Pokonać rodziców - Fay

Żabol bardzo się ucieszył na głaskanie. Po chwili byliście pod pokecenter, gdzie akurat zmierzał też Ingo.
- O tu jesteś - powiedział chłopak. - Hm? Co to za młodzik? - spytał, patrząc się na niezbyt pewnego Deana.
Chłopak chyba chciał coś powiedzieć, ale chyba zostawił całe wyjaśnienia Tobie. W sumie Ingo może być spokojniejszy niż gdyby to piasek wyjaśniał...

-Cześć, Ingo.- Przywitałam się z Mistrzem Metra. -Ten chłopak to Dean lub jak wolisz Piaskowy Chłopak. To ten chłopak o którym ci mówiłam i który nawiedzał mnie w snach. Teraz jest zupełnie nieszkodliwy. I nie mam zamiaru cię rzucić dla niego. Prędzej go adoptuje.- wyjaśniłam chłopakowi mając nadzieję, że mi uwierzy.

Chłopak popatrzył się krytycznie na młodego, który niemalże się rozsypał ale jakoś w końcu się ogarnął.
- Cześć - powiedział Dean.
Ingo westchnął i wyciągnął w jego kierunku rękę.
- No cóż, to wygląda na to, że mamy nowego kompana w podróży - stwierdził Mistrz Metra,  co ucieszyło Piaskowego.

-No, Ingo. Więcej entuzjazmu.- Powiedziałam do Mistrza Metra. Podeszłam do swojego chłopaka i go przytuliłam. -Sama sobie cie wychowałam to nie mam zamiaru cie nikomu oddawać.- Powiedziałam dobitnie. Pokazałam na swojego żabusia. -Ingo, zobacz jakiego fajnego mam pokemona.- Pochwaliłam się.

- No mam nadzieję - powiedział Ingo i pocałował Cię w policzek a Dean miał minę jakby widział coś co go absolutnie nie interesuje.
Chłopak popatrzył się na Twojego żabola i pogłaskał go po łbie.
- Fajny - stwierdził. - Kolekcja się rozwija - zaśmiał się.

-Tak, Eevee mi się wykluł, a w drodze są Chespin i Gloomy. Pożyczyłam od koleżanki pokemony na randkę z Ditto.- Powiedziałam rozbawiona. -Złapałam tez dzisiaj Heracrossa.- pochwaliłam się. Byłam bardzo zadowolona ze swoich pokemonów. -A jak ci minął dzień? Ja byłam z Deanem w kinie.- Spytałam się chłopaka i wskazałam na piaska.

- A to masz fajnie z tymi pokemonami - powiedział Ingo.
Zaśmiał się na słowa o żuku.
- Cóż w sumie to nuda i dość zmęczony jestem - ziewnął Ingo. - Na czym byliście? - spytał się i pociągnął Cię w kierunku stołówki.

-Na Kung Fu Panda 3.- Odpowiedziałam. Ruszyłam za chłopakiem do stołówki. -I jak teraz stoją te walki? Już niedługo będą jakieś pojedynki z silniejszymi przeciwnikami?- Spytałam się Mistrza Metra i zerknęłam na piaska. -Przechodząc przez kanały Castelii można dojść do całkiem fajnego ogrodu, gdzie jest dużo pokemonów.- Poinformowałam Ingo.

Chłopak pokiwał głową i się zamyślił.
- O ile wiem to teraz szykuje się naprawdę ciężka walka dla ciebie - powiedział. - Będziesz  miała do czynienia z Alderem - poinformował Cię.
Po chwili Ingo zamówił sobie jakąś sałatkę i placki po węgiersku. Dean poszedł natomiast do biblioteki po książkę o pokemonach.

Jęknęłam. -Z Alderem? Z naszym Czempionem? Kiedy mam zacząć pakować walizki?- Mruknęłam. Czyli będzie już czas pożegnać się z turniejem. -Jak oceniasz moje szanse w walce z Alderem?- Spytałam się zrezygnowana Ingo. Wzięłam sobie jakiś zestaw obiadowy i zaczęłam jeść. Jakos nie widziałam swoich szans w starciu z czempionem.

- Jutro o 10 rano - powiedział Ingo. - Cóż stwierdzam niestety, że marne tym bardziej, że ponoć ma w swoim składzie legendę, która niedawno złapał - wyjaśnił Ingo.
Więc będzie bardzo ciężko. Jedzenie szło Ci teraz jakoś opornie, a Ingo wsuwał jak najęty.
- Ja jak zaczynałem to odpadłem w pierwszym starciu, więc się nie przejmuj - powiedział Mistrz Metra.

Westchnęłam. -No cóż, zawsze będę mogła liczyć na następna walkę jak zbiorę 8 odznak i pokonam elitarna czwórkę.- Mruknęłam. Sprawdziłam która jest godzina. Zamyśliłam się i wyjęłam kartkę którą dostałam rano. Podałam ja Ingo. -Dostałam ją dzisiaj. pójdę o północy zobaczyć o co tutaj chodzi i nawet nie próbuj mnie powstrzymywać.- Poinformowałam go. -Hm.. nie chciałbyś iść ze mna i Deanem do tego parku? Tym razem chciałabym rozejrzeć sie za jakimś trawiastym pokemonem.- zaproponowałam.

Ingo spojrzał na kartkę i wyglądał na bardzo zaniepokojonego.
- Serio odradzam ci pójście tam - powiedział tylko chłopak.
Dean po chwili do was wrócił i usiadł przy stoliku.
- Ty nic nie jesz? - spytał się Ingo.
Dean tylko pokręcił znowu posmutniały głową. Ingo natomiast był bardzo zamyślony i zmartwiony. Chyba nie będzie chciał Cię puścić jednak...

Pokręciłam głową. -Ingo, mam przy sobie legendarnego pokemona oraz resztę mojej gromady. Moje pokemony są silne i jeśli coś się wydarzy to sobie poradzę.- zaprotestowałam. -Zawsze możesz pójść ze mną i z ukrycia zobaczyć o co chodzi.- Zaproponowałam i skończyłam jeść. -Nie muisz się o mnie martwić. I chcesz iść ze mną do tego ogrodu?- Spytałam sie kolejny raz.

Chłopak westchnął i poklepał Cię po głowie.
- Nie wiesz z kim masz do czynienia - mruknął tylko.
Mimo wszystko był zmartwiony i rozglądał się po pokoju. Dean póki co trochę oklapnięty leżał na tole i wpatrywał się w was.

-A ty wiesz?- Spytałam się i pokręciłam głową. Wstałam i złapałam Ingo za ramię. -Mniejsza o to. I tak tam pójdę, a ty teraz pójdziesz ze mną do tego ogrodu ukrytego w Castelii, bo chyba go nie widziałeś, prawda?- Burknęłam i pociągnęłam chłopaka za ramię. -Dean? Idziesz z nami?- Spytałam się piaska.

- Wiem - powiedział tylko chłopak nieco chłodnym głosem. - I uwierz mi, lepiej nie ryzykować - powiedział. - No mogę pójść - westchnął tylko.
Dean pokiwał głową, że bardzo chętnie z wami pójdzie. Może miał nadzieję, że w końcu będzie miał jakiegoś stworka.

Lekko szarpnęłam Ingo za ramię. -Kto to?- spytałam się. -Skoro ty wiesz to ja także chce wiedzieć.- burknęłam i pociągnęłam chłopaka w stronę wyjścia z Centrum Pokemon, a potem w stronę wejścia do kanałów. -Gdy przejdzie się przez nie jest przejście do ogrodu ukrytego gdzieś w głębi Castelii.- wyjaśniłam i zerknęłam na Deana.

- Osoba, o której się nie mówi - powiedział tylko Ingo tajemniczo i złowieszczo.
Dean potwierdził to kiwaniem głową i po chwili dotarliście do tamtej cegły. Teraz było już dość ciemno w tym ogrodzie i zobaczyłaś mnóstwo Volbeatów i Illumise! Dean spojrzał na te stworki jak niemalze zahipnotyzowany.

Prychnęłam. -Jeśli mi nie powiesz to tak czy siak tam pójdę, więc przestań być taki tajemniczy do jasnej cholery.- warknęłam zdenerwowana. Wypuściłam żabusia i rzuciłam Deanowi jeden pokeball. -Trzymaj. Masz tez na razie pod komendy mojego Greninje. Pomoże ci złapać pokemona którego sobie opatrzysz. Prawda, żabuś?- Powiedziałam do piaska i pogłaskałam swojego Greninja. Sama rozejrzałam się w poszukiwaniu jakiś ciekawych stworków dla siebie.

Chłopak pokręcił głową i westchnął.
- Zobaczysz czemu nie mogę mówić, ale ostrzegałem - powiedział Ingo i uznał chyba, ze to już koniec dyskusji o tym.
Dean się ucieszył i podziękował, a Ingo podał mu swój pokedex by chłopak mógł sprawdzać pokemony. Greninja kiwnął łbem i machnął jęzorem, po czym poszedł za podekscytowanym piaskiem.

Prychnęłam zirytowana. -Pfff... już mnie to wkurza. I tak tam pójdę. Mój kuzyn to Lance, a to do czegoś zobowiązuje.- Burknęłam. Rozejrzałam się i skierowałam w głąb ogrodu, by poszukać sobie jakiś ciekawych pokemonów do złapania. I przy okazji do podtrenowania moich stworków. -mam nadzieję, ze pamiętasz o obietnicy walki ze mną po turnieju?- łypnęłam na chłopaka.

Ingo tylko kiwnął głową i oparł się o jedno z drzew, po czym zaczął się rozglądać. Ale chyba wypatrzył coś ciekawego, bo od razu poszedł w jedne z krzaków. Usłyszałaś też dźwięki walki w innej cześci ogrodu, czyli Dean wziął się za robotę. Nagle z krzaków, gdzie pobiegł Ingo wyskoczył... Scolipede! A na jego grzbiecie siedział Ingo i trzymał stwora za czułki jakby go ujeżdżając. Wściekły robak wierzgał na wszystkie strony, ale Ingo świetnie trzymał się na jego grzbiecie.

Przez chwile popatrzyłam na Ingo ujeżdżającego Skolipede, ale szybko się otrząsnęłam i po upewnieniu się, ze sobie dobrze radzi wróciłam do poszukiwań jakiegoś ciekawego pokemona. -Cip, cip.. pokemonki.- Mruknęłam i dalej się rozglądałam. Dobrze byłoby złapać jakiegoś trawiastego pokemona, bo mam tylko Sawsbucka, ale trującym też nie pogardzę.

Chłopak radził sobie nawet doskonale z tym wszystkim. Z trawiastych widziałaś tylko te co ostatnio, tylko ze śpiące. W pewnej chwili na jednej z gałązek ujrzałaś małą, śpiącą żabkę. To był Treecko! Dean po chwili przyszedł uradowany i oddał Ci kulkę z żabusiem, a sam wypuścił... Bulbasaura!
- Fajny co? - wyszczerzył się.