,,Człowiek, który stał się demonem"-czyli gra Jazona

Obudziłeś się w lesie, nie pamiętając absolutnie niczego poza tym, że wybierałeś się w stronę laboratorium pokemon w mieście Newbark po odbiór pierwszego pokemona. Leżałeś pod wierzbą, na której siedział sobie fikuśny Hoothoot, który spał. Przed tobą ciągnęła się leśna ścieżka między Cherrygrove, gdzie przez ostatnią dobę słyszałeś krzyki donośnej imprezy, a Newbark, gdzie mieszkałeś od niedawna, przeciwnie jak profesor Elm. Po krótkim ogarnięciu się wstałeś i spojrzałeś na zegarek. Była godzina 8.00 AM, a ty byłeś umówiony na 8.15. W kwadrans spokojnie zdołasz dojść do Newbark. Początek twojej przygody rozpoczął widok przecudnej okolicy lasu Newbark, gdzie było pełno drzew liściastych oraz pokemonów przyjaźnie nastawionych do ludzi... no może poza ciemną stroną lasu, którą idzie się skrótem do Violet.

(Sporo błędów sprzecznych z historią, którą ci opisałem w zapisie. Zacznę od tego, iż całe życie mieszkałem w starej chatce, z dala od cywilizacji, a w podróż do Johto udałem się kilka tygodni temu. W Newbark przebywałem może kilka - kilkanaście godzin, więc to tak dla jasności PS. już wszystko jest ok. dzięki za szybką interwencję )

Obudziłem się pod starą wierzbą przy drodze, prowadzącej do laboratorium Profesora Elma. Znów straciłem panowanie nad Szymonem, który wykorzystał moje zmęczenie podróżą do przejęcia mojego ciała i wprowadzenia go w pierwszy stopień opętania. Niestety wszystko widziałem co robił, co czynił, widziałem tych biednych ludzi których pozabijał. Cóż ... bywa. Wstałem, otrzepałem się z piachu i trawy, po czym zarzuciłem na siebie kaptur od bluzy, i włączyłem swoją MP-3, zapuściłem jakiegoś rapsa i ruszyłem spokojnym krokiem do gmachu, który już po chwili odnalazłem.
- Wreszcie tu jestem ...
Rzekłem bezdźwięcznie, po czym otworzyłem drzwi, a tam ujrzałem profesora.
- Ja po pokemona przyszedłem.
-Powiedziałem jak to zwykle ja swoim mrocznym i oschłym głosem do Elma.

Profesor był jak zwykle zabiegany, ale znalazł chwilkę, aby cię przyjąć.

-Witaj młodzieńcze! Mam coś pilnego do podpisania, poczekasz chwilę?-spytał zabiegany profesor i zaczął wertować kartki szukając jakiegoś formularza. Twoje bystre oko od razu wyczaiło, że leży pod pokeballami. Cóż profesor Elm nie wyglądał na ogarniętego.

.... ok ... wydawał się być .... totalnym durniem ....
- Yyyy... chyba to, czego pan szukasz leży pod stołem ....

-O! Rzeczywiście! Dziękuję! A teraz bez zbędnych ceregieli... Oto pokemony, które złapałem dla nowych trenerów... niestety większość starterów już została oddana, więc będą trochę inne od standardowych-powiedział Profesor i wziął pokeballe:

-Oto twoi kandydaci! Houndour, Hoppip i Totodile!-powiedział i wskazała na pokemony:



-Hondour jest bardzo twardy i waleczny, ale lubi się wysługiwać innymi. Hoppip jest wiecznie uśmiechnięta i zawsze poprawia humor, gdy ktoś jest smutny, natomiast Totodile jest rozrabiaką, który nabiera powagi tylko przy kimś kogo szanuje. Hondour jest typu Ognistego, Hoppip Trawiastego, a Totodile Wodnego. Oprócz tego Hondour ma drugi typ Mroczny, a Hoppip Latający. Tylko Hoppip jest samiczką, reszta to samce. Na kogo pada twój wybór?-spytał profesor Elm po długim monologu.

Dokładne obejrzałem całą trójkę. Starałem się wejrzeć w ich duszę, tak samo jak robiłem to z ludźmi. Do pierwszego odstrzału wybrałem Hoppip ... Przyglądałem się jej przez chwilę, jednak od kiedy tylko j ujrzałem już strzelałem jaka jest: panienka, delikatna, wykwintna, dla której największe zło to brud. Odpadła.
Przyszła kolej na poke psa - Hondoura. Wyglądał na silnego, zadziornego, jednak w rzeczywistości był to klasyczny gbur, mięśniak, który lubił wysługiwać się innymi, słabszymi od siebie, czyli ktoś bez honoru. Nie, on nie był dobrym wyborem.
Ostatnią nadzieją był wodny starter - Totodaile. Przyjrzałem się mu, jednak jego dusza ... ona była najbardziej mroczna ... pod tą zawadiacką zasłoną krył się wojownik, potężny silny, okrutny i bezwzględny, sprytny, inteligenty, podstępny ... Tak ten pokemon był idealny, nie tylko silny, lecz i posiadał wiele innych walorów.
- Wezmę tego.
Powiedziałem beznamiętnie.

Po krótkim schowaniu reszty pokemonów, profesor Elm śmiało podał ci pokeball Totodile'a. Następnie w twoim kierunku podał Pokedex, PokeNav, 5000$, 5 Pokeballi i 2 potiony.
-To podstawowy ekwipunek trenera! Niech ci służy, tylko dobrze go wykorzystaj.-to powiedziawszy
wziął uprzednio odnaleziony dokument i zaczął go wypełniać. Gdy już to zrobił wstał i powiedział:
-Życzę ci udanej podróży po naszym regionie. -po wypowiedzeniu tych słów podał ci rękę i uścisnął ją. Twoja podróż właśnie się zaczęła. Tylko gdzie się wybierzesz najpierw? Oto jest pytanie.

Mimo, iż profesor zrobił na mnie niemiłe wrażenie, to widziałem, że wgłębi duszy to poczciwy i dobry człowiek, jednak zakręcony. Bez większego namysłu wyszedłem z laboratorium i usiałem sobie na ławeczce nieopodal. DO balla z moim Totodillem doczepiłem krwawy szpon i literę "K" od jego nowego imienia: Killer. Po odpowiednim wyekwipowaniu się ruszyłem w kierunku wierzby pod którą się obudziłem licząc na to, iż spotkam tam tego ptaszka, którego wcześniej widziałem, a który mnie zaintrygować swoją ciemną (choć może nie do końca) duszą.

Idąc w stronę lasu, w którym dzisiaj rano się obudziłeś napotkałeś dziwne zjawisko. Jakaś dziwna mgła objęła cały las. Była ona koloru różowego. Wyglądało to nadomiar dziwnie. Hoothoot'a samego w sobie nie było na miejscu, ale w tym lesie działo się coś dziwnego. Ewidentnie pochodziło z głębi lasu. Przed tobą rozwijała się dobrze znana ci droga do Cherrygrove, a także ścieżka skrótowa do Violet. Po drodze było widać rozmaitą zieleń rozpościerającą swe piękno po lesie. Wszędzie kwiaty, krzewy, a także gdzieniegdzie grzyby.

Ta mgła ... to było ciekawe, niezwykle i intrygujące. Wypuściłem z balla mojego nowego towarzysza broni w drodze po zdobycie władzy.
- Koleżko, od dziś jesteśmy partnerami. KPW? 0 kłamstw, 0 przekrętów, jesteśmy jak rodzina i sobie pomagamy.
Zeskanowałem pokemona nie przerywając swojego wywodu (JS)
- Będziesz od dziś nazywał się Killer i oczekuję, że zapracujesz na te imię. Chce, abyś rozwijał swoje wewnętrzne cechy charakteru i ukryty potencjał.
Po otrzymaniu skanu wchodzę z killerem do lasu.

Pokedex wystukał ci następujące dane:

Cytat :

Gatunek:Totodile
Imię:Killer
Płeć:Samiec

Typ:Woda
Poziom: 10
Charakter: Jest to bardzo fikuśny pokemon. Lubi dręczyć ludzi i im dokuczać, ale jest posłuszny swojemu trenerowi. Lubi swobodne swawole i jest naprawdę bardzo aktywny. Potrafi nie spać pół nocy, aby się dobrze bawić. Rzadko traktuje serio przeciwnika. Stara się jednak być poważnym kiedy wie, że zawinił. Fakt iż ten pokemon ma mimo wszystko sumienie potwierdza tylko, że ten pokemon jest naprawdę wyjątkowy. Ma ukryty potencjał, który musi z siebie wydobyć.
Ataki:
~Drapanie(Scratch)
~Przeszycie(Leer)
~Wodna Broń(Water Gun)
~Furia(Rage)
Ability: Nieodkryta(Pokemon odkrywa swoją zdolność podczas walki, jeśli spełni jej wymagania)

Weszliście do lasu i zauważyliście już na pierwszym odcinku drogi, że stoi na niej jakiś dziwne drzewo inne od reszty.

Obejrzałem szybko dane swojego Killera, i jedyne czego się tak naprawdę dowiedziałem, to jakie znał mój podopieczny ruchy.
Wszedłem do lasu, a moim oczom szybko ukazało się drzewo ... inne od pozostałych, takie jakiego w życiu jeszcze nie widziałem, a widziałem mnóstwo gatunków roślin i drzew. Podszedłem powoli do drzewa, aby móc się mu przyjrzeć, zapisać w notatniku dane i może nawet jeśli się uda pobrać próbki. Przejeżdżam też delikatnie ręką po pniu, aby sprawdzić wytrzymałość kory itp. zjawiska przyrodnicze.

Gdybyś nie był takim napalonym ekologiem, może nie natrafiłbyś na taką przeszkodę. Gdy tylko dotknąłeś drzewa automatycznie wyczułeś ruch. Drzewo powstało i spojrzało na ciebie rozgniewanym okiem.


Pokemon, którego obudziłeś ze snu nie pochodził z tego regionu. Ciekawe co robił w Johto?
Najważniejsze jednak było teraz uciec przed tym drzewem. Trevenant zaczął was ostrzeliwać Burzą Liści.
Gonił was przez ładny odcinek lasu, aż natrafiliście na pewnego trenera, który cofnął go do balla.

(Nie chcę być nie miły, ani nic z tych rzeczy, ale na przyszłość nie pisz za mnie, to, że moja postać ucieka, to powinienem napisać sam ...)
To wielkie bydle najwyraźniej nie należało do najmilszych. Mimo wszystko zdecydowałem się na odwrót, a to ze względu na Killera, który nie był gotowy na taki pojedynek. W pewnym momencie, kiedy leśny kolos już omal nie złapałby mojego pokemona został wycofany przez jakiegoś chłopaka. Spojrzałem na niego, i od razu mi się nie spodobał. Samemu również wycofałem swojego pokemona.
- Na przyszłość lepiej pilnuj swoich pupilków.
Rzuciłem oschłym, doprowadzającym ze strachu do dreszczy głosem.

-Przepraszam...-odrzekł młody trener. Był on bardzo młody, wyglądał na ledwo 10 latka. Po twoim straszliwym tonie, młody się przestraszył trochę.

-Trevenant nigdy mnie nie słucha i próbowałem go jakoś przekonać do siebie, ale mi uciekł, przy pierwszej okazji.-usprawiedliwił się chłopak, po czym na jego głowie usiadł Hoothoot, ten sam którego rano spotkałeś.

Najwidoczniej chciał stoczyć bitwę, gdyż dziobał cię w nos.

- Niech ci będzie, ale powinieneś popracować nad jego charakterem.
Postanowiłem nie wspominać o ogromnej sile jego pokemona, jaką dostrzegłem wewnątrz niego. W ten czas zaczęła mnie dziobać ta wredna sowa.
- Widzę, że nie tylko z jednym pokemonem masz problem.
W tym momencie uznałem, że jest to idealny moment na sprawdzenie prawdziwej siły Killera.
- Młody, co byś powiedział na drobny pojedynek? Mój pokemon, na twojego Hoothoota?

Przyznaję ci za 1szą stronę 10 punktów JF.
=====================================================================
-Ale ten Hoothoot nie jest mój.-powiedział chłopiec i spojrzał na jednonogą bestię na swojej głowie.


Sówka zeskoczyła i czekała na przeciwnika.

Nie jego ... tego nie przewidziałem, jednak why not, why not. Mi to nie przeszkadzało, wręcz, było to mi na rękę.
- Killer czas się pokazać.
W ten oto sposób wypuściłem swojego małego towarzysza z pokeballa.
- Czas zobaczyć, jak silni jesteśmy. Hoothoot, jesteśmy gotowi. Walczmy.
Jak zwykle mówiłem bez żadnych emocji.
- Killer rozpocznij od Przeszycia, aby nieco osłabić przeciwnika. Damy mu pierwszemu zaatakować, wykonasz unik i uderzysz Wodną Bronią.
Rzuciłem polecenia i wyciągnąłem PokeDex, aby zeskanować pokemona i być może dowiedzieć się czegoś, czego jeszcze nie wiedziałem.

WALKA ROZPOCZĘTA!
Hoothoot zaczął od ataku Dziobaniem na Totodile'u, uprzednio używając Dalekowzroczności, dzięki czemu miał lepszą celność dziobania i wychwycił czułe punkty przeciwnika. Totodile nie chcąc być gorszym Przeszyciem zmniejszył obronę przeciwnika i dorzucił Wodną Broń.

Totodile 85%
Hoothoot 85%

Nie wiedzieć czemu pokedex przestał funkcjonować. Dziwne rzeczy się dzieją w tym lesie.

Jak widać nowsze, nie zawsze znaczy lepsze. Jednak i bez nowoczesnych urządzeń dostrzegłem, że Hoohoot jest silnym stworzeniem, zresztą jak i wcześniej przypuszczałem. Zadał imponujący cios Dziobaniem, jednak Killer nie ustępował na krok przeciwnikowi w umiejętnościach.
- Atakuj Wodną Bronią. Celuj w skrzydła, a jeśli będzie próbował atakować to unikaj i staraj się trafić Drapaniem.
Wydałem poszczególne komendy licząc, iż uda mi się sprowadzić poke-sowę do parteru.

Hoothoot nadganiał swoją szybkością przewagę celności Totodile'a i krokodylek rzadko trafiał. Potem dzięki poprzednij kombinacji skutecznie zmniejszył opór twojego pokemona. Na koniec padła Hipnoza, która automatycznie uśpiła twojego pokemona. Hoothoot był co prawda w nie najlepszej formie, ale twój Totodile był bardzo poturbowany.

Totodile 45% ~Śpi~
Hoothoot 50%

Ten Hoohoot coraz bardziej mnie intrygował. Był niezwykle silny, szybki i precyzyjny. Hipnozą trafił i to w dodatku za pierwszym razem. Zaczynało robić się niebezpiecznie, Killer mocno oberwał, a na domiar złego spał. Musiałem zareagować.
- Killer powstań, bo jak nie, to źle skończysz!
Rzuciłem kilka słów do pokemona gniewnym, wręcz morderczym głosem. Czekam na reakcje mojego pokemona, jednak w ręku trzymam już pustego balla i mierzę w Hoohoota, po czym rzucam ballem niezależnie od tego, czy Totodiale mnie posłucha, czy nie.

Hoothoot widząc twoje zamiary użył Hipnozy i w twoim kierunku, co prawda nie usypiając, ale kołując cię. Totodile wstał, a gdy to zobaczył wymierzył ostateczny cios Furią. Hoothoot ostatkami sił wymierzył Akcję i walka skończyła się remisem.

Totodile 0%
Hoothoot 0%

Teraz była dobra okazja do złapania Hoothoot'a.

EXP:
Totodile + 0,5 lvl

Obecny Poziom Totodile: 10,5lvl

- Ehm... W mordę, ale mnie łeb wali. Nie....
Dlaczego powiedziałem nie, spytacie. A tuż dlatego, że czułem, słyszał już nawet głos Szymona, który znalazł ideina okazję, aby się wydostać, musiałem go powstrzymać. Szybko wyciągnąłem sztylet z plecaka, którym przeciąłem sobie fragment dłoni, a raczej tylko lekko przejechałem, lecz wystarczyło to, aby wydostała się czerwona ciecz. Zacząłem szybko ją zlizywać z dłoni, i trochę mi przeszło, głos Szymona zamilkł, a moja dusza już mocno trzymał się ciała. Spojrzałem na pole bitwy i zauważyłem, że Killerowi udało się. Podszedłem do przeciwnika i dotknąłem go poke-kulą.

Przebudzenie się twojej złej strony było tylko urojeniem, gdyż wszystko co odczuwałeś oprócz walki z Hoothoot'em, nawet Trevenant i jego trener były wynikiem Iluzji Hoothoot'a. Po finalnym podejściu do ptaka dotknąłeś go ballem i złapałeś. To była pierwsza, ale i ciężka bitwa. Po krótkim dojściu do siebie okazało się, że dotarłeś już do Cherrygrove. Wielkie miasto imprez, zakupów i innych atrakcji stało przed tobą jak gdyby nigdy nic. PokeCentrum było tuż za rogiem. Początek twojej przygody nie był zbyt ciekawy, ale zdobyłeś doświadczenie i nowego kompana.