przez okno widziałaś jak Samuel zabiera twoje zwierzaki do lasu. W końcu wyrobiłaś się z tym ciastka były gotowe. Akurat wtedy jaszczur i zwierzęta, które łakomym wzrokiem patrzyły na makaroniki. Czekali tylko az im pozwolisz sobie je wziąć.

Miałam tych makaroników praktycznie cały duży kosz. Połowę schowałam do szafki by Ci przypadkiem nie zjedli za dużo i każdemu dałam przydział. Jutro jak pójdę do wilii to dam i fretkom. Takie dodatkowe podziękowanie za pomoc. I spojrzałam na zegarek. Przecież dzisiaj do kina z Reinem...

Miałaś jeszcze jakąś godzinę do przyjścia Reina. Zwierzaki i jaszczur zaczęły opychać się ciastkami i łypały na to schowałaś przed nimi. Na pół godziny przed czasem przyszedł SMS od Reina, ze przyjdzie do ciebie do domu, by zabrać cię do kina. Samuel zaciekawiony zerkał na wyświetlacz twojego telefonu.

- Dobra na dzisiaj koniec wszystkiego - powiedziałam.
Schowałam jeszcze ciastka, których im nie dałam, drugie zamknęłam na wszelki wypadek pod kluczem.
- I ani mi się ważcie je tykać - powiedziałam, zjadając sobie jedno.
Zwierzaki postanowiłam posłać do sąsiadki.

Ze zwierzakami jednak został Samuel, który dostrzegł w tej sytuacji możliwość wyżarcia ci całego jedzenia z lodówki. Rein przyszedł na 10 minut przed czasem. -Cześć.- Przywitał się i cmoknął cię w policzek. Był ubrany normalnie, a na dodatek był bardzo zadowolony z siebie.

Spojrzałam na Samuela ostrzegawczo.
- Jeśli zjesz ciastka to nie ręczę za siebie - powiedziałam do jaszczura. - A wy go pilnujecie a jak makaroniki znikną to już nigdy więcej nie będę wam czegokolwiek robić - zagroziłam zwierzakom.
Po chwili jeszcze poczęstowałam Reina owymi makaronikami.
- I jak mi wyszły? - spytałam się go.

-Okey.- Burknął jaszczur. W sumie nie zakazałaś mu opróżniać lodówki tylko miał nie ruszać ciastek. Rein wziął kilka ciastek i zaczął jeść. -Całkiem dobre.- Odpowiedział i sięgnął po kolejne. -Nie dziwie się, że chcą ci je zeżreć.- Dodał rozbawiony. Zerknął na zegar. -Dobra, idziemy już.- Mruknął i pociągnął cię za rękę.

Uśmiechnęłam się szeroko i ruszyłam za chłopakiem.
- No to super, że smakują - powiedziałam do chłopaka.
Trzymałam go za rękę i szłam z nim do kina. Ciekawe co dzisiaj grają.
- Chcesz jutro zobaczyć co majstruje z fretkami? - spytałam się go.

Rein podrapał się po głowie i szliście właśnie w stronę kina. -No cóż, mogę zobaczyć. a co takiego budują?- zainteresował się chłopak. Akurat puszczali Iron Mana. Weszliście do sali, a Rein uprzednio zapłacił za bilety i kupił wam popcorn. Całkiem miło minął wam czas i po filmie staliście przed budynkiem.

Zadowolona siedziałam z chłopakiem w kinie i trzymałam go za rękę w czasie seansu. 
- Cóż Batmobil i druga TARDIS póki co - powiedziałam. - W sumie fajnie, a jako że uwielbiam uniwersum marvela to czego by nie zrobić czegoś w stylu odtworzenia rzeczy z tych komiksów - rozmarzyłam się lekko. - Oczywiście hulka nie tworzymy - zaśmiałam się.
Wprowadziłam chłopaka do środka by mu wszystko pokazać.

Chłopak był rozbawiony. -Na prawdę? No cóż, słyszałem, ze fretki mogą zbudować wszystko, ale myślałem, ze to tylko plotki.- Powiedział. Ruszyliście do willi, a po pół godziny oprowadzałaś chłopaka po swoim dworku. Fretki nie wchodziły wam w drogę, ale zaciekawione obserwowały Reina.

- Jak widać nie, ja o nich wcześniej nawet nie słyszałam a tu masz - powiedziałam do niego rozbawiona.
Przywitałam się z fretkami i rozejrzałam się wokoło.
- Przydałoby się zrobić jakieś porządne podziemia chyba - zaśmiałam się lekko.