Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

Chłopak nagle jakby złapał przypływ nieoczekiwanego heroizmu, bo obrócił się w twoją stronę, złapał cię za ręke i pocałował delikatnie w usta.
-Bardzo mi się podobasz.-wyznał, patrząc ci prosto w oczy, tymi swoimi błękitnymi kółeczkami.

To mnie bardzo zaskoczyło.
- Umm... No cóż, ty mi też bardzo się podobasz - powiedziałam do niego.
Po chwili jjakoś się opanowałam i się do niego przytuliłam. Byłam szczęśliwa, bardzo szczęśliwa.

Chłopak odwzajemnił uścisk. Siedzieliście tak przez dłuższy czas, aż w końcu Riven cichym szeptem odezwał się do ciebie.
-Może pora sprawdzić co z twoim smokiem?

- No w sumie racja - powiedziałam do Rivena i po chwili wstałam.
Uśmiechnęłam się szeroko i go cmoknęłam jeszcze raz w policzek, po czym się zmieniłam i ruszyłam do miejsca, gdzie zostawiłam Noxa.

Chłopak obiął cie ręką w pasie i przyciągnął bliżej do siebie, po czym poszliście na miejsce, gdzie zostawiłaś smoka. Nox leżał sobie spokojnie i nienaturalnie...mruczał.

Spojrzałam na smoka i się zasmiałam lekko.
- Smoki od zawsze mnie fascynowały ale ogólnie nigdy nie sądziłam, że będę miała z nimi tak bardzo do czynienia - powiedziałam.

-Ja nigdy nie przypuszczałem, że będe księciem lodowego królestwa.-powiedział Riven całując cię w policzek. Nagle, spostrzegliście, że nie ma z wami Thora.

Rozejrzałam się wokoło.
- Hym ciekawe gdzie poszedł - powiedziałam.
Połaskotałam Riva końcem ogona po nosie i usiadłam obok smoczka, po czym zaczęłam go głaskać i jeszcze się mu przyglądać.

Smok zaczął się do ciebie łasić a Riven siadł obok i przyglądał ci się. Siedzieliście tak ponad dwie godziny a mimo to, Thor i tak nie przyszedł. To wszystko stawało się z minuty na minute co raz bardziej dziwne. Przecież obiecał, że przypilnuje smoka.

W końcu nie wytrzymałam.
- Lepiej chodźmy go poszukać bo coś nie halo to wygląda... - powiedziałam do Rivena.
Zaprowadziłam smoczka do mojego pokoju by póki tam co czekał i jeszcze zadbałam szybko by miał coś do jedzenia, po czym poszłam z Rivenem szukać Thora. Starałam się go znaleźć po jego energii.

Niestety nie wyczuwałaś nic, i to dosłownie. Nawet energia Rivena, który przecież szedł koło ciebie, ba nawet cię obejmował, była niewyczuwalna. Tak, jakby nie istnieli, lub mieli jakąś specjalną barierę.

To było dziwne i byłam lekko zdezorientowana.
- Nie mogę wyczuć energii ani Twojej ani Thora, dziwne.. Albo dobrze potraficie ją ukrywać albo ze mną coś nie tak - rozglądałam się wokoło w poszukiwaniu Thora. - No gdzie on mógł pójść? - mówiłam.
Otarłam się lekko policzkiem o Rivena jako takie podziękowanie, że ciągle chodzi ze mną.

-Ja nic nie ukrywam.-powiedział Riven patrząc na ciebie z niepokojem w oczach.-Czekaj, może ja go znajdę.
Chłopak klęknął, przyłożył rękę do ziemii, po czym zamknął oczy. Klęczał tak przez pięć sekund, po czym wstał i spojrzał ci w oczy.
-Porwali go ogniści.

- Po prostu mówię co jest, o nic cię nie osądzam - powiedziałam.
Zdziwiło mnie to co mi powiedział.
- Ogniści? Jakieś przeciwieństwo was? - zatoczyłam rękoma koło, jakby chcąc objąć zamek.
No to wygląda, że sytuacja jest cięższa. Ale chyba trzeba będzie się przygotować jak podejrzewam...

-Ogniści, to ludzie, władający ogniem, o wiele lepiej, niż ja.-odpowiedział-Mieszkają w największym wulkanie naszego świata i są faktycznie naszym przeciwieństwem. Jeżeli porwali Thora, to pewnie potrzebują go, do ożywienia smoczego jaja, które mają przy sobie od stuleci. Jaja nie byle jakiego smoka. Smoka śmierci.

- Ojj... - powiedziałam. - No to musimy się zbierać i jak najszybciej tam dotrzeć - powiedziałam do niego.
Machnęłam ogonem i pobiegłam do komnaty po swoje rzeczy, których większość tam zostawiłam. Wszystko oczywiście do mojej niezwykle pojemnej torby.. Z wyjątkiem miecza... Jego zawsze miałam u pasa. Peleryna obowiązkowo... No to chyba wszystko.... Spojrzałam na Noxa.
Póki co lepiej byś tu został, nie będzie mnie jakiś czas - powiedziałam do niego telepatycznie.

-Poczuje jeśli będziesz zagrożona i cie uratuje.-powiedział Riven, patrząc na Noxa. Smok był bardzo spokojny, a tobie, wydawało się, że urósł. Po paru minutach przygotowań, byliscie gotowi do drogi.

Kiwnęłam głową. Byłam już gotowa. Jeszcze przed wyjściem podeszłam do chłopaka i na chwilę zmieniłam się w człowieka by go pocałować w usta. Uśmiechnęłam się do niego i po chwili w swojej drugiej formie szłam z nim w kierunku owego wulkanu.

Szliście przez las. Każde drzewo wydawało się was obserwować, ale po pewnym czasie uznałaś, że to tylko złudzenie.
-Wiesz co? W swojej ziemskiej formie, rzucałabyś się mniej w oczy.

Tak więc po chwili zmieniłam się znowu.
- No racja, w tamtej postaci jestem do niczego nie podobna - stwierdziłam.
Wzięłam do za rękę i tak szłam dalej.

Szliście spokojnie przez pare minut, ale po chwili wpadliście w jakąś dziurę. Na dole wprawdzie była tylko ziemia, ale i tak upadek był bardzo bolesny. Dwa metry nad wami rozległy się śmiechy, a ty zauważyłaś chłopaka ubranego w czerwoną zbroję.
-Wpadliście.-uśmiechnął się okrutnie. Miał długie, dosłownie płonące włosy, zielone oczy i bardzo bladą cere. Zauważyłaś też, że na lewej połowie twarzy ma wytatułowany płomień.

Spojrzałam na niego, po czym złapałam Riva i użyłam swoich zdolności by stąd wyskoczyć z nim. Póki co nie zmieniałam się.
- Wygląda na to, że trzeba zgasić czyiś zapał - rzuciłam ciętą ripostą.
Wzięłam swój miecz i spojrzałam wojowniczo na napastników. Byłam gotowa zrobić tarczę.

Niestety nawet nie wyszłaś z dołu, bo ognisty cię po prostu zablokował. Jego krótka myśl "stop" sprawiła, że poczułaś się jak więzień we własnym ciele. Był o wiele silniejszy od ciebie.
-Nie walcz. To jest Firen, najsilniejszy ognisty jaki chodzi po tej ziemi. Mówią, że smok ognia oddał mu swoją duszę.-szepnął Riven patrząc nienawistnie na chłopaka, który stał nad wami z uśmieszkiem tryumfu.

- Po TEJ ziemi - warknęłam.
Widziałam w tym ognistym kogoś, z kim mogłabym zawalczyć. Starałam się odizolować, a po chwili się zmieniłam i uderzyłam ogonem o ziemię swoim zwyczajem. Muszę wyjść, walczyć... Jak ja dawno tego nie robiłam. Teraz dopiero można było czuć moją energię.

/Nie wbijaj mi sie w koncepcje xddd ja mam plana a ty chcesz sie napieprzać xd bd okazja/
Chłopak zaśmiał się i dosłownie przygniótł cię myślą do ziemii. Riven patrząc na to wysłał w jego kierunku lodowy sopel, który i tak roztopił mu się zaraz po utworzeniu.
-Kto jak kto, ale ty bracie powinieneś wiedzieć, że nie masz szans.-zakpił Firen, po czym zasnęłaś. Obudziłaś się w celi z Rivenem. Pomieszczenie było małe, a zamiast krat, były tu ogniste słupy, które tylko powiększały i tak już nieznośne gorąco. Książe siedział na ziemii z kolanami pod brodą i patrzał bezmyślnie na ścianę.