Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

Zaśmiałam się lekko i starałam się jakoś ochłodzic swoją mocą, oczywiście nie zachładzając jajka. Jeszcze ją tak głaskałam i byłam bardzo zadowolona. Niedługo będę się zajmować własnym smoczkiem. Po chwili jednakbbył czas wyjść z tego gorąca i jeszcze na pożegnanie pogłaskałam ją po pysku.

Smoczyca delikatnie dmuchnęła w ciebie gorącą parą.
-Polubiła cie.-powiedział Thor, widząc całe to zajście.
-Nie dziwię się.-usłyszałaś głos Rivena, który właśnie wszedł na plac. Był jakby przygnębiony, ale nie dawał tego po sobie poznać.

Uśmiechnęłam się jeszcze do smoczycy i po chwili podeszłam do Riva i Thora.
- Całkiem milutka jest - stwierdziłam.
Spojrzałam na chłopaka, coś go chyba martwi.
- Coś się stało? - spytałam się chłopaka.
Zmieniłam się znowu w człowieka i cały czas trzymałam jajko. Chyba teraz tak ciągle będę z nim chodzić.

-Wszystko jest dobrze, wydaje ci sie.-powiedział chłopak, ale nie patrzał ci w oczy.
Thor natomiast przerzucał młotem z ręki do ręki. Nagle poczułaś wibracje, dochodzące z wnętrza jajka.

Spojrzałam na Riva.
- No dobra, pogadamy potem na osobnosci? - spytałam się go.
Chciałam z nim posiedzieć, lepiej go poznać... Jak poczułam wibracje z jajka to aż podskoczyłam.
- Coś się w nim rusza - powiedziałam podekscytowana.

Chłopak nie zdradził nawet troszkę emocji.
-Jeżeli chcesz.-powiedział, a kiedy usłyszał, że czujesz wibracje, spokojnie przyglądał się jajku.-Skoro czujesz wibracje, znaczy to, że jajko, a raczej młody smok, który tam jest, cieszy się z twojej obecności.
Thor był ucieszony i z uwielbieniem spoglądał na jajo.
-Będziesz musiała dużo trenować z twoim smokiem.-powiedział Thor.

Uśmiechnęłam się szeroko.
- No to świetnie - powiedziałam. - Ta... Trening by się przydał... - stwierdziłam.
Czyli ta bestyja jako tako mnie wyczuwa, nieźle... Po chwili razem z Rivem poszłam gdzieś w spokojne miejsce z nm pogadać.

Już miałaś iść, kiedy jajo rozbłysło. Riven, kazał ci położyć jajo. Kiedy to zrobiłaś, jajo zaczęło rosnąć, aż w końcu wybuchło, wypuszczając na wolność przepięknego Smoczka

Teraz to byłam naprawdę ucieszona.
- Super, wykluł się! znowu podskoczyłam i obróciłam się na pięcie.
Po tym przyklękłam przy maluchu i ostrożnie pogładziłam go po łebku. Był piękny...

-Witaj, pani. Wyklułem się dla ciebie i obiecuje, że będe cię chronił, dopóki moje małe, smocze serce będzie bić. -usłyszałaś w swojej głowie telepatyczną wiadomość od smoka.
-Jest piękny.-powiedział Riven, patrząc na smoka z podziwem.-Jak go nazwiesz?

Ja także obiecuję cię chronić - odpowiedziałam.
Zamyśliłam się na chwilę nad imieniem.
- Nox - powiedziałam w końcu, patrząc się na smoczka.
W końcu pogłaskałam malca i jest jeszcze chyba takich rozmiarów, że mogę go sobie posadzić na ramieniu.

Kiedy stanął na łapkach, miał niecały metr, ale był tak lekki, że nawet go nie poczułaś.
-Czemu akurat Nox?-spytał Thor, przyglądając się wciąż smokowi.

- Po prostu pasuje - powiedziałam do Thora.
To była racja, czułam od Noxa coś na ten wzór. Głaskałam małego jedną ręką po szyi. Byłam bardzo zadowolona. Mam smoka... Sporo obowiązków ale i swego rodzaju zaszczyt i spełnienie marzeń. Chciałam jednak i przy tym pójść pogadać z Rivem.

Kiedy się obróciłaś w jego stronę, odkryłaś, że go nie ma. Zniknął tak szybko jak się pojawił, co było dziwne.
-Poszedł pewnie do sali treningowej. Chłopak lubi się wyżywać i maksymalnie zmęczyć. Od zawsze taki był.-wyjaśnił Thor.-Moge popilnować Noxa, jeśli chcesz.

Spojrzałam na smoczka i go jeszcze podrapałam pieszczotliwie pod mordką.
Bądź grzeczny, niedługo wracam - powiedziałam do niego.
Ruszyłam w kierunku sali treningowej by zobaczyć Riva w pełni jego możliwości. Ogólnie przy mnie też by się przydało...

Weszłaś cichutko do sali i zauważyłaś księcia, który wytwarzając sobie lodowych przeciwników, raz po raz ich zabija. Jego moc była bardzo duża. Płomień, którym zaatakował jednego z lodowych golemów, był tak gorący, że nie dość, że stopił go, to jeszcze sprawił, że woda natychmiast wyparowała. Najwyraźniej jednak stwierdził, że to nienajlepsza forma treningu, więc rzuciwszy swoją bluzkę, w której ćwiczył, gdzieś w kąt, zebrał w sobie całą swoją moc, tak, że całe jego ciało rozbłysło od środka na czerwono. Stał tak przez pare sekund, po czym uwolnił całą swoją moc, wprost na magiczny lód z którego zrobiona była ściana. Olbrzymi, ognisty promień zderzył się ze ścianą, a kiedy Riv przestał go wysyłać, na ścianie pozostała o dziwo, olbrzymia pajęczyna pęknięć.

On to przecież... To było coś w stylu moich wybuchów, tylko bardziej kontrolowane i ułożone. Po chwili jak skończył z tym atakiem to wyszłam na arenę.
- Thor mi mówił, że cię tu znajdę... Rety silny jesteś... - powiedziałam, patrząc się na ściany. - Ogólnie to mogę pokazać jak ja potrafię - stwierdziłam. - Albo potrenujemy razem, taka jakby walka na siebie - zaproponowałam.

Zaskoczony twoim głosem odwrócił się, a ty zdążyłaś zauważyć bliznę, która zaczynała się na prawym barku i ciągnęła się aż do lewego biodra.
-Dzięki. Te pare lat, które spędziłem z Thorem, sprawiły, że potrafie kumulować energię i wyzwalać ją kiedy chce.-powiedział, ale na wzmiankę o walce zmarszczył czoło.-Nie chce cię skrzywdzić. A kiedy walcze, nie potrafie się opanować.

- Podobnie jak ja, z obiema rzeczami, tylko moje wybuchy są bardziej destrukcyjne.... Świadczy o tym to, że raz jak użyłam całej mocy to zniszczyłam sama siebie... tylko nie wiem jak to możliwe, moje wybuchy nigdy mi nie szkodziły - powiedziałam.
Wzięłam jego bluzkę i mu ją podałam. Miałam nadzieję będzie chciał teraz trochę porozmawiać.

-To pewnie dlatego, że każda użyta moc, musi pobrać odrobine twojej energii. Kiedy wywołałaś eksplozję, twoje ciało złożyło całą energię, jaka w tobie była, i dlatego tak się stało.-wytłumaczył ci, po czym siadł na podłodze, i zaczął szarpać się z bluzką.

- Nie spodziewałam się, żeby tak mogło być - mruknęłam.
Po chwili usiadłam obok niego i westchnęłam. Jak tylko skończył mocować się ze swoja bluzką to zaczęłam z nim gadać, chcąc czegoś o nim więcej się dowiedzieć. Miałam chęć się przytulić i go ucałować ale póki co byłam w stanie się powstrzymywać.

Riven patrzał w kamień i opowiadał ci o swoim dzieciństwie, o tym jak sto lat temu, uzyskał nieśmiertelność, dzięki walce z Thorem, na końcu świata. Zszokowała cię wiadomość, że chłopak ma już ponad sto lat. Opowiadał ci też o tym, jak jego rodzice zmarli ze starości i jak musiał walczyć ze wszystkimi plemionami tej krainy, by utrzymać tron.
-Tytuł księcia mam tylko dlatego, że mi ładniej brzmi.

Słuchałam tego co mi opowiadał. Dość dużo ma, ale to i tak nie pobije mojego wieku.
- Ja licząc swoje oba życia to mam jakieś 999 lat - powiedziałam do Riva. - Ahh no tak... U mnie się wzięło wybierający opiekunów, ponieważ potrafimy dawać innym potężną moc... Używaliśmy tego by w każdym świecie był przynajmniej jeden potężny heros - powiedziałam.

-Nie wyglądasz na tyle.-zażartował Riven i uśmiechnął się do ciebie.
Siedział przez długi czas, najwyraźniej nie wiedząc co powiedzieć, lub zrobić.
-Gdzie zostawiłaś smoka?-spytał po chwili, aby rozmawiać o czymkolwiek. Nagle usłyszałaś cienką, ledwie słyszalną myśl księcia "Ale ja jestem pusty". Ale chyba lepiej mu o tym nie mówić.

Nie rozumiem o co chodzi z tą jego myślą, ale może kiedyś mi sam z siebie powie...
- Thor powiedział, że się nim zajmie jak będę z tobą gadać - powiedziałam do Riva.
Po chwili siadłam zaraz obok niego i się lekko o niego oparłam, po czym znowu cmoknęłam go w policzek, chociaż nadal do końca nie wiem jak się mam zachować.