Shadow Dragon czyli jak załapać się do Power Ragers

Westchnęłam.
- A może mogłabym pójść z tobą ci pomagać? - wpadłam w pewnej chwili na pomysł, który wydał mi się praktycznie świetny.
Teraz zrobiłam szklane oczka, coś w pokroju tych jakie robi kot w butach i czekałam co odpowie. Ja też zerknęłam na komentarze odnośnie szkicu.

Rein spojrzał na ciebie. -Niestety nie możesz ze mną iść.- Powiedział chłopak tonem nieznoszącym sprzeciwu. Samuel tylko się wyszczerzył Komentarze na temat twojego szkicu wyrażały zachwyt, a nawet kilka osób chciało się z tobą spotkać. Wszyscy byli kumplami Samuela.

Westchnęłam tylko.
- No dobra to widać jak zwykle będę sama się uganiać za czymkolwiek - powiedziałam nieco zrezygnowana.
Zadowolona spojrzałam na komentarze odnośnie szkicu. Będę usiała nauczyć się zmieniać na zawołanie. Kumple Samuela... mam nadzieję nie takie erotomany jak on.

Kilku napisało, ze niezła z ciebie dupa jako smok, inny, że fajnie byłoby z tobą walczyć, a jeden nerd chciał zmierzyć całą twoja postać. No cóż, nie było aż tak źle. Rein tylko prychnął rozbawiony, a Samuel też siedział na Facebooku. Zwierzaki usiadły obok was. Rein tylko poklepał cię po głowie. -Kiedyś zabiorę cię na jedną akcje.- Obiecał.

Tym co pisali, ze niezła ze mnie dupa odpisałam po prostu na privie, że ta dupa jest już zajęta. Temu co chciał walczyć, że w sumie chętnie jak opanuję przemiany, a kolejny to to samo. Trochę poprawił mi się nastrój na słowa Reina i się do niego przytuliłam. Zwierzakom po chwili dałam coś jeść i wróciłam do tulenia się.

Zwierzaki szybko zjadły, a Samuel zaczął buszować ci po kuchni. Rein zerknął na zegar, który pokazywał już 21. -Chyba muszę już iść. Szef nie będzie zadowolony jak się spóźnię. Jutro zabiorę cię do kina.- Obiecał i posadził cię na fotelu. Cmoknął cie w policzek. -Dobranoc.- Pożegnał się i wyszedł, a ty słyszałaś jak jaszczur tłucze się w kuchni. zwierzaki aż poszły zobaczyć czy coś dla nich nie skapnie.

Też pocałowałam Reina w policzek.
- Trzymam za słowo - powiedziałam do chłopaka i mu pomachałam.
Po chwili poszłam do kuchni by sprawdzić co takiego wyprawia Samuel.
- Bo mi połowę mebli rozwalisz - westchnęłam.

Przyłapałaś jaszczura na wyżeraniu ci jedzenia z lodówki. -Nic ci nie rozwalam.- Burknął pożerając ostatnia laskę kiełbasy. w twojej lodówce zostało już niewiele jedzenia. zwierzaki popatrzyły oskarżycielskim wzrokiem na Samuela za to, że się z nimi nie podzielił. Blaze nawet się fochnął. Jaszczur spojrzał to na puste wnętrze lodówki to na ciebie. -Jutro ci odkupie?- Obiecał niepewnie.

Westchnęłam.
- Zżarłeś dosłownie wszystko... - mruknęłam. - Tak, odkupujesz wszystko i to teraz, bo jutro nie będzie nic na śniadanie - byłam trochę zła.
Spojrzałam na zwierzaki i wytargałam im z szafy kolejny wór karmy i nasypałam im sporo karmy.

Jaszczur coś burknął, ale wyciągnął portfel i pod ludzka postacią poszedł do sklepu. zwierzaki zadowolone zaczęły jeść karmę. Na twój telefon przyszła wiadomość, że do willi został dostarczony towar od staruszka i że fretki zajęły się jego ulokowaniem w budynku. Zaczęłaś zastanawiać się kto napisał tą wiadomość dopóki na oknie nie stanęła jedna z fretek i zasalutowała ci. -Phiii frr Phi!- Pisnęła coś po swojemu i znikła.

- Okey dziękuję za pomoc - powiedziałam tylko do fretki.
Wypasałoby nauczyć się ich języka. Naprawdę fajne i pomocne stworzonka. Zaczęłam wyszukiwać w internecie czy mogłabym cokolwiek o tym znaleźć, w sumie skoro na facebooku mam już dostęp do wszelkich potworowych profili...

Przeglądałaś sobie profile, gdy usłyszałaś pukanie do drzwi. Zwierzaki poderwały się i gdy otworzyłaś drzwi stało w nich dwóch facetów w czarnych garniturach. -Pani Kaludia Damsel?- Spytał się jeden z facetów. Drugi z nich nieco się wiercił i poły marynarki odsłoniły broń przy jego pasie, ale na razie nie wyglądało na to, by mieli jej użyć. Goście popatrzyli z zainteresowaniem na twoje stwory.

Podeszłam zainteresowana do drzwi kto też mógłby to być. I wtedy ujrzałam dwóch facetów w garniakach... Jacyś agenci czy co?
- Tak... - odpowiedziałam, przyglądając się im.
Zerknęłam na broń jednego z nich.
- W jakiej sprawie panowie tutaj są? - spytałam się ich i czekałam na odpowiedź.

-Jesteśmy z departamentu do spraw potworów i istot nadnaturalnych.- Powiedział jeden z nich najwyraźniej uznając, ze granie w otwarte karty będzie najlepsza opcją. -Nie figuruje pani w naszej bazie danych i musi pani wypełnić pewne formularze. Odmowa skutkuje natychmiastowym przetransportowaniem do laboratoriów naszego departamentu.- Powiedział drugi.

- A-aha... - powiedziałam tylko do nich.
To mnie zaskoczyło. 
- No dobra, to uzupełnię te papiery - mruknęłam i jak chcieli to wpuściłam ich do domu. - Zwierzaki też muszę rejestrować? - spytałam się krótko.
To było dość ciekawe. Ciastka oczywiście zżarł Samuel...

-Hm.. a są inteligentne i potrafią porozumiewać się w ludzkim języku? Bo jeśli nie to wystarczy tylko dopisanie ich do pani rejestru.- Odpowiedział jeden z facetów. Zaprowadziłaś ich do salonu, gdzie drugi z facetów podał, ci spory plik formularzy w których pytali o rożne rzeczy typu: płeć, wiek, gatunek, itp. itd. Zwierzaki tylko usiadły z boku i przyglądały się wszystkiemu, a faceci wyjęli swoje kajeciki i sporządzali notatki służbowe.

- No nie potrafią - powiedziałam tylko do nich. 
Westchnęłam i spojrzałam na papiery, po czym zaczęłam wszystko uzupełniać.
- Jak widzę biurokracja siedzi dosłownie wszędzie - mruknęłam.
Na niektóre pytania niezbyt wiedziałam jak odpowiedzieć, ale starałam się pouzupełniać to co było potrzebne.

Po piętnastu minutach uporałaś się z pytaniami. Faceci zabrali formularze. -Dalsze informacje przyjdą pocztą. Bedzie mogła pani sprawdzić czy wszystkie dane się zgadzają. Dostanie pani także login i hasło do specjalnej strony. do widzenia.- Powiedział jeden z nich i w końcu wyszli. Tuż po nich wszedł Samuel z zakupami. -Nawiedzenie?- wyszczerzył się.

Westchnęłam nieco styrana po tej papierkowej robocie.
- No na to wygląda, też przez to przechodziłeś? - spytałam się Samuela.
Po chwili wzięłam zakupy od Samuela i je zaczęłam rozkładać po szafkach i lodówce. Było już chyba dość późno.
- Cóż to do jutra, ja już zmęczona jak nie wiem co... - ziewnęłam.

Jaszczur się wyszczerzył. -tak.- Odpowiedział i machnął ci łapa na pożegnanie. Zwierzaki także były zmęczone i poszły na swoje posłanie. zegar pokazywał już 22. Poszłaś się umyć i przebrać, by móc się położyć spać. Chociaz dzisiaj jeszcze swojej poczty nie przeglądałaś, a może będą jakieś wiadomości od Zacka czy kogoś innego.

Westchnęłam i postanowiłam sprawdzić czy czasem nie czekają na mnie jakiekolwiek wiadomości. Jak nie to poszłam od razu spać. To był dość pracowity dzień. 
- Ciekawe co będzie jutro - mruknęłam.

Jedna z wiadomości przykuła twoja uwagę. Była od Doktorka. Pisał w niej, ze chciały się z tobą jutro spotkać o 12. Zachodziłaś w głowę skąd kosmita mógł mieć twój e-mail. Wyglądało na to, ze to coś w jego mniemaniu poważnego. Twoje zwierzaki już spały, a reszta wiadomości to same potwierdzenia od staruszka.

Cóż to zobaczymy po co on chce by poszła. A przed tym akurat zajmę się robotą przy superkomputerze i ewentualnym zakupem kolejnych części plus to, co wypisałam Samuelowi. Ciekawe czy przynajmniej część zdobędzie. Bo jak nie to albo dużo czasu zajmie mi dorabianie albo będę musiała poszukać wszystkiego na własną rękę. Położyłam się do łóżka by w końcu zasnąć. Nastawiłam budzik na wszelki wypadek na 8.

Szybko zasnęłaś i tym razem nic ci się nie śniło. Obudziło cię brzęczenie budzika. Gdy wstałaś tuz przy swoim łóżku zobaczyłaś stado fretek, które siedziały i popiskiwały coś po swojemu dyskutują z Blaze oraz ze Szczerbatkiem. W sumie jeszcze nie wpadłaś na pomysł, by stworzyć tłumacz dla fretek i zwierzaków, by móc zrozumieć czego chcą.

Spojrzałam zainteresowana na fretki.
- Witam kompanię - ziewnęłam i siadłam na łóżku, patrząc się na stworki.
Pewnie Blaze i Szczerbatek by wołali bez przerwy o żarcie, więc wolę po prostu nauczyć się języka fretek.