zUy blacisek i kompanija - Remik

Poczekałem na Alex, bo bez niej nigdzie nie zamierzam się ruszać. Zawracam pokemony do ballek i ruszam do Pokemon Center wraz z moimi przyjaciółmi. Postanowiłem oddać Alex swoją kurtkę, aby mogła ochronić się przed deszczem lepiej, niż podczas zwykłego biegu. Zależy mi na tym, żeby nie zmokła, na pewno wtedy będzie szczęśliwsza. Po dotarciu do celu szybko zabieram klucze od Siostry Joy, w końcu trzeba się rozlokować, no i oczywiście sprawdzić tajemniczą paczuszkę. Po dotarciu do pokoju siadam na swoim łóżku i zaglądam do środka nagrody, aby odkryć cóż się kryje w środku, a potem pochwalić się przyjaciołom.

Alex podziękowała za kurtkę i po chwili biegliście do pokecenter. Nie zdążyliście bardzo zmoknąć, bo budynek na szczęście nie był tam bardzo daleko. Wynajęliście dla siebie jeden duży pokój i po chwili w nim siedzieliście. Była telewizja... Nawet zainwestowali w kablówkę, nieźle. W końcu usiadłeś na łóżku i otworzyłeś, paczkę, a w niej było... Jajko! Dostałeś jajko pokemona w nagrodę. Było w połowie białe a w górnej części czerwone, linia lekko falowana.
- Co tam masz? - Alex zajrzała Ci przez ramię, więc praktycznie czułeś jej oddech na szyi, a dziewczyna była zaciekawiona. - Ale fajnie, jajko! Jakiego to pokemona? - spytała się znowu z nadzieją, że może Ty wiesz.
- Jajko Krabby'ego - Kuba podszedł i zerknął do paczki.

Jak zwykle, mądry Kuba, zawsze był genialny.- Pomyślałem. Oddech Alex... rozmarzyłem się o niej. Postanowiłem przekazać jajko Kubie, do analizy, a sam postanowiłem zbliżyć się do Alex.
-Ładnie to się tak podkradać?-Zapytałem żartobliwie, po czym wziąłem ją na plecy i wstałem z nią.
Liczyłem na to, że Alex podejmie dowcip i będzie chciała kontynuować rozmowę. Przecież dlaczego miałaby nie chcieć? Znamy się już tyle czasu, a ona wciąż jest taka piękna. Byłem bardzo zadowolony z tego, że mamy jeden duży pokój. Bajery takie jak kablówka zupełnie mnie nie interesowały, dla mnie liczyło się tylko to, że będę mógł widzieć moją miłość, jak będzie zasypiać, spać i jak się obudzi. Cudowna perspektywa, zwłaszcza, że jutro trzeba dobrze zacząć dzień. Może uda się złapać jakiegoś pokemona, dotrzeć do lidera i z nim zawalczyć? Kto wie, zapowiada się cudowna noc i dzień. Ale teraz liczyła się tylko Alex i to, że jest na moich plecach.

- Nie wiem, ale najwyżej mam jakiś zły uczynek na moim koncie - odpowiedziała i oparła się o Twoja plecy. - Wiecie co? Niezbyt chce mi się spać, macie jakiś temat do rozmowy, może coś ciekawego w telewizji czy jakaś gra? - zaproponowała.
- No ja mam karty - powiedział Kuba i wyjął swoją talię z bocznej kieszonki plecaka.
Dziewczyna po chwili usiadła obok Ciebie i wypuściła na nowo swoje stworki, które zaczęły buszować po łóżku kuby.
- Tylko Cynda, żadnych płomieni - powiedziała dziewczyna do pokemona, który miał wyraźnie ochotę wypuścić ogień ze swoich pleców.

Takie miłe uczucie, kiedy Alex oparła się o moje plecy. Okazuję radość poprzez uśmiech i z zadowoleniem rozkoszuję się siedzeniem blisko ukochanej. W końcu jutro jest ważny dzień i trochę przyjemności dzisiaj na pewno pomoże mi się skoncentrować jutro.
-To w co gramy?-Zapytałem z delikatnym uśmiechem.
Właściwie było mi to obojętne. Potrafiłem grać w niemal każdą karcianą grę. Dla mnie liczyła się tylko bliskość pięknej Alex, to że mogę z nią rozmawiać, a nawet jej dotykać. Spróbowałem lekko się do niej przysunąć, aby siedzieć jeszcze bliżej niej. Może teraz wydarzy się coś, co da mi sygnał do jakiegoś dalszego działania? Kto wie co jej siedzi w głowie.

Po chwili siedziałeś z nią i niemalże stykaliście się bokami.
- No to proponuję zabrać w pokera - powiedział Kuba. - Jakaś stawka czy tak po prostu? - spytał się chłopak.
- O jakąś drobną sumkę możemy - powiedziała Alex i wyjęła 20$ z kieszeni.
Twój przyjaciel także wyjął 20$ i teraz była kolej na Ciebie byś się zrzucił na tą pulę. No co jej siedzi w głowie to nie masz zielonego pojęcia, ale ta siadła sobie po turecku i tak, że nadal byłeś bardzo blisko niej, tylko troszkę się odwróciła byś nie mógł podejrzeć jej kart.

Nie chce grać przeciwko przyjaciołom na pieniądze, jeżeli wygram będę się z tym bardzo głupio czuł, no ale cóż, skoro oni tego chcą... Poker to jedna z moich ulubionych gier karcianych, zawsze lubiłem w nią grać. Obecność Alex ani trochę mnie nie rozpraszała, ale sprawiała, że czułem się niesamowicie szczęśliwy, tak jak w momencie otrzymania Riolu, złapania pierwszego pokemona i wygrania pierwszej walki. Ona uszczęśliwiała mnie w identyczny sposób. Nawet nie próbowałem zaglądać do jej kart. Sam również wyłożyłem 20$ i sprawdziłem swoje karty. W końcu może ich nauczę, że nie gra się z przyjaciółmi na pieniądze, wszystko zależy teraz od kart, które dostałem.

// Wiesz, ze ja nie mam zielonego pojęcia o kartach? xD//

Po chwili zaczęła się gra. Cóż... Twoje oduczanie ich gry na pieniądze z przyjaciółmi poszło ci nawet dobrze, bo ograłeś ich trzykrotnie na sumę 20$ każdego.
- Poddaję się - jęknął w końcu Kuba i rzucił swoimi kartami. - Z torbami mnie puścisz - zaśmiał się lekko.
Alex tym bardziej zaczęła się śmiać z całego zajścia.
- No to był twój pomysł - powiedziała do chłopaka i się przeciągnęła, odkładając swoje karty.
Była akurat godzina 20, czyli czas, kiedy to zaczynały się najfajniejsze filmy. Mieliście do wyboru Avatara, Transformers, Spadaj tato i kilka innych trochę mniej znanych filmów.
- Avatar - zagłosowała Alex.
- Transformers - uparł się Kuba.
Obydwoje spojrzeli na Ciebie wyczekująco wiedząc, że Twój głos prawdopodobnie zadecyduje o tym co będziecie oglądać.

Nie chciałem tego, ale to był ich wybór. Schowałem pieniądze do portfela i usiadłem wraz z przyjaciółmi. Starałem się siedzieć jak najbliżej Alex, ale tak, aby jej nie przeszkadzać.
-Zdecydowanie Avatar.-Powiedziałem uśmiechając się na myśl o tym pięknym filmie.
Pomyślałem jednak o tym, że powinien się dobrze wyspać, bo jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem to już jutro stoczę swoją pierwszą walkę w sali. Z drugiej strony Avatar to superprodukcja, która podoba się również mojej ukochanej, dlatego warto obejrzeć z nią ten film do końca. Może zaśnie w moich ramionach? A może po prostu wspólnie spędzimy miło czas i oboje będziemy to dobrze wspominać? Zobaczymy co przyniesie czas, a na razie cieszę się z tego co mam, czyli przyjemność bycia blisko Alex.

Po chwili Kuba wyjął z plecaka jakieś chrupki, które mogliście sobie podjadać w trakcie filmu. Wszystko się zaczęło. Telewizor był nawet dobry i duży, więc tym przyjemniej, a w pewnym momencie poczułeś, że Alex o dziwo oparła się o Ciebie i poczułeś jej dłoń na swojej. Kuba natomiast objadał się wszystkim co możliwe, niekoniecznie z jego plecaka. Film jest dość długi, ale absorbujący, więc tym fajniej było, chociaż to co najbardziej Cię cieszyło to bliskość dziewczyny. Chłopak zasnął gdzieś tak w połowie filmu i chrapał niemiłosiernie, ale starczyło przewalić go na drugi bok i już było w porządku.

Alex przysunęła się do mnie... to takie cudowne uczucie. Jej ręka na mojej to właściwie spełnienie marzeń. Na dodatek Kuba zasnął... uwielbiam tego gościa, ale bez tego jego spojrzenia chytruska wszystko będzie bardziej naturalne w moich relacjach z Alex. Postanowiłem przejść o krok dalej i objąłem dziewczynę przytulając ją do siebie, a drugą ręką złapałem za jej rękę. To wymarzona pozycja, idealna na oglądanie filmu, a nawet na spędzanie czasu tak po prostu. Nie chciałem, aby cokolwiek się zmieniało. Mógłbym tak spędzić resztę życia. Może dlatego naszło mnie na wyznania.
-Wiesz, bardzo się cieszę, że przysunęłaś się do mnie na początku filmu. Nie wyobrażam sobie lepszego sposobu na obejrzenie go.-Powiedziałem do Alex spokojnie, po cichu, właściwie szepcząc jej do ucha.

Alex chyba trochę się zaczerwieniła przy tym wszystkim, nie spodziewając się, że przejdziesz dalej.
- No to miło słyszeć - odpowiedziała w końcu, nie wiedząc co ma powiedzieć.
Jej chyba jednak też podobało się to, jak siedzieliście i mieliście spokój od docinek Kuby, który na pewno musiałby wtrącić swoje trzy grosze. W końcu był koniec filmu, a dziewczyna niemalże zasypiała w Twoich ramionach i uroczo wyglądała jak oczy się jej tak przymykały.Tobie zresztą też bardzo chciało się spać, a między wami nasilała się taka... specyficzna atmosfera ciepła.

Cudownie, Alex się nie odsunęła, ale sprawia wrażenie, jakby jej się to podobało. Może ona coś też do mnie czuje? Cały film w jej towarzystwie to cudowna sprawa, bardzo mnie to cieszy i nawet zmęczenie mi nie przeszkadza. Chociaż może powinniśmy wykorzystać tę miłą atmosferę, która wytworzyła się pomiędzy nami. Widząc ukochaną dziewczynę, która niemalże zasypia postanowiłem delikatnie położyć się na łóżku razem z nią, aby jej nie rozbudzić. Przykryłem nas, a następnie ułożyłem tak, aby Alex wygodnie mogła się we mnie wtulić i zasnąć. Jeszcze przez pewien czas patrzyłem na jej zamykające się oczka i dopiero kiedy upewniłem się, że zasnęła, ja również zamknąłem swoje i spróbowałem zasnąć. Po takiej nocy na pewno nastanie udany dzień. Wiem to na pewno.

Dziewczyna ogólnie zasnęła nim zacząłeś ją układać do snu, więc tym bardziej musiałeś uważać, by jej nie obudzić. Po chwili leżałeś obok niej w łóżku, a ona wyglądała naprawdę słodko... No i byłeś uradowany Twoim małym sukcesem dzisiaj. To co było może oznaczać, że możesz już mniej ukrywać się z uczuciami do niej, bo widać ona też bardzo cię lllubi. Jak ją do siebie przytuliłeś do poczułeś, że ta przez sen jeszcze bardziej się wtula i zasnąłeś niemalże natychmiast. Jak obudziłeś się rano to wszyscy spali, łącznie z Alex, opartą głową o Twój tors i ciągle się przytulającą.

O tak, nie pamiętam kiedy ostatnio tak dobrze się czułem. W takiej sytuacji, kiedy słodka Alex nadal śpi i to tak smacznie nie zamierzam się ruszać, a nawet sprawdzać godziny. Nie interesują mnie takie detale, skoro taki skarb tuli się teraz do mnie. Jej widok był idealny dla mojej duszy. Odczucie, które w tym momencie mi towarzyszyło to ogromne szczęście i chęć, aby ta chwila trwała wiecznie. Mam nadzieję, że pewnego dnia zostanę mistrzem pokemon i następnego dnia dane mi będzie obudzić się dokładnie w taki sam sposób.

Kuba spał jak zabity, ale Alex po chwili zaczęła się budzić i spojrzała na Ciebie lekko zaskoczona.
- Cześć... wpakowałam ci się na łóżko? - spytała się i ziewnęła, pokazując swoje białe ząbki.
Była chyba trochę zmieszana, że spała wtulona w Ciebie praktycznie całą noc, więc trochę się odsunęła i położyła się na plecach.
- Jejku chcę spać jeszcze - stwierdziła, chociaż promienie słońca trochę przeszkadzały, poza tym Kuba znowu zaczął chrapać.

Jej widok naprawdę mnie zachwycał, choć wiedziałem, że muszę to opanować.
-Nie, spokojnie. Zasnęliśmy razem zaraz po filmie.-Powiedziałem do ukochanej z niewinnym uśmiechem.
Skoro ona chce spać to dla mnie sprawa jest prosta, przewrócę Kubę na bok, pójdę zrobić jakieś śniadanie, a ona niech jeszcze trochę pośpi.
-Więc śpij dobrze, a ja pójdę zrobić śniadanie.-Oznajmiłem i delikatnie pocałowałem ją w czoło.
Wstałem, chociaż żal było mi wychodzić z łóżka, w którym leżała Alex. Dla niej wszystko. Delikatnie przewróciłem Kubę na bok, żeby przestał chrapać i dał jeszcze pospać Alex, potem zasłoniłem okno, aby promienie słoneczne nie raziły jej w oczy i dopiero potem zabrałem się za przygotowanie śniadania. W tak ważnym dniu trzeba się dobrze najeść, żeby osiągnąć sukces, dlatego też zabrałem się do przygotowania pożywnej sałatki owocowej. Poszperałem trochę po plecakach i wyposażeniu pokoju, aby przygotować najsmaczniejszą sałatkę owocową jaką tylko potrafiłem. Po chwili nakryłem do stołu i nakarmiłem pokemony czekając na pobudkę moich przyjaciół.

Dziewczyna znowu lekko się zaczerwieniła jak ucałowałeś ją w czoło. Podziękowała za obrócenie Kuby i zasłonięcie okna, po czym wróciła do snu. Składniki jakich potrzebowałeś były w lodówce, mogłeś więc zabrać się za robienie sałatki. Wyszła Ci ona bardzo kolorowa i aż chciało się ją jeść. Robienie jej zajęło Ci trochę ponad pół godziny, czyli w wystarczającym czasie by Alex i Kuba mogli dospać swoje. A Ty już im wszystko zanosiłeś.
- Żarcie! - ucieszył się Kuba.
Alex podziękowała i wzięła od Ciebie talerz z śniadaniem, po czym zadowolona zabrała się za jedzenie sałatki. Widać było, że wszystkim bardzo posmakowała. Pokemony po śniadaniu znowu zaczęły się bawić i siłować między sobą.

Ucieszył mnie fakt, że sałatka wszystkim zasmakowała, jak i to, że pokemony miały dobry nastrój. W końcu powinno to oznaczać dobrą formę. Sam również zabrałem się za jedzenie śniadanka, aby nabrać dużo sił na dzisiejszy dzień, bo planowałem w nim wiele wrażeń. Zaraz po tym jak skonsumowałem posiłek spakowałem się, zawróciłem pokemony do ballek, sprawdziłem godzinę i postanowiłem wyruszyć. Poinformowałem o planach moich przyjaciół i poczekałem, aż oni też się spakują. Kiedy już byliśmy gotowi do drogi zamknąłem pokój i oddałem klucz siostrze Joy i udaliśmy się na zewnątrz. To z całą pewnością piękny zień na złapanie nowego pokemona. Trzeba wykorzystać obecność wody, przecież przy niej można spotkać nie tylko wodne typy, ale także inne, które przychodzą się napić lub odpocząć.
-Chodźcie przejść się koło mostu, chcę złapać nowego pokemona.-Powiedziałem do przyjaciół i ruszyłem nad wodę rozglądając się za pokemonami.

W końcu wszystko było zjedzone, spakowane i w ogóle urządzone. Godzina była prawie dziesiąta. Na zewnątrz były chmury, ale póki co nie zapowiadało się, że będzie padać.
- Rety dzisiaj będzie trochę kijowo iść - stwierdził Kuba, a wy zaczęliście spacer brzegiem jeziora w poszukiwaniu pokemonów.
Alex szła plażą, zaraz przy brzegu i zobaczyłeś, że coś wystaje z piasku, dziewczyna na to weszła i... Trzask! Twoja ukochana wylądowała zaskoczona i wystraszona na podłożu, a na jej nodze była zakleszczona jakaś muszla.
- Zdejmijcie mi to! - jęknęła, sama próbując zdjąć tą wredną muszlę, ale nie dawała rady.
W sumie to okazja dla Ciebie, byś się wykazał swoją pomysłowością i heroizmem.

Szybko wypuściłem Riolu z pokeballa.
-Naprzód mała, użyj Stalowego Ogona, aby uderzyć muszlę, na pewno się otworzy.-Wydałem komendę licząc na to, że mój plan się powiedzie.-Złap go, na pewno Ci się przyda.-Dodałem.
Sam kontrolując sytuację Alex zacząłem się rozglądać za innymi pokemonami. Dokładnie kontrolowałem taflę wody, aby wypatrzeć pływające w niej poke-ryby, lub inne wodne stworzenia. Kontrolowałem też plażę, aby widzieć czy nie błąka się po niej jakiś zagubiony pokemon.

Po chwili muszla się otworzyła i wypuściła Alex, a ta wypuściła od razu po tym pajączka, chociaż ciągle siedziała na piasku i trzymała się za kostkę, czyli ten mały musiał dość mocno ją uścisnąć. Kubę natomiast coś chciało wciągnąć pod piasek, ale chłopak nawet dobrze sobie radził i w końcu wyczołgał się z Nincadą przyczepioną u nogi. Pokemon wyraźnie miał ochotę go zjeść. Chłopak szybko wypuścił swojego Turtwiga, który Energy Ballem trafił zarówno pokemona jak i swojego trenera. Prawie całe spodnie były w strzępach. A Ty póki co nic dla siebie nie widziałeś...

Powoli zaczynam żałować, że przyszliśmy na tą plażę, Alex boli kostka, ale ją mogę ponieść. Nie mam pojęcia jak rozwiązać problem Kuby, a czułem się za to odpowiedzialny. Wiem jednak, że mi towarzysze sobie poradzą, a ja sam muszę znaleźć sobie stworka, który chciałby ze mną walczyć. Dlatego ostrożnie podszedłem do Alex, aby sprawdzić jak wygląda sprawa z kostką i pomogłem jej wstać, aby łatwiej było jej walczyć. Sam udałem się nad sam brzeg jeziora i zacząłem dokładnie kontrolować taflę wody w poszukiwaniu pokemonów. Dodatkowo patrzyłem też na plażę, czy nie widać tam jakiegoś dzikiego pokemona, którego mógłbym spróbować złapać.

Kuba sobie bez kłopotu zaczął radzić z Nincadą. Może to dlatego, ze pokemon go nieźle wkurzył... Po chwili pomogłeś Alex wstać, z jej kostką nie było tak bardzo źle, ale na pewno będzie miała jakiś czas siniaki po przygodzie z tym małym pokemonem, który bez przerwy klekotał swoją muszlą i starał się ugryźć jej pokemona. Ale takiego malucha to by raczej zjadł całego... W wodzie nic interesującego, aż... zobaczyłeś dwójkę gniewnie się na Ciebie patrzących oczów jakiejś poke-ryby:

Spokojnie sięgnąłem do kieszeni po pokedex, aby przeskanować tego pięknego pokemona. Riolu nie wejdzie do wody, żeby z nim walczyć, dlatego trzeba będzie spróbować ataku z powietrza.
-Pokaż się Staravia. Musisz mi pomóc, bardzo chciałbym złapać tego pokemona, wzleć w powietrze i zaatakuj go Szybkim Atakiem! Spróbuj złapać go szpony i wynieść w powietrze, żeby upuścić z wysokości i w trakcie lotu wykonać Powietrzny As! Postaraj się ponownie podbić go do góry i wykonać Atak Skrzydeł, po którym pozwól wpaść mu do wody.-Wydałem polecenie poke-ptakowi.
Nieźle się zapowiada, poke-ryba, która gniewnie na mnie patrzy. To może być niezły wojownik, a zwłaszcza po ewolucji.