Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

Gorąco tutaj... Po chwili postanowiłam zdjąć większość ubrań, po czym zostały mi tylko spodnie i baaardzo skąpa bluzka. Wszystko do torby... Jeśli ją w ogóle mam, może jej nie przeglądali bo by niejedno w niej znaleźli. Pomijając fakt , że jej pojemność jest większa niż się zdaje.
- A niech to - warknęłam.
Po chwili usiadłam obok chłopaka.
- Hej, Riv - trąciłam go i zmieniłam się w człowieka.

Torby nie miałaś, więc wszystko położyłaś na łóżku, ale i tak było ci piekielnie gorąco. Kiedy jednak usiadłaś koło chłopaka, poczułaś, że temperatura gwałtownie spadła o jakieś 20 stopni.
-Hej.-odpowiedział chłopak i przytulił się do ciebie, sprawiając, że zrobiło ci się zimno. Najwidoczniej już nie panował nad swoją temperaturą.

Teraz to miałam ochotę znowu się ubrać. Mimo to chciałam dotrzymaćmu jako ttakiego towarzystwa.
- Jaks jest sytuacja? - spytałam się go.
Po chwili go pocałowałam prosto w usta i odgarnęłam mu włosy, chcąc jakoś poprawić mu nastrój.

-Jestesmy zamknieci i raczej wątpie, że uciekniemy.-powiedział chłopak smutnym głosem. Wydawał się być przejęty tą sytuacją bardziej niż ty.
-Musimy czekać, aż po nas przyjdą.

Westchnęłam i zaczęłam chodzić po tym jakżemmałym pomieszczeniu... W końcu zaczęłam atakować te ściany wodą. Nie no nie wytrzymam. Nienawidzę być w jakimkolwiek zamknięciu.

Kiedy uderzyłaś w kraty, ogień natychmiast wyparował, ale kiedy tylko zrobiłaś krok w przód, kraty znów się pojawiły.
-Próbowałem już. Nie dasz rady.-powiedział Riven zachodząc cię od tyłu i przytulając.

To mnie uspokoiło.
- A gdybyśmy tak wspolpracowali? - zaproponowałam. - Jedno gasi, drugie przechodzi i gasi od drugiej strony by drugie mogło przejść - powiedziałam.
Wtuliłam się w niego zmartwiona.

-Poparzy cie. A poza tym i tak na zewnątrz czeka dziesiątka strażników.-Powiedział i pogłaskał cię delikatnie po policzku, po czym pocałował w usta.
-Ale to słodkie braciszku.-zakpił Firen, który teraz stał za wami.-Załóżcie im kajdany. Postanowiłem, że pozwolę wam uczestniczyć w ożywieniu jaja.
Podeszło do was pięcioro strażników, którzy założyli wam kajdany.

Zmieniłam się wtedy w wybierającą. Wtedy mam niewiele większy obwód dłoni. Muszę kombinować... I Firen to jego brat? Sprawa coraz ciekawsza i gorsza. Spojrzałam na Riva wzrokiem typu "pogadamy o tym po wszystkim". Mójogon nerwowo się poruszał. Poczekam do odpowiedniego momentu, a wtedy zawalczę z Firenem. Byłam wściekła....

Kajdany w rzeczywistości były metalowym sznurem, który boleśnie wbił ci się w ręke. Ognisty poprowadził was przez wulkaniczne korytarze, wprost do jego krateru. Wokół było mnóstwo lawy, a na skalnej półce bezpośrednio nad lawą stało podium z czarnym jajem. Domyśliłaś się, że było to smocze jajo. Firen zasiadł na tronie a ciebie i Rivena posadził po swojej lewej stronie. Nagle spostrzegłaś, że Thor klęczy przed jajem, ze związanymi rękami i siniakami na całym ciele. Wokół było tak gorąco, że nawet zimno bijące od księcia nie pomagało.

Starałam się teraz jakoś uwolnić. Zmieniłam postać, próbowałam zrobić coś w stylu małego teleportu.
- Phi, co za tchórzowskie podejście - powiedziałam by wkurzyc ognistego.
To zwykle działa. Ale zobaczymy. Masakra...

Zmieniłaś się w dziewczynę i faktycznie wyrwałaś się z kajdan, kalecząc ręce. Krew spływała ci z nadgarstków strumieniami, ale starałaś się to ignorować. Firen, widząc twój wyczyn, natychmiast się na ciebie rzucił, ale mocne kopnięcie księcia rzuciło nim na skraj przepaści. Rzuciło się na was mnóstwo strażników, ale Riven, krótkim gestem palców, stworzył wokół was lodową ścianę. Thor, słysząc całe to zajście, wstał i przywołał swój młot, po czym dosłownie rozerwał kajdany. Lód zaczął topnieć a ty czułaś, że zaraz pęknie.

Bolało i w ogóle, ale powinnam dać sobie radę... Szybko znowu się zmieniłam i uwolniłam Rivena z kajdan, po czym skupiłam w sobie moc.
- Wiej - powiedziałam szybko do Riva, przygotowując się do użycia większego wybuchu.
Jak tylko lodowa ściana pękła to rzucam się w największą grupę strażników, najlepiej tam gdzie jest Firen i uwalniam moc. Wybuchy, to uwielbiam...

Ściana w końcu opadła a ty nawet nie zdążyłaś się ruszyć bo Firen posłał w twoją stronę płomienny promień. Już byś nim dostała, ale Riven wciął się między ciebie a Firena i wytwarzając wodną tarcze odpierał promień. Thor walczył zaciekle z pięcioma strażnikami i widać było, że długo nie pociągnie bez pomocy.

- A niech to... - syknęłam.
Miałam w sobie skupioną moc, więc po co ją marnować... Wyskoczyłam zza tarczy i skoczyłam na Rivena, biorąc go między kolana by go trochę unieruchomić i całą swoją energię eksplozji przełożyłam do rąk i wpakowałam w jego ciało. Kiedyś się tego uczyłam... Niszczy od środka i powoduje ogromny ból...

/Rivena, serio? Kochana jesteś xd/
Firen uklęknął z bólu, ale był na tyle odporny, że w końcu udało mu się ciebie ozbyć, łapiąc cię za ręce i rzucając daleko w bok, tak, że prawie wpadłaś na Thora. Upadek był bolesny, ale jakoś się trzymałaś Riven natomiast skorzystał z sytuacji i ogromną falą wbił go w ścianę wulkanu. Thor walczył obok ciebie już ostatkami sił, ale jakoś się trzymał.

//Kuźwa pomyliły mi się imiona//

Po chwili się zerwałam i podbiegłam do Thora.
- Ty odpoczywaj ja będę walczyć - powiedziałam.
Jego młotka nie próbowałam dźwignąć, ale za to wzięłam broń od jakiegoś powalonego strażnika i wzmocniłam ją swoją energią. Wycinałam wszystkich, którzy mi się napatoczyli pod ostrze i coraz bardziej wciągałam się w wir walk.

To było jak taniec z kijem. Strażnicy padali pocięci przez twój miecz. Nagle zobaczyłaś, że Riven i Firen walczą ze sobą na królewskim podium. Lodowy miecz Riva ścierał się z rubinowym ostrzem jego ognistego brata. Nagle potknęłaś się o kamień, a pięść strażnika wypchnęła cię poza skalną półkę. Czułaś, jak lecisz wprost do wrzącej lawy. Nagle coś, a raczej ktoś, cię złapał za ręke i delikatnie postawił z powrotem na ziemię. Był to białowłosy chłopak na morderczo wyglądającym smoku z którego jednak zaraz zeskoczył i wypuszczając z ręki czarną jak smoła, wiązkę energi, zabił 6 strażników na miejscu, po czym wyczarował sobie miecz o czarnym, onyksowym ostrzu.

Kiwnęłam głową na podziękowanie i spojrzałam szybko na to co się działo. Po tym znowu ruszyłam do zabijania strażników. Zerknęłam na walkę Riva. Nie, nie będę się wtrącać... To jego pojedynek... Zaczęłam używać swoich mocy w coraz bardziej destrukcyjny sposób. Coraz częściej miotałam energią i wściekła atakowałam wroga. Moja pierwsza walka od tyle lat... Nie mam jeszcze takich mocy jak kiedyś ale wszystko przyjdzie z czasem... Ciekawe kim jest ten, co mnie uratował... Pewnie potem się dowiem. Zerknęłam jak się ma Thor.

Thor narazie zbierał siły siedząc koło jaja. Białowłosy siał zniszczenie zabijając strażników za każdym zamachnięciem miecza. Riven wciąż walczył ze swoim bratem, ale żaden z nich nie mógł obiąść prowadzenia. Ty natomiast, o mało nie wyjebałaś samej siebie w powietrze. Walka toczyła się bez końca a ogniści napływali ze wszystkich stron. Zostało jeszcze jajko, które zaczęło niebezpiecznie błyszczeć.
-Wywal to do lawy, on nie może się wykluć, bo wtedy wszyscy zginiemy.-krzyknął do ciebie nowoprzybyły wojownik, po czym zmienił się w cień i przelatując przez 3 strażników pozbawił ich życia.

Kiwnęłam głową i szybko przemknęłam między walczącymi. To jajo ożywa... Skoro to jajo smoka śmierci.... Kulami energii odrzucałam swoich przeciwników, po czym mieczem strąciłam jajko do walki by smok w nim zginął... Starałam się opędzać od wszystkich i zerkałam z niepokojem na Riva. Ta walka nie będzie miała końca! No bedzie tylko to będzie raczej koniec obydwu...

Smocze jajo wpadło do lawy i spłonęło. Lawa zabulgotała i pochłonęła jajo. Kiedy spojrzałaś na walkę Rivena i Firena spostrzegłaś, że rubinowe ostrze w pewnym momencie przebiło chłopakowi prawe ramię, a zaraz po tym leciało w kierunku szyi. Moment był straszny. Nagle onyksowy miecz stanął na drodze rubinowemu i wybił go w powietrze a ledwo kontaktujący Riven końcem miecza przeciągł ognistemu tentnice i upadł na ziemię.

- Riv! - krzyknęłam przerażona.
Po chwili dopadłam do chłopaka nie zważając na nic i spojrzałam na jego ranę. Leczenie... Coś potrafię ale niewiele, mam nadzieję jakkolwiek pomogę... Zaczęłam leczyć chłopaka i starałam się wytworzyć wokół nas skalną tarczę by przynajmniej przez chwilę nikt nie był w stanie do nas się dostać.

Twoje leczenie było na nic. Nagle podszedł do ciebie białowłosy wojownik.
-Daj, ja go wylecze.-powiedział i delikatnie odsunął cię od niego, po czym przyłożył ręke do jego ramienia. Widziałaś jak jego ścięgna się zrastają co było wręcz obrzydliwe.
-Cholera, zapomniałem, że wie, że mam serce po prawej stronie.-mruknął jak tylko otworzył oczy.

Zrobiłam facepalm.
- No i narobiłeś mi tym samym niezłego stracha - powiedziałam.
Pomogłam Rivowi jako tako się podnieść i rozejrzałam się. Może ogniści odpuszczą jak zobaczą, że ich władca nie żyje... Ale... Na wszelki wypadek byłam gotowa na dalsze walki.