Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

- Hahaha - ja także zaczęłam się śmiać.
Po chwili nieźle się przestraszyłam ale okazało się, że to jest... Nox! Tylko o wiele większy...
- Najadłeś się jakichś pigułek na wzrost czy co? - zaśmiałam się, głaszcząc go po łbie rozbawiona. - To mój smok, Nox - powiedziałam do Axela.

//Dobranoc!//

-Oryginalne imie.-stwierdził mężczyzna i wsiadł na wilka.-Szkoda, że twój smok cie nie uniesie. Byłoby o wiele szybciej.
Mężczyzna obrócił zwierzęciem i powoli pokierował go na północ.

Wzruszyłam ramionami.
- Dojdziemy na miejsce i co? Bo wypadałoby coś wymyślić - zaczęłam iść obok faceta. - Włamujemy się czy mały podstęp? Na przykład zaprowadzisz mnie związaną, tylko jaki argument....? - zamyśliłam się.

-Dziewczyno, oni by nas zmasakrowali. Trzeba będzie wejść po niego od tylnej strony więzienia.-powiedział.-Jak go uwolnimy, będzie trzeba szybko uciekać.

Pokiwałam głową.
- Ok, rozumiem... - powiedziałam.
Zmieniłam się w człowieka, przeciągnęłam i ziewnęłam.
- Mam nadzieję w końcu po tym trochę się to wszystko uspokoi... Jazda z porwaniem mnie z ziemi, po tym porwanie pierwszych rodziców przez niejakiego Lokiego, by ich uwolnić to musiałam wykonać trzy zadania... Pierwsze to było porwanie Teseractu z bazy Avengers, drugie to zaniesienie mu Thora... Wtedy po moich licznych pomyłkach z portalami wpadłam tutaj... Mieszkaliśmy chwilkę i Riva, potem musiałam go zostawić, uratowałam rodziców, co zajęło mi pół dnia w czasie tamtego świata, po tym powrót tu i niespodzianka, wszystko w ruinie - z każdą chwilą byłam coraz bardziej zła na swoje wypaczone szczęście.

-Powiem ci, że dopóki twój książe nie powie gdzie są 4 jaja smoków, to szansa, że przeżyje do naszego przyjścia jest spora. Ale jeśli powie... Przestanie być potrzebny i go zabiją. Jeszcze ten cholerny książe mroku, którego będzie trzeba jakoś obejść... Skurwiel stoi na głównej bramie i patrzy na tym swoim smoku śmierci, czy nikt nieproszony nie wchodzi do zamku. Koleś rozwala nasze zbroje jednym pociskiem... Nie wiem skąd on ma taką siłe, ale podejrzewam, że od smoka...-mówił Axel wciąż patrząc przed siebie. Nagle zauważyłaś, że jego zbroja złożyła się i jedyny ślad po niej to żelazny naramiennik z głową wilka na prawym ramieniu. Axel w rzeczywistości był chłopakiem. Wyglądał na max. 18 lat. Jego długie, wręcz metalowego koloru włosy, zasłaniały jedno z fioletowych oczu. Blada cera podkreślała jego blizny na policzkach i skroniach. Najwidoczniej dużo musiał zrobić, żeby dostać zbroję.

To mnie lekko zaskoczyło.
- Jeden smok już wykluty - wskazałam na swojego Noxa. - Cóż ja też nie wiem skąd on ma tą siłę, ale to nie wygląda dobrze zwłaszcza, ze ostatnio chciał mnie zabić - wzdrygnęłam się. - Ja znowuż jestem bardzo słaba, o wiele słabsza niż kiedyś - westchnęłam. - Niezły ten pancerz, ja z całego swojego uzbrojenia mam tylko to i to - wskazałam na miecz i pelerynę, w sumie jej nie używałam ostatnio. - I mam nadzieję, że Riv wytrzyma.... - mruknęłam. - Ogólnie co masz zamiar robić po tym wszystkim? Bo po tej całej akcji raczej będziesz miał zdrowo przekichane... W sumie mogłabym cię wysłać do moich rodziców, by ci coś znaleźli - zaproponowałam.

-Nie, twój smok jest piąty. Jemu nic nie grozi. Jest najsłabszym ogniwem spośród braci. Powietrze, to niezbyt silny żywioł, w porównaniu z pozostałymi. Ogień, Ziemia, Burza, Duch. To ten ostatni tak interesuje Triviara. To jest jedyny smok, który może tak naprawde zagrozić jego smokowi. Drav ma już tyle lat, że potrafiłby zabić jednym machnięciem skrzydeł, ponad sto ludzi. Duch natomiast, dobrze wyszkolony, nie dość, że potrafi ochronić ludzi przed podmuchem śmierci, to jest odporny na fizyczne ciosy.-Axel opowiadał ci o smokach, jakby wiedział o tych jajach wszystko. Na komplement dotyczący zbroi uśmiechnął się smutno.-Tyle bólu, o kawałek żelaza. A co do tego co będe później robić, to nie mam pojęcia.

- Powietrze też potrafi narobić swoje, ale ok, rozumiem obawy co do Ducha... Domyślam się, że faktycznie niejedno musiałeś przejść by zdobyć tą zbroję. Wiesz, po prostu zajmij się po tym tym, czym się interesujesz... Podróże, jakieś walki, praca w czymś lub po prostu przeniesienie gdzieś... Coś się wymyśli, bo jesteś bardziej spoko niż na to wyglądało na początku mi się wydawało - zaśmiałam się.
Zerknęłam co takiego porabia Nox.


//Dlaczego na sms nie odpowiadasz?//

/Brak kasy + czekam do chyba tak 13 i bd miał duplikat starego nr na abonament z play wiec bd odpisywal xd/
-Powietrze faktycznie nie jest złe, ale musiałabyś znaleźć kogoś, kto nauczyłby twojego smoka, jak używać tego co mu dano.
Nox człapał koło ciebie i rozglądał się w okół. Nagle chyba coś mu się przypomniało.
-Patrz co umiem.-powiedział i nagle zniknął. Widziałaś tylko błękitną smugę, która okrążyła was pareset razy, po czym smoczek pojawił się koło ciebie.-Fajne?
Axela aż zatkało. Stał wpatrzony w smoka ze zdziwieniem w oczach.
-Ty go uczyłaś Ekstremalnej Szybkości?-spytał.

Spojrzałam zaskoczona na smoczka, jak to wszystko robi.
- Nie - pokręciłam głową. - I ogólnie widzę, że chyba nie muszę już szukać. Wiesz o nich tak dużo... Może ty byś uczył Noxa? - spytałam się. - To jest świetne! - pochwaliłam Noxa i się uśmiechnęłam zadowolona z tego, że poznał coś ciekawego.
Wygląda na to, że niezły samouk z niego.

-W sumie, to nie jest taki zły pomysł. Może nie wiem tylu rzeczy, co trenerzy wyzwolonych smoków, ale możnaby spróbować.
Axell nagle zatrzymał się, rozejrzał do okoła i błyskawicznie założył zbroję, co uchroniło go przed ognistym pociskiem, którym oberwał. Wbił się w drzewo obok, ale poza tym, wszystko było ok. Nagle, zza drzew wyłoniła się zakapturzona postać. Czerwony płaszcz zasłaniał go całego, a w rękach płonęły mu dwie kule.
-Co robicie na terenie władców żywiołów?-spytał, patrząc prawdopodobnie na ciebie.

Po chwili zmieniłam swoją postać. Przecież nie będę narażać swojego ludzkiego ciała. Pomogłam Axelowi jakoś wyjść z tego drzewa.
- To co widać, podrózujemy - powiedziałam i machałam rozdrażniona ogonem. - A ty co tutaj robisz i kim jesteś? - spytałam się.

-Jestem wysokim kapłanem władców żywiołu. Wtargneliście na na nasz teren.-powiedział, a jego płaszcz zmienił kolor na zielony.
Nagle utknęliście w skale, którą prawdopodobnie wytworzył kapłan.
-Co macie na swoje usprawiedliwienie?

A no to chyba rozumiem mniej więcej sprawę.
- Nie wiedzieliśmy o tym... Idziemy uratować księcia Rivena - powiedziałam po chwili.
Albo zginiemy albo nas to uratuje. Kolor jego płaszcza zależy od tego, jakiego używa żywiołu. No nieźle.

Kapłan jakby zesztywniał. Opuścił skałe po czym zmienił kolor na błękitno-biały. Poczuliście powiew wiatru i ledwo słyszalne słowo, w jakimś obcym języku.
-Co się stało z Rivenem?-spytał, będąc najwidoczniej przejęty tym faktem.

- Został porwany - powiedziałam do kapłana.
Dlaczego tak bardzo się tym przejął? Tego nie wiem, ale może by nam pomógł z tą sprawą.
- Do kitu z tym, że ten czas tak tutaj pędzi - stwierdziłam.
Uspokoiłam się i zerknęłam na Noxa.

-Tak myślałem, że te jaja dodadzą mu tylko problemu. Ostrzegałem go. Próbowałem przekonać, to ten uparciuch nie chciał słuchać.-narzekał kapłan pod nosem.-Wiecie gdzie jest?
Axel najwidoczniej doszedł do siebie, bo zdjął zbroję i oparł się o Burka.
-Żelazne Bractwo, na rozkaz księcia Triviara, najprawdopodobniej wysłało go do Drak Aerial. Z tamtej fortecy nie ma ucieczki, chyba, że masz zbroje. Albo jesteś księciem mroku. Mamy nadzieje złapać go na postoju w zamku bractwa.
-Wy chcieliście tam iść we dwoje?-kapłan się najwidoczniej zdenerwował.

- Tak - powiedziałam.
Zna się widać nieźle z Rivem.
- Ogólnie to ile dni tak dokładnie mnie tu nie było? - spytałam się. - Trochę szybko ten czas leci, ostatnio rozsyłaliśmy jajka do różnych miejsc - mruknęłam.

-Jeżeli dobrze licze to dokładnie 97 dni. I to nie u nas biegnie szybciej czas, tylko u was sie tak leniwi.-powiedział kapłan i zamyślił się na chwile.-W wiosce mamy tajne przejście, które pozwoli wam szybko dostać się w pobliże Ognistej Wieży. Stamtąd, kierując się na wschód, dojdziecie do fortecy żelaznych.

Pokiwałam głową.
- No to świetnie - powiedziałam zadowolona. - Ogólnie to jeszczepoza tym porwaniem to wiesz co oostatnio było u Riva? - interesowałam się i po chwili ruszylam z grupą do tej wioski.

-Triviar sie zdenerwował, że Riven ukrył jaja, ale książe zdążył uciec do nas i ukrywał się. Ogniści i bractwo zburzyli jego zamek i obstawiali tam warte, dopóki Riven nie wróci. Właśnie wczoraj poszedł tam i już nie wrócił.-Odpowiedział kapłan.
Szliście jakiś czas, aż w końcu doszliście do ogromnej skały z wyrytymi symbolami na zewnętrznej stronie. Kapłan uderzył w 3 różne miejsca i skała najpierw pękła a potem rozstąpiła się, ukazując tunel.
-Uważajcie na siebie. Wprawdzie tunel jest bezpieczny, ale Płomienna Wieża jest na terytorium Ognistych, więc mogą was zaatakować.

- Rety nie mógł wytrzymać tylko musiał pójść... - jęknęłam.
Po chwili westchnęłam i poszłam w ten tunel razem z Axelem. Zastanowiłam się czy powinnam brać Noxa.
Jesteś pewny, że chcesz iść? - spytałam się go telepatycznie, nie chcąc narażać młodego na niebezpieczeństwo.
Ogniści. Przypomniała mi się akcja z bliźniakiem Riva.

-Tak. Może jestem mały, ale dużo potrafie.-powiedział i wszedł z tobą do tunelu.
Korytarz był szeroki na około pięć metrów i wysoki na tyle samo, więc spokojnie się mieściliście.
-Cholera, ale oberwałem.-powiedział Axel patrząc na swojego siniaka na brzuchu.

- Sorka, nie potrafię leczyć - powiedziałam tylko. - No moze coś potrafię, ale ostatnio mi nie wyszło - mruknęłam.
Zanurzyłam rękę w swojej torbie. 
- Miałam tam coś chyba na stłuczenia - po chwili wsadziłam tam głowę i weszłam prawie do połowy.
Pojemność mojej torby może niektórych zaskoczyć tym bardziej, że na to nie wygląda. Tata mi ją kiedyś zrobił.