Pokonać rodziców - Fay

Nie miałam zamiaru naciągać Ingo na nic drogiego. Wybrałam z karty dania, które wyglądały na smaczne i takie niezbyt kosztowne. Gdy przyszedł kelner zamówiłam sobie wybrane danie. -Az taka nie będę. Nie naciągnę cie na zbyt duży rachunek.- Powiedziałam rozbawiona. -Chociaż to miłe z twojej strony.- Dodałam i rozejrzałam się ukradkiem po restauracji.

- Stwierdziłem, że na Ciebie nie mam co żałować - uśmiechnął się.
Po chwili złożyliście zamówienia i czrkaliście na dania. Ingo zamówił jeszcze wino...
- Mam nadzieję lubisz czasem trochę się napić? - spytał.
Po kilkunastu minutach przyszły wasze zamówienia.

-Tylko czasami.- Odpowiedziałam. -Tak normalnie to mi większość alkoholi nie smakuje.- wzruszyłam ramionami i popatrzyłam na chłopaka. -Tylko jak czasami się piwa napijesz to nie startuj do mnie z buziakami, bo przywalę.- Ostrzegłam go rozbawiona i zaczęłam jeść. No cóż, została mi nadzieja, ze się aż tak szybko nie upiję.

- Spokojnie, ja też pije tylko jak jest jakaś okazja - powiedział zadowolony.
W końcu zaczęliście jeść i było przyjemnie. Jeszcze Ingo Cię ciąglezagadywał i ogólnie starał się. W końcu było już bardzo późno. Chłopak poszedł zapłacić.

Popatrzyłam na Ingo i czekałam aż wróci. To była na prawdę miłe jak zaprosił mnie na randkę. W sumie to prawie ją na nim wymusiłam, ale i tak było miło. Rozejrzałam się ukradkiem czy czasem nie ma tutaj jego fanek. No cóż, teraz to niech tylko spróbują do niego podejść to poszczuje Zekromem i dam na pożarcie Hydreigonowi. Albo dam obtłuc Renji. Z resztą, zgina marnie od molestu Swalota. Choćbym sama miała go wypuścić.

Chłopak się uśmiechnął szeroko i wrócił.
- Tak więc teraz czas bym doprowadził Cię do pokoju - powiedział zadowolony .
Zaraz po tym wyszliście z budynku i dopiero teraz mogłaś stwierdzić jak jesteś bardzo zmęczona. Ingo zaprowadził Cię do pokoju, otworzył drzwi i zadowolony usiadł na jednym z łóżek.

Popatrzyłam na Ingo i podeszłam do niego. Delikatnie pocałowałam go usta. -Masz swoja nagrodę.- Powiedziałam rozbawiona i wzięłam swoja piżamę, by pójść się przebrać do łazienki. Odświeżyłam się tam i przebrałam, by po chwili wrócić do pokoju. Ziewnęłam. Usiadłam na łóżku obok Ingo. -Idziemy spać?- Spytałam się zmęczonym głosem.

Ten się uśmiechnął zachwycony.
- No i super - powiedział.
Po chwili on szybko poszedł ogarnąć się do łazienki i kilku minutach był już obok Ciebie.
- No, jestem wykończony - stwierdził tylko i ziewnął, po czym położył się na łóżku przy ścianie.

Położyłam się na łóżku obok chłopaka i okryłam kołdrą. -Dobranoc.- Powiedziałam jeszcze i próbowałam zasnąć. Odwróciłam się w stronę Ingo i do niego przytuliłam. Byłam bardzo zadowolona z tego wszystkiego, no chyba, ze zarz wkroczą tutaj jego fanki to wtedy będę wkurzona. Mruknęłam jeszcze coś pod nosem i usiłowałam zasnąć.

Chłopak Cię delikatnie objął i on nie miał problemów z błyskawicznym zaśnięciem, a Ty znowu widziałaś tego piaskowego potwora, jak stoi niedaleko Castelii i wpatruje się w miasto... Gdy się obudziłaś to Ingo już nie spał, tylko leżał na plecach, obejmował Cię jedną ręką i czytał wiadomości na telefonie.
"Wielkie, piaskowe monstrum zniszczyło dziesięciopiętrowy blok".

Przeciągnęłam się i popatrzyłam na wiadomość o piaskowym monstrum. -Szlag, wypuścili go.- Mruknęłam i wygrzebałam się z łóżka i złapałam za swoje obrania, by szybko się przebrać. Już myślałam, że to były tylko sny, ale jednak w końcu okazało się, ze na prawdę zmienili tamtego chłopaka w piaskowe monstrum. Wyszłam z łazienki. -Ten stwór jeszcze siedzi w mieście czy wycofał się na pustynię?- Spytałam się i sprawdziłam czy mam swoje pokemony przy sobie.

- Co, wiesz coś o całej sprawie? - spytał się chłopak zaciekawiony.
Po chwili też wstał i zaczął się szybko ubierać, bo ogólnie nie miał potrzeby czegokolwiek zdejmować.
- Z tego co wiem to na pustynię - powiedział tylko chłopak.
Tak, wszystkie stworki były z Tobą.

-Tylko się domyślam co to może być.- Odpowiedziałam. -Skoro jest na pustyni to na razie nie będziemy mogli go znaleźć.- Mruknęłam. Na dodatek pójście w miejsce gdzie jest od cholery piasku będzie samobójstwem. -Najpierw pójdziemy zobaczyć jak wygląda ten zniszczony blok. Być może zostawił tam jakieś ślady. Jeśli nic nie będzie to trzeba poczekać aż znowu pojawi się w mieście. Na pustyni jesteśmy na przegranej pozycji.- powiedziałam.

Chłopak pokiwał tylko głową.
- Może najlepiej byłoby zaopatrzyć się w wodne pokemony? - mruknął zamyślony.
Byliście wkoncu gotowi do wyjścia.
- Hymm to kilka minut drogi od pokecenter - mruknął chłopak, patrząc się na mapkę i po chwili ruszyłw kierunku wyjścia.

-Też tak myślę.- Odpowiedziałam. Ruszyłam za Ingo i opowiedziałam mu wszystko co wiem na temat tego piaskowego potwora. -Nie wiadomo kiedy jeszcze zaatakuje. równie dobrze możemy nie mieć wyjścia i trzeba będzie iść na pustynię.- westchnęłam. Miałam tylko nadzieję, ze ten piaskowy stwór nie przybył do Castelii za mną.

Chłopak pokiwał zadziwiony głową.
- rety, a więc tak... - mruknął. - Teraz rozumiem sprawę... Mam nadzieję, ze nie chodzi mu o ciebie bo z tego co mówiłaś to cały czas liczył na twoją pomoc - podrapał się po głowie i spojrzał na Ciebie zmartwiony. - Ty idź obejrzyj zburzony budynek, a ja załatwię coś na mieście... - powiedział krótko.
W jego głosie było coś dziwnego.

Popatrzyłam na Ingo badawczo. -Dobrze.- Powiedziałam w końcu i ruszyłam w stronę budynku. Gdy tylko Ingo trochę odszedł i nie widział tego co miałam zrobić wypuściłam Weaville. -Azel, idź za Ingo i pilnuj go, by nie próbował robić niczego głupiego. Na przykład iść sam na pustynię.- Rozkazałam mrocznemu pokemonowi. Sama zaczęłam oglądać rozwalony blok w poszukiwaniu jakiś śladów.

Twój pokemon ruszył za Ingo i po chwili obydwoje zniknęli Ci z pola widzenia. Ty natomiast poszłąś do budynku... Wyglądał jakby coś go dosłownie rozsadziło od środka, gdyż ściany i kawałki były porozwalane praktycznie na cztery strony... Sporą ma siłę... Wokół jeszcze przeszukiwano zgliszcza w poszukiwaniu ludzi... Z tego co usłyszałaś... zginęło 7 osób...

Obejrzałam ruiny. Skoro jest on piaskowym potworem to znaczy, ze mógł pod postacią piachu dostać się do szczelin w murze i zmieniając postać rozwalić ten blok od środka. Zaklęłam cicho. Wyglądało na to, ze albo on uciekł im z laboratorium albo wypuścili go, by zaczął siać zniszczenie. Pokręciłam głową. To nie wyglądało dobrze. Przeszłam się i zaczęłam podsłuchiwać plotek.

Mogli też nim sterować, co byłoby jeszcze gorsze niż niekontrolowany potwór... Po chwili Twój pokemon wrócił ze zrezygnowaną miną i popatrzył się przepraszająco. Widać zgubił Ingo... Czyli nie jest dobrze... Mógł coś skombinować... 18 osób do tego rannych i po tym stwór po prostu poszedł na pustynię, a policja nie była mu nic w stanie zrobić..

-Azel czy Ingo szedł w stronę pustyni czyli na północ?- Spytałam się zdenerwowana pokemona. Ingo naprawdę mogło coś strzelić do głowy i mógł ruszyć sam na pustynię. Rozejrzałam się szybko. -Szlag.- Mruknęłam. Wzdrygnęłam się na myśl, ze Ingo coś może się stać. Na pustyni nie miałby żadnych szans. Musze go jak najszybciej znaleźć zanim wpadnie w kłopoty.

Azel pokręcił łbem, że chłopak nie szedł w stronę pustyni. Przynajmniej tyle mogłaś odetchnąć z ulga, ale Cię to ciągle nie uspokajało... Nie wiedziałaś, gdzie ten mógłby poleźć... Pokemon przekrzywił łeb i patrzył się na Ciebie wyraźnie zmartwiony.

-Chociaż tyle dobrego.- Westchnęłam z ulgą. -W która stronę on poszedł? Zaprowadź mnie, gdzie go zgubiłeś.- Zarządziłam i ruszyłam w strona która pokazał Weaville. Być może uda się go znaleźć, bo coś mi tutaj zaczęło śmierdzieć. Być może niepotrzebnie mówiłam mu o tym potworze. Wypuściłam Riolu. -Lilly, będziesz w stanie wytropić Ingo po zapachu?- spytałam się pokemonki.

Pokemon po chwili zaprowadził Ci ę dokłądnie do centrum miasta i zatrzymał się przy jednak z uliczek, gdzie zniknął mu Ingo. Była niezbyt uczęszczana i ogólnie źle Ci się kojarzyła. Nie wiesz czemu... Mimo wszystko to było dziwne. Nagle coś Cię złapało za ramiona i podskoczyłaś oraz krzyknęłaś. Okazało się, że za tobą był Ingo.
- Co tu porabiasz? - spytał się.

-Przyszłam cie tutaj szukać.- odpowiedziałam zgodnie z prawdą. -A co ty tutaj robisz?- spytałam się i przysunęłam bliżej niego. Przytuliłam się do chłopaka. -Ten potwór musi potrafić wciskać się jako piasek we wszelkie szczeliny. Tamten budynek był dosłownie rozsadzony.- Powiedziałam. Już zaczynałam trochę panikować, ale nie mogłam spokojnie siedzieć skoro na pustyni siedział piaskowy potwór.