Pokonać rodziców - Fay

Ingo zjadał kanapki i popatrzył się na Ciebie.
- Ja też... - stwierdził.
W pewnej chwili usłyszałaś tętent kopyt, wyglądało na to, że biegnie więcej pokemonów... Wkrótce zobaczyłaś stado takich pokemonów:

Popatrzyłam na pokemony. -O, Skiddo i Gogoaty. Co one robią w Unovie? Czyżby znowu system przesyłania padł i pokemony z Kalos się tutaj zagnieździły?- Powiedziałam i przekrzywiłam głowę. Zerknęłam w stronę Ingo. -Skąd się mogły tutaj wziąć?- Zamyślona wpatrywałam się w pokemony. Rozejrzałam się czy czasem nie ma tutaj jeszcze innych ludzi.

- O ile mi wiadomo to niedaleko jest jakiś hodowca tych pokemonów - Ingo wyjął telefon z kieszeni i gdzieś napisał, a po chwil przyszła odpowiedź. - Ta... Te pokemony uciekły mu z zagród, trzeba je zagonić a on póki co nie może - powiedział chłopak i wypuścił Archeopsa.

-Okey.- Powiedziałam i wypuściłam Charizard oraz Hydreigona. -Miki, Rein. Pomóżcie Archeopsowi w naganianiu tych pokemonów.- Wskazałam na stado trawiastych stworów. Rozejrzałam się. -Daleko stąd do tej hodowli Gogoatów?- Spytałam się Ingo. Uważnie obserwowałam wszystko, by pokemony czasem nie rozbiegły się na wszystkie strony, bo potem szukaj wiatru w polu.

- Kilometr - powiedział Ingo, patrząc się na mapę.
Wasze pokemony zagoniły zbiegłe stwory w jedno zbite stado i Ingo pokazał im kierunek, w jakim te zaganiały poke-kozy do hodowli.
- Fajnie byłoby takiego mieć - mruknął Ingo i ruszył w kierunku, gdzie były zaganiane pokemony.

-Bardzo fajnie. Taki koziołek do jeżdżenia i koniec z bolącymi nogami. Chociaż pewnie zacząłby bolec tyłek. A może jednak chciałbyś spróbować jazdy na Sawsbucku?- Powiedziałam rozbawiona i szłam razem z Ingo za stadem. -Albo na Pyroarze. Chcesz spróbować przejażdżki na Theo?- Dodałam rozbawiona. Przynajmniej teraz trochę nuda znikła i mieliśmy jakieś zajęcie. Zaczęłam wypatrywać zagród i wydawałam stosowne komendy swoim pokemonom. Pogłaskałam tez siedząca na moim ramieniu Riolu.

Po kilkunastu minutach widzieliście zagrody. Były spore i jeszcze z pięć razy więcej pokemonów tam...
- Ale się rozwinął - powiedział z podziwem Ingo.
Wkrótce zbiegłe pokemony były w zagrodzie, a w waszym kierunku szedł chłopak w wyjątkowo stajennym ubiorze.

-Łaał. Ile Gogoatów i Skiddo. W życiu tyle nie widziałam.- powiedziałam z podziwem i podziękowałam swoim pokemonom za pomoc. -Hmmm.. a kiedy zaczęli hodowlę?- Spytałam się i patrzyłam na te piękne pokemony. -Chyba kiedyś się do Kalos wybiorę skoro maja takie fajne pokemony.- Powiedziałam rozmarzona i zerknełam w stronę idącego do nas chłopaka.

- Jakieś 50 lat temu - powiedział Ingo.
- Siema - przywitał się z wami chłopak. - Kurcze, wielkie dzięki... Póki co moje psy pasterskie były na kontroli w pokecenter a na innych Gogoatach byłoby ciężko... W sumie mogę wam za to jedną sztukę odstąpić - stwierdził.

-Oo... no to wcześnie zaczął.- Powiedziałam z podziwem. -Dzień dobry.- Przywitałam się z chłopakiem. Stuknęłam Ingo łokciem w bok. -Chciałeś Gogoata. Teraz możesz sobie jednego wziąć.- Powiedziałam do chłopaka. Rozejrzałam się wokół i pogłaskałam Riolu. Na pewno bez większych i silniejszych pokemonów, by sobie nie poradzili.

Ingo tylko się wyszczerzył.
- Dobra, to chętnie w takim razie przyjmę jednego takiego poczka - powiedział do chłopaka.
Ten tylko gdzieś pobiegł, złapał jednego z zagrody niedaleko i podał balla chłopakowi.
- Masz, jeden z naszych najlepszych... - powiedział do niego farmer.
W końcu gdzieś pobiegł mówiąc, że ma jeszcze kilka rzeczy do zrobienia.
- Jak zwykle zalatany... - mruknął mistrz metra.

-No i masz swojego wymarzonego Gogoata.- Powiedziałam rozbawiona. -To w takim razie ruszamy dalej?- spytałam się chłopaka. Schowałam do kulek Miki i Reina, by czasem nie straszyły tutaj tych trawiastych pokemonów. -Skąd go znasz?- Spytałam się z zainteresowaniem i podeszłam do Ingo, by pogłaskać go po policzku.

- Chodziliśmy do tej samej szkoły - powiedział Ingo.
Trochę jak kot się przytulił policzkiem do twojej dłoni i widać podobało mu się to. Po chwili wypuścił Gogoata i go dosiadł.
- No to wskakuj, na nim jeszcze dzisiaj zajedziemy do Castelii - wyszczerzył się.

-Dobrze.- Powiedziałam zadowolona i schowałam najpierw Riolu do pokeballa, by nie zgubiła się podczas jazdy. Wdrapałam się za Ingo i objęłam go rękami w pasie. -Dobra, już możemy jechać.- Mruknęłam upewniając się, ze nie spadnę. No cóż, przynajmniej dzięki temu szybciej uda się nam dotrzeć do Castelii. Tym lepiej. Przynajmniej nie będziemy lecieć z buta przez cały następny dzień.

- Jak ładnie się tulisz - Ingo zaśmiał się.
Złapał Gogoata za robi i chwilę po tym jechaliście na nim z nawet niezłą prędkością w kierunku Castelii. Po około trzech godzinach widzieliście miasto, a pół godziny po tym byliście pod pokecenter na jego skraju... I dobrze, bo zbliżał się wieczór.

Zeskoczyłam z grzbietu Gogoata i stanęłam przy wejściu do Centrum Pokemon. Wypuściłam mała Riolu i posadziłam ją na swoim ramieniu. Pogłaskałam ja pod mordką. -No to dojechaliśmy w sama porę. Idziemy od razu położyć się spać czy najpierw kolacja?- Spytałam się i ziewnęłam. Rozejrzałam sie. -I kiedy zacznie się turniej, pączusiu?- Wyszczerzyłam się rozbawiona i poczekałam aż Ingo schowa pokemona byśmy mogli wejść do Centrum Pokemon.

Ingo po chwili schował Gogoata do poleballa.
- Pojutrze... Myszko - uśmiechnął się chłopak. - Ja idę coś szybko załatwićna mieście, będę za pół godziny i wtedy coś zjemy razem - wyszczerzył się.
Cmoknął Cię w policzek i poszedł w głąb miasta.

-Okey.- Odpowiedziałam. -To ja w takim razie idę załatwić nam pokój w Centrum Pokemon.- Powiedziałam. Rozejrzałam się i pogłaskałam Riolu. -Po jutrze będziesz miała szanse zawalczyć w turnieju z najlepszymi.- Powiedziałam do pokemonki i skierowałam się w stronę wejścia do Centrum Pokemon. Być może uda mi się tutaj znaleźć zajęcie na pół godziny?

Riolu 10 do szczęścia

Ażttak bardzo się ucieszyła.
- Proszę bardzo, oto klucze - powiedziała siostra Joy i podała Ci je.
Nie było szczególnie nic do roboty, a przynajmniej na początku nie miałaś pomysłu co robić. Zajęły Cię rozmyślania na temat tego turnieju.
- Już jestem - powiedział Ingo i podszedł do Ciebie.

Popatrzyłam na Ingo. -To fajnie, bo już się nudzić zaczęłam. Masz coś na jutro zaplanowane? Bo chciałabym najpierw wyruszyć do tutejszej sali dać się pokemonom wyżyć na stworach lidera.- Powiedziałam i przekrzywiłam głowę. -Nie próbowały cie czasem molestować te twoje pseudo-fanki?- Zapytałam się i ruszyłam w stronę stołówki.

- Już spokój - powiedział chłopak.
Po chwili okazało się, że doszliście do jakiejś restauracji. Wyglądała na dość... Drogą... Chłopak zaprowadził Cię do niej i okazało się, że mieliście już ładnie przystrojony stolik i w ogóle...
- Czas dotrzymać obietnicy - uśmiechnął się chłopak.

Popatrzyłam na Ingo lekko zdziwiona. -Musze przyznać. Jak się już za coś bierzesz to robisz to z rozmachem.- Powiedziałam rozbawiona i podeszłam do chłopaka. Delikatnie pocałowałam go w policzek. -Jakie to urocze...- Zachichotałam i złapałam go za rękę byśmy wyglądali jak prawdziwa para.

Ten sięwwyszczerzył.
- No to może juz w usta mi się należy? - spytał się z uśmiechem.
Wziął cie za rękę i się jeszcze szerzej uśmiechnął. Normalnie zupełnie inny Ingo .... Taki romantyczny i w ogóle... Nie ma co, stara się.

-W usta dostaniesz po randce.- Odpowiedziałam i popatrzyłam na stolik. -Na prawdę ci zależy, co?- Przekrzywiłam głowę i czekałam aż mnie poprowadzi do stolika. Nawet się ucieszyłam z tego, że w końcu zaczął się starać i w normalny sposób okazywać mi swoje zainteresowanie. Teraz to wszystko było bardzo urocze. Nie lubiłam takich rzeczy, ale w wykonaniu Ingo zdobywały moje serce.

Po chwili siedzieliście przy stoliku. Ingo odsunal ci krzesło byś mogła usiąść na nim...
- No to teraz zamawiaj co chcesz, na ceny nawet nie patrz, stać mnie - powiedział Ingo.
In też zaczął przeglądać listę i po chwili przeszedł kelner by odebrać zamówienie.