Pokonać rodziców - Fay

Wyjęłam pokedex i przeskanowałam tego latającego gluta. -Mam nadzieje, ze nagle Gulpiny nie dostały skrzydeł, bo wtedy zraz wracam w podskokach do domu.- Mruknęłam. Wyobraźnia podsunęła mi obraz wściekłych i napalonych Swalotów ze skrzydłami, które mogły kryć się za małymi Gulpiniatkami. -Brrr...- Skrzywiłam się i czekałam na Skan. -Zaraz dowiemy się co to za pokemon.- powiedziałam do Miki.

Chamander popatrzyła się zainteresowana na sworka, który wkrótce do was podleciał.
- Soo? - spytał.

Popatrzyłam z ulgą na Solosisa. -Uff... jak ja się ciesze, ze nie jesteś Gulpinem ze skrzydłami. Już cię za to lubię. Nie chciałabyś się czasem do nas przyłączyć?- Spytałam się zielonej pokemonki. Wyjęłam kulkę i pokazałam go Solosisowi. -Czy może najpierw chcesz zawalczyć?- Dopytałam się. Zerknęłam na Miki. Mojej Charmander przydałoby się towarzystwo.

Solosis popatrzyła się na was i przechyliła się na bok, co zapewne w wykonaniu pokemona takiego jak Charizard byłoby przechyleniem łebka.
- Soo - powiedziała w pewnym momencie i zaczęła się do Ciebie przytulać, a Charmander chyba nie wytrzyma ze szczęścia.
W końcu będzie miała towarzystwo...

-To świetnie.- powiedziałam zadowolona i stuknęłam zielonego glutka pokeballem. Gdy się złapała to ją od razu wypuszczam. -No, widzisz Miki. Mówiłam, ze będziesz miała towarzystwo.- Dodałam i rozejrzałam się. Uff... jak dobrze, ze to tylko Solosis a nie jakieś latające Gulpiny. Wzdrygnęłam się na tą myśl. Brr... jak ja nie lubię skaczących żołądków.

Solosis od razu się złapała.
- Chaa! - Charmander od razu ją do siebie przytuliła.
Pokemonice po niedługim czasie zaczęły się bawić i Twoja ognista jaszczurka w końcu miała dobry nastrój, ale w pewnej chwili coś dziwnego... Zaczęła się świecić!

Byłam bardzo zadowolona z tego, że Miki miała teraz towarzystwo. Obserwowałam zabawę swoich pokemonów. Miki już powinna niedługo ewoluować. Zerknęłam w jej stronę, gdy akurat zaczęła się świecić. -Miki, ewoluuje?- Powiedziałam zaskoczona i szybko podeszłam do swojej pokemonki. Byłam bardzo ciekawa czy zmieni się po przemianie w Charmeleona i czy czasem nie spaskudzi się jej charakter. Oby nie.

Twoja Miki rosłóśła, aż cała świetlista poświata... zniknęła! Stała teraz przed Tobą dorodna Charmeleonica.
- Chaa - otworzyła paszczę zadowolona z siebie.
Po chwili się na Ciebie popatrzyła groźnie... Aż się wzdrygnęłaś. Po tym się tylko roześmiała i w Ciebie wtuliła.

-Ale się groźna zrobiłaś.- Powiedziałam rozbawiona i pogłaskałam ja po łepku. Wyjęłam pokedex, by sprawdzić tylko czy zmienił się jej aż tak bardzo charakter. Chociaż po jej zachowaniu widać, ze to jest cały czas moja Miki. Zerknęłam na Solosisa. -Grupowe tulenie. Zielone pokemony tez są mile widziane.- Zwróciłam sie do stworka.

Charakter Twojej pokemonicy o dziwo ani trochę się nie zmienił, więc możesz być spokojna. Wtedy chyba po prostu chciała zrobić Ci kawał. Solosis na Twoje słowa uradowana do was przyleciała i też się zaczęła tulić. W końcu aż wam ręce/łapy/coś, czego ten pokemon nie ma ścierpły i nadszedł koniec tulenia się.

-No, dobrze. Chyba już koniec przytulania się.- powiedziałam rozbawiona i pogłaskałam oba pokemony. -Chyba musimy już ruszać dalej.- Dodałam i wstałam. Rozejrzałam się. Miałam nadzieje, że jednak plotki o pięciu słonecznych dniach się sprawdzi i nie będę latać w deszczu jak głupia. Popatrzyłam na swoje stworki. -No to idziemy.- Mruknęłam.

Pogoda była coraz ładniejsza. Słonce zaczynało nawet mile przygrzewać, co podobało się zwłaszcza Twojej Charmeleon.
- Chaa - rozwarła zadowolona paszczę i wędrowała za Tobą.
Solosis natomiast beztrosko latała wokół was i dotrzymywała towarzystwa Twojej Miki.

Ruszyłam w dalszą podróż przez trasę numer 2. Rozglądałam się i co jakiś czas zerkałam na swoje pokemony. Cieszyłam się, ze przynajmniej teraz Miki ma towarzystwo w postaci Solosis. Zamyślona rozglądałam się. Byłam ciekawa ile zajmie mi dojście do następnego miasta. Może tam udało by się wyzwać kogoś do walki. Jak na razie Miki walczyła tylko raz z dzikim pokemonem.

Niedługo po drodze napotkaliście jakiegoś chłopaka, który trenował ze swoją Poochyeną i Rattatą. Spojrzał na Ciebie i zagwizdał z podziwem na widok Charmeleon.
- Nono, może chętna na walkę? - spytał się Ciebie chłopak.
Jego stworki natychmiast do niego podbiegły słysząc słowo walka.

Kiwnęłam głową i przywołałam swoje stworki, by stanęły obok mnie. -Tak, jaki styl walki proponujesz? Podwójne czy pojedyncze?- Spytałam się. Zerknęłam na pokemony chłopaka. Rattata i Poochyenna. Mroczny pies był mocniejszy przeciwko Solosis. Charmeleon akurat miała typ obojętny na te dwa stworki przeciwnika. W sumie, zobaczy się jak to wyjdzie w praniu.

- Pojedyncze - powiedział chłopak.
Po chwili wybrał do walki Poochyenę. Mały pokemon stanął przez swoim właścicielem i czekał na przeciwnika. Chłopak ma bardzo wojownicze stworki, nie ma co... Twoja Charmeleon wyszła na przód, jakby sama zgłaszając się do walki.

Kiwnęłam głową. Zerknęłam na swoją Charmeleon. -Dobrze, Miki. W taki razie ty będziesz walczyć pierwsza. Zacznij od Growl, by obniżyć atak przeciwnika i użyj Smoke Screen, by zadymić całe pole widzenia przeciwnika. Zaszarżuj wtedy na niego z Fire Punch, by zaraz po tym odskoczyć i uderzyć go prosto w pysk przy pomocy Iron Tail. Znowu się od niego odsuń i zacznij wokół niego krążyć, by gdy tylko będzie zdezorientowany zaatakować go Seismic Toss.- Wydałam jej polecenia.

Pochyena okazał się w najmniejszym stopniu nie dorównywać Twojej Charmeleon. Widać stworek miał o wiele niższy poziom... I ataków też niewiele znał. Po kilku ciosach Twojej pokemonicy piesek padł, a chłopakowi szczęka opadła.
- No nie no ale siła - powiedział.

Charmeleon plus 0,4 do lv.

-Bardzo dobrze, Miki.- Pochwaliłam swoja Charmeleon. -Waleczność masz po tatusiu.- Powiedziałam rozbawiona. Zerknęłam na Solosisa. -To walczymy dalej? Tym razem wystawię mojego psychicznego pokemona.- Zwróciłam się do chłopaka. Miałam nadzieje, ze mój nowy nabytek będzie miał szanse pokazać na co stać ja w walce.

- No dobra, chrzest bojowy dla mojego - stwierdził chłopak.
Po chwili jego drugi stworek stanął na waszym umówionym polu bitwy i czekał na jakiś rozwój akcji. Zdawał się być dobrze trenowany w szybkości.

-No to jedziemy.- Powiedziałam i przywołałam psychicznego stworka. -Dobrze, Solosis. Teraz twoja kolei. Najpierw użyj Reflect, by podnieść swoją obronę i zaatakuj przeciwnika przy pomocy Psywave. Zacznij wokół niego latać i jak tylko uda ci się znaleźć za jego plecami atakuj tym psychicznym atakiem. Próbuj unikać jego ataków.- Wydałam jej polecenia.

Rattata okazał się być szybkim pokemonem. Twój stworek za nim niezbyt nadążał, więc ciężko było z unikami. Szczurek atakował głównie Tackle i Quick Attack, do tego potem zaskoczenie.. użył on Bite, co dało nieźle popalić Twojemu psychicznemu pokemonowi.

S 60%
R 75%

nie wyglądał to dobrze, ale zawsze była jakaś szansa na to, ze Solosis może wygrać. -Dalej, Sol. Użyj na przeciwniku Psywave i jeśli tylko będzie chciał cię zaatakować użyj rolout, by go uderzyć. Krąż wokół niego i co chwila atakuj przy pomocy rollout. Nie dawaj się trafiać, a na jego uderzenie odpowiadaj Psywave.- Poleciłam pokemonowi.

Twoja Solosis atakowała, Rattata jeszcze raz uderzył Bite i... padł niezdolny do walki! Wygrałaś. Chłopak schował pokemona do pokeballa.
- Cóż, świetna jesteś - powiedział. - Paa - machnął i poszedł w swoją stronę, a Twoje pokemony były ucieszone z wygranych.

Solosis plus 0,6 do lv. i zapomniałam o evencie - Charmeleon plus 0,2 do lv.

-Na razie.- Powiedziałam do chłopaka. -Bardzo dobrze się spisałyście.- Powiedziałam zadowolona do swoich stworków. -To teraz ruszamy dalej. Chrzest bojowy już macie.- Dodałam. jakaś spektakularna wygrana to nie była, ale i tak cieszyłam się z tego. Rozejrzałam się i kiwnęłam na swoje stworki. Ruszyłam w głąb trasy numer 2.