Pokonać rodziców - Fay

-Ejjj, to nie fer.- Burknęłam i udałam obrażoną. W końcu także poszłam sobie coś zamówić do jedzenia. Gdy wróciłam usiadłam przy stoliku Ingo. -To chociaż nie pokazuj tego zdjęcia całemu światu.- Mruknęłam. -Bo poszczuje cię jeszcze Miki.- Dodałam trochę zirytowana. Jeszcze trochę i na prawdę się na niego rzucę i zacznę tak obmacywać, by znaleźć ten aparat.

Chłopak zaczął się śmiać.
- Jakoś mnie porządnie przekonasz to to usunę - powiedział w końcu, wcinając swoje danie ze smakiem a ty się patrzyłaś... miałaś nawet wrażenie, że on złośliwie tak wsuwał...
W końcu jednak dostałaś swoje jedzonko i mogłaś zabrać się za jedzenie.

Zabrałam się za swoje jedzenia. -No cóż, poszczucie cię Miki powinno być dostatecznie dobrym argumentem. Chyba, ze wolisz oberwać od wściekłego Gyaradosa.- Burknęłam. Co za złośliwa menda. -No dobra, jak ładnie poproszę to je usuniesz?- Spytałam się zrezygnowana. Może po dobroci coś da.

- Mam silniejsze pokemony - stwierdził chłopak. - Przeprosin to... dość mało... - mówił dalej i się uśmiechał figlarnie.
Trafiłaś widać na niezłego psotnika. Wkrótce skończył jeść i odniósł swoje naczynia, po czym usiadł na swoim miejscu i widocznie czekał na to, aż się zdecydujesz.

Westchnęłam zrezygnowana. -Dobra, to co mam zrobić? Co nie zmienia fakty, ze straszna z ciebie menda.- Burknęłam. Skrzywiłam się w duchu. Taa, ciekawe co takiego Ingo wymyśli. -No, wiec? Co mam takiego zrobić?- Spytałam się i czekałam na to co powie chłopak. Miałam nadzieję, ze nie będzie to nic obrzydliwego czy coś.

Chłopak się zamyślił na chwilę,odchylając się na swoim krześle i patrząc się w sufit.
- Nie mam zielonego pojęcia, miałem nadzieję, że wymyślisz za mnie - powiedział w końcu chłopak.
Tak więc masz wymyślić coś, c by go zadowoliło... Ehh... Wygląda na to, że nieźle się bawi.

Walnęłam głowa o stół. -No, po prostu geniusz.- Powiedziałam i podniosłam głowę rozmasowując sobie czoło. -normalnie twoja logika mnie powala. Co mam zrobić? Ugotować ci coś? Znaleźć? albo moze jeszcze lepiej pocałować, cholera jasna?- zirytowałam się tym bardziej, ze jego chyba to bawiło.

Chłopak aż podskoczył jak uderzyłaś głową w stół.
- Pierwsze to nie wpuszczą cię do kuchni, drugie byś musiała lecieć nie wiadomo gdzie, trzecie zdaje mi się być w sam raz - wyszczerzył się i widać było, że mówi całkiem poważnie.
Teraz to człowieka mogłoby dosłownie wmurować.

Przez chwile zastanawiałam się czy nie kopnąć go pod stołem. -Zaraz... mówisz na poważnie?- skrzywiłam się w duchu. Na Arceusa, mam go całować. -Tylko powiedz, ze żartujesz.- poprosiłam. Nosz, cholera jasna. Za jedno zdjęcie miałabym się oddawać na takie tortury? Chyba już bym wolała magikarpia cmoknąć.

Chłopak się uśmiechnął, tym razem dość ciepło.
- Nie, nie żartuję - powiedział zadowolony z siebie. - Jak tego nie zrobisz to jutro znajdziesz to zdjęcie na facebookowym profilu Battle Subway - dodał.
A z tego co wiesz stronę Battle Subway "polubiło" już 6 mln ludzi.... Ajj...

-To nie fer. To jest szantaż.- Bąknęłam. Już to wiedziałam, jakby tylko opublikował te zdjęcie na facebooku od razu bym już nie mogła sobie spokojnie podróżować. W końcu jakoś się przełamałam. -No dobrze... tylko szybko i nie będzie żadnych udziwnień.- zdecydowałam się w końcu z bólem serca. Chyba to było mniejsze zło od opublikowania zdjęcia ze Sneaselem na głowie w internecie, chyba bym już życia wtedy nie miała.

Chłopak się uśmiechnął i po chwili wstał by odebrać swoją nagrodę. Był chyba wyjątkowo zadowolony z faktu, że się zgodziłaś. Po chwili pocałował Cię prosto w usta, a Ty wręcz poczułaś się jakoś dziwnie... mieszanina odczucia ciepła i dreszczy. Po chwili chłopak się odsunął i wyjął aparat. Pokazał Ci jak usuwa to nieszczęsne zdjęcie.
- No i to był jeden z moich lepszych interesów - uśmiechnął się, po czym poszedł w kierunku wyjścia.

Popatrzyłam jak Ingo odchodzi w stronę wyjścia. Czułam się po tym trochę dziwnie, ale w końcu osunął te nieszczęsne zdjęcie. A może, ta cholera już od dawna takie coś planowała? W końcu wstałam i także ruszyłam w kierunku wyjścia ze stołówki. Miałam nadzieję tylko, ze nie zwróciło to wszystko za dużo uwagi, bo chyba jedna to byłoby już dla mnie trochę za wiele.

Właśnie, kto wie co ten Ingo tam knuł... Zobaczyłaś w pewnej chwili jak jakieś pięć twarzy dziewczyn spogląda na Ciebie przez okno z zawiścią, jakbyś zabrała im... hym... chłopaka? Teraz chyba będziesz musiała się kryć... Czarne okulary, szal zakrywający całą twarz, chusta na głowie, długi czarny płaszcz i łażenie po ciemnych uliczkach byleby się ukryć... Wizja takiej Ty w jednej chwili stanęła Ci przed oczami.

O, nie. Jeszcze gorzej. Jego fanklub teraz będzie chciał mnie zabić. Zerknęłam jeszcze ukradkiem przez okno i pędem ruszyłam w stronę swojego pokoju. Szlag, Ingo się zachciało całowania, to teraz będzie zbierał moje kawałki z ulicy jak mnie te dziewoje dopadną. Jak menady Orfeusza mnie rozszarpią. Brr... no dobra chyba trzeba jak najszybciej znaleźć się w swoim pokoju, zabić dechami okna i postawić przy drzwiach na straży Miki.

Po chwili pędząc tak do pokoju omal nie wpadłaś na siostrę Jou, potem na jakiegoś faceta z stertą książek na rękach... w końcu dopadłaś do swojego pokoju i się zamknęłaś. Czułaś się wyraźnie zaniepokojona tym wszystkim. Po tym omal zawału nie dostałaś jak zobaczyłaś, tym razem siedem wkurzonych nastolatek patrzących przez Twoje okno... Tylko na czym one stoją? Oto jest pytanie...

-Szlaaag!- Wrzasnęłam tylko wkurzona jak nie wiem co. Zrobiłam tył zwrot i wypadłam przez drzwi. -INGO! ZABIERAJ SWÓJ CHOLERNY FANKLUB!- Wrzasnęłam mając nadzieje, ze jednak chłopak mnie usłyszy i te wariatki nie będą stały przed moimi drzwiami. na wszelki wypadek wypuściłam swoją Charizard, by chociaż postraszyła samym swoim wyglądem te dziewoje.

Po chwili Ingo wyszedł z pokoju jakieś dwoje drzwi od Ciebie.
- Hm to one tak szybko się zorientowały? - zdziwił się lekko.
Po chwili wypuścił z pokeballa Dusknoira, który z śmiechem przeniknął przez ścianę. A potem usłyszałaś przeraźliwe krzyki, piski i tak dalej... Po kilku minutach pokemon wrócił i chłopak schował go do pokeballa.
- Teraz będziesz miała spokój - powiedział chłopak.

Prychnęłam tylko i wysłałam swoją Charizard, by zobaczyła czy w pokoju na pewno nie ma już tych cholernych dziewuszysk. -Szlag, trzeba było mnie ostrzec, ze łazi za tobą stado psychofanek, które na każda inną dziewczynę zbliżającą się do ciebie zaczyna pałac chęcią mordu.- warknęłam. Próbowałam ukrywać to, że zachowanie tych dziewuch mnie wystraszyło. Zerknęłam w stronę okna. Niech szybko się poprawi ta pogoda bym mogła już ruszyć, bo mnie te psycholki zeżrą żywcem.

Ingo się tylko uśmiechnął.
- Cóż, dotąd miałem spokój, widać wracają jak bumerang - powiedział roześmiany. - I chyba ktoś tu jest roztrzęsiony - dodał rozbawiony i odgarnął ci włosy. - No teraz lepiej - stwierdził. - W razie czego siedzęw ppokoju - powiedział i poszedł do wymienionego pomieszczenia.

Prychnęłam tylko i znowu skierowałam się w stronę swojego pokoju przyglądając się najpierw czy na pewno te wariatki uciekły. Usiadłam na swoim łózko i przeczesałam palcami włosy. Zerknęłam w stronę okna, a potem na zegar. Wypuściłam swoja Charizard, by siedziała ze mną w pokoju i czasem przy smoliła te psycholki jak im coś znowu wpadnie do łbów.

Póki co był spokój z tymi dziewczynami. Charizard dziwnie przekrzywiła łeb i się na ciebie patrzyła ciągle trochę zdziwiona czymś.
- Chaa? - trąciła cie lekko nosem w policzek i na tym po chwili było coś ciemnego...

-O co chodzi, Miki?- Popatrzyłam na Charizard i potarłam policzek. Zerknęłam na swoja dłoń i wstałam, by przejrzeć się w lutrze. Co to takiego mogło być? Przyjrzałam się uważnie w lustrze. Moze się gdzieś usmoliłam albo po prostu zadrapałam? Przekrzywiłam głowę, by to dostrzec.

Po chwili zobaczyłaś, że masz cos czarnego na policzkui włosach, które poprawił ci Ingo. Charizard dalej się na ciebie patrzyła jakby nie wiedziała skąd ten brud lub myślała, że przesadziłaś z jakimś rodzajem makijażu.
- Chaa? - spytała się.

Zachmurzyłam się i zerknęłam na Charizard. -No, Miki chyba będziesz musiała komuś przywalić.- Mruknęłam i próbowałam jakoś zmyć to cholerstwo. Westchnęłam i kiwnęłam na swoja pokemonkę. -Dobra idziemy.- Mruknęłam i wyszłam z pokoju kierując się w stronę drzwi prowadzących do wynajmowanego przed Ingo pokoju. Zaraz urwę łeb temu żartownisiowi.