Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

Zatrzymałam Noxa i czekałam.
- Rety spore to.. Gdzie prawdopodobnie umieszcza Riva? - spytałam się Axla.
Rozglądałam się uważnie. Możemy się wszystkiego spodziewać tak blisko tej fortecy.

Nic się nie działo, poza wojskami wchodzącymi do zamku.
-Północna wieża.-odpowiedział chłopak, wyciągając sobie kanapke.
-Za trzy godziny idziemy.

Zeskoczyłam z Noxa i wyjęłam sobie także coś do jedzenia .
- Coraz bliżej... - westchnęłam.
Zaczęłam głaskać Noxa po łbie i szyi by trochę nagrodzić młodegovza noszenie mnie. Po tym usiadłam obok Axla.

-Masz jakieś ciemne ubranie?-spytał chłopak i założył zbroję, i zmienił kolor na czarny.-Coś w tym stylu. Będzie nam łatwiej być niezauważonym. Axel złożył spowrotem zbroje, tyle, że już była czarna.

- Tak mam - powiedziałam.
Moje futro jest czarne, ale ubiór różny. Poprosiłam by Noxzaslonil mnie skrzydłem i się przebrałam.

Przebrałaś się w swój czarny strój i byłaś już gotowa do akcji. Po dłuższym czasie Axel wstał z sygnałem do akcji.
-Biegniemy szybko i zatrzymujemy się dopiepo przy ścianie.-poinstruował cię i pobiegł przed siebie.

Po chwili pobiegłam tak szybko jak mogłam.
"Nix zawolam cie jak będzie trzeba "
Po chwili jak byłam przy ścianie to stanęłam.

-Czekaj tu.-zniknął na chwile, ale zaraz wrócił spowrotem.-Jest czysto, biegniemy.-powiedział i wbiegł przez główną bramę i zaraz zniknął na schodach po prawej stronie.

Pobiegłam za nim i rozglądałam się.
- Dużo tu straży łazi. - spytałam się tylko.
Coraz bliżej Riva... Zerknęłam na Axla. Tak łatwo mu ufam, ale on chyba serio jest w porządku.

Chłopak poprowadził cię przed wejście do wysokiej wieży. Było tam w chuj strażników, około czternastu. Każdy z nich miał żelazną zbroje i miecz. Walka nie wchodziła w gre. Trzeba wymyśleć coś innego.

Spojrzałam na nich.
- Nie ma raczej innego wyjścia... Złap mnie za rękę i zdejmij zbroje bo trochę duża... Użyjemy mojej niewidzialności - powiedziałam.
Po chwili jak mówiłam to tak zrobiłam.

Przeszliście niezauważeni przez strażników i zaczęliście wchodzić po schodach. Na samym szczycie były drzwi, lekko uchylone. Prawdopodobnie do pokoju z Rivenem. Nie było sensu zakładać obrony, bo i tak nic by sam nie zrobił.

Wyjrzałam przez te drzwi.
- Dobra, wchodzimy - szepnęłam i otwarłam ostrożnie drzwi szerzej.
Czy Riv na pewno jest sam? Nie wiem, ale zaraz to zobaczę i stanę się widzialna.

Chłopak siedział sam na parapecie. Wpatrywał się w jakiś punkt daleko w niebie. Jego białe włosy lekko powiewały na wietrze. Wyglądał jakby cała ta sytuacja nie robiła na nim żadnego wrażenia. Ale pewnie tylko tak wyglądał.

Po chwili już byłam w pokoju z Axlem. Zrobiłam, że byliśmy widzialni i zmieniłam się w człowieka.
- Tęskniłeś? - powiedziałam nagle i czekałam na reakcje Riva.
Chciałam od razu się wtulic, ale chciałam zrobić ten efekt.

Chłopak początkowo obrócił się nagle i już miał was poczęstować lodowym promieniem, ale w ostatniej chwili dotarło do niego na kogo patrzy.
-Jezu to ty.-momentalnie skochył do ciebie, przytulił i mocno pocałował.-Co ty tu robisz? I co tu robi synek Triviara.
Odsunął cię za siebie i celując w Axela, ładował moc. Axel natomiast głośno westchnął.

- Pomógł mi się tu dostać - powiedziałam i wzięłam Riva za rękę by ją opuścił. - Pomógł mi przejść wszystko i w ogóle... Wiem kim jest, powiedział w trakcie podróży, ale mu ufam, a może coś mam z intuicji moich rodziców i możemy mu zaufać - zapewniłam swojego ukochanego i się w niego wtuliłam mocno. - Jestem tu by cię uratować... Ogólnie dorwaliśmy elektrycznego i jego właściciela, wysłałam go z pieczęcią do rodziców by go unieruchomili - powiedziałam krótko i go znowu pocałowałam.
Po chwili jednak musiał być koniec tych czułości. Rozejrzałam się wokoło. Był czas by stąd iść.

-Maxim dorwał burze? Kurwa mać. Riley ma Płomienia... Czyli , zostały tylko Ziemia i Duch...-mruczał Riv pod nosem. Wyglądał na zdenerwowanego.
-Proponuje najpierw znaleźć ducha.-podsunął nieśmiało Axel.
-Taaak to będzie najlepsze wyjście.-Riven złapał cię za ręke.-Stwórz portal, nie myśl gdzie, nie myśl o niczym.

Słuchałam wywodów chłopaka i byłam już z deka zaniepokojona.
Nox poleć jak najdalej stąd. Musimy na chwilę skoczyć do innego świata.... Jak tylko wrócę to cię poinformuję o tym telepatycznie - powiedziałam do swojego smoka.
Po chwili według instrukcji chłopaka otworzyłam portal i w trójkę tam wkroczyliśmy.

-Ej ja też chce.-usłyszałaś od smoka, kiedy byłaś już po drugiej stronie. Byliście w jakimś buszu, wszędzie były ogromne drzewa i krzaki.
-Teraz pytanie, gdzie idziemy?-spytał Axel składając zbroje.
-Szukajcie czaszki.-odpowiedział Riven i zaczął się rozglądać po krzakach.

Lepiej nie - odpowiedziałam krótko i z większą siłą by nieco umocnić swoje stanowisko w sprawie.
Po chwili i ja zaczęłam się rozglądać za tym o czym mi mówił Riv. Co chwila na niego zerkałam ucieszona,że znowu z nim jestem.

Szukaliście przez pare minut, aż w końcu Axel się o coś potknął i zajebał głową o drzewo, głośno przy tym klnąc.
-Ej! Mam tu czaszke!-zawołał z krzaków.
Książe podszedł do niego i magią rozciął krzaki. Faktycznie, w ziemie wtopiona była biała, metrowa czaszka. Chłopak przyłożył do niej dłoń i między dwoma drzewami, rozciągnął się portal.
-Wbijamy.

Pokiwałam głową i po chwili z nimi poszłam w ten portal, ciągle łaziłam za Rivem.  Axel mnie trochę rozwalił tym, ale cóż...
- Bardzo się postarałeś z jego ukryciem jak widzę - powiedziałam. - Ogólnie jak było pod moją nieobecność? - spytałam się go.

-Ćwiczyłem u władców żywiołów no i wpadłem jak chciałem wrócić po swój miecz.-odpowiedział chłopak obejmując cie w pasie i całując.
Pojawiliście się w białej jaskini. Ściany były wykonane jakby z kości.
-Uwaga na...-zaczął Riven, ale przerwał mu huk, wywołany przez uderzającego o ściane Axela.-Pułapki.
Książe wywrócił oczami a Axel zbierał się z ziemii.

- Ałaj... - powiedziałam, patrząc się na Axla.
Po chwili zerknęłam na to czarne coś na ręce chłopaka.
- Pokaż, postaram się to zdjać - powiedziałam do niego i zaczęłam swoje próby pozbycia się tej czarnej opaski.