Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

-Nie radziłbym.-powiedział Axel, na czworaka zbierający się z ziemii i plujący krwią.-To go albo zabije, albo przejdzie na ciebie. Albo jedno i drugie.
Riv spojrzał na niego i na ciebie.
-Ja też jestem za tym, żebyś się tym nie przejmowała.-powiedział książe podejmując spowrotem zgłębianie się w jaskini.

- No dobrze - powiedziałam mimo wszystko zatroskana i ucałowałam chłopak a w polik.
Podeszłam do Axla i dałam mu trochę tej maści by mógł jakoś lepiej się pozbierać.
- Właśnie, znalazłam tą maść w swojej torbie, wystarczy nałożyć na każdą ranę... wszystko wyleczy - powiedziałam do Riva zadowolona ze znaleziska. - Trzymam tam dosłownie wszystko - zaśmiałam się.

-Nie mam pojęcia po co.-odpowiedział chłopak i pocałował cię.
Axel posmarował obolałe miejsca maścią i jakoś wstał.
-Jakby coś miało być później, to powiedz wcześniej, a nie jak lece na ściane, okej?-spytał wkurzony Axel.
Jaskinia ciągnęła się przez jakiś czas. Zauważyliście okrągłe drzwi, z kluczem w kształcie klejnotu. Nagle spod ziemii wyrósł kamienny golem.
-Podajcie hasło albo gińcie.
Axel założył zbroję.
-Nie radze...-Powiedział Riven, ale chłopak go już nie słuchał. Wbiegł na golema a ten złapał go na szyje i wyrzucił dziesięć metrów za was.-Kurwa, mówiłem... Hasło to Nieśmiestelny ogień.
Golem rozpadł się, a Axel już wstał i stał koło was. Riven wyciągnął z resztek golema kryształ i włożył go w drzwi, które się natychmiast otwarły.
-Jak chcesz przeżyć, to sie tak nie rzucaj.

- Każda rzecz zawsze może się przydać! - powiedziałam do Riva pomijając fakt, że mam tam obrazy, zasłony, obroże i gazety oraz inne przedmioty, których zwykle się nie używa poza domem.
Uśmiechnęłam się szeroko jak mnie pocałował. Jak zobaczyłam golema to też miałam zamiar atakować, ale stanęłam. Jak zobaczyłam Axla w akcji to zrobiłam facepalm.
- Zawsze byleś taki chętny do walki? - spytałam się go i znowu podałam mu maść. - No w sumie ja też... - stwierdziłam.

Axel nie wziął maści, miał zbroje, więc nie była mu potrzebna. Weszliście przez drzwi do sporej sali. Na środku sali lewitowało jajo. Było szare i lekko popękane. Riven nie podszedł odrazu do jaja, lecz machnął ręką i zapalił kolejno 5 pochodni. Kiedy wszystkie już płonęły, zapłonęło i jajo, ale po chwili zgasło. Książe podszedł i wziął jajo.
-Mamy ducha, więc została tylko ziemia.-powiedział.

Pokiwałam głową i spojrzałam na jajo.
- Daj ponieeeść - zamarudziłam Rivowi i jak się zgodził to od teraz ja niosłam jajo.
To było fajne. Kiedyś wykluje się z niego smok... Ciekawe tylko dla kogo? Poczekamy, zobaczymy, ale komuś przybędzie gad pod opiekę. Mam tylko nadzieję, że nikomu złemu.

Wróciliście spowrotem w miejsce przed jaskinią, ale nie było tu tak samo. Drzewa były poobdzierane a krzaki albo ucięte, albo wdeptane w ziemie. Axel wyciągnął miecz.
-Ktoś tu jest.-powiedział i rozejrzał się.
Riven zrobił to samo. Po chwili nagle złapał cię z nadgarstek.
-Otwieraj portal, tak jak wtedy.-polecił. W jego oczach błyszczało zdenerwowanie.

Kiwnęłam głową i otworzyłam portal.
- Dobrze - powiedziałam i zrobiłam tak jak chciał.
Dlaczego nagle tak się denerwuje...? No w sumie skoro tu są porozcinane rzeczy... Po chwili nas przeniosłam. Ciągle trzymałam jajko i zerkałam na nie czy wszystko w porządku.

W ostatnim przebłysku portalu, zobaczyłaś sześciorękiego potwora który biegł w waszą stronę. Jajko nie dawało żadnego znaku życia, narazie. Wylądowaliście teraz pod jakimś wulkanem. Za wami jednak, było morze, a na nim mała wysepka, zamknięta w fioletowej, przezroczystej bańce magii.
-Cholera, źle wylądowaliśmy. Ale trudno.-powiedział książe i podszedł do morza.
Przyłożył ręke do wody i nagle, zamroził całe morze.
-Idziemy.

- Przepraszam - bąknęłam bo to może przez to, że trochę się rozproszyłam przy tym wszystkim.
Ruszyłam za chłopakiem i się rozglądałam.
- Ogólnie dlaczego to ja musze otwierać portale? - spytałam się po chwili Riva. - Przez to co masz na ręce? - spytałam się go.

Axel uprzedził go zanim zdążył cokolwiek powiedzieć.
-Jeśli użyje teleportu, to go znajdą chodźby nie wiem gdzie sie pojawił.-powiedział, przechodząc ostrożnie po lodzie.
-Dokładnie.-rzekł Riven i też zaczął iść w stronę wyspy.

Pokiwałam głową ze zrozumieniem i się zmieniłam, po czym złapałam Riva ogonem za rękę, bo w swoich rękach obecnie trzymałam jajko smoka. Po chwili schowałam je pod płaszcz, bo od tego lodu idzie zimno, a jajka lepiej na chłody nie narażać.

Szliście jakiś czas, przez całkowicie zamarznięte morze. Riven czuł się jak u siebie w domu, Axel natomiast ledwo utrzymywał równowage.
-Cholerny lód.-powiedział, kiedy po raz setny, mało co sie nie wywalił.
W końcu dotarliście na wyspę. Wkoło było mnóstwo palm i różnych tropikalnych drzew. Książe odmroził morze i zaczął iść w stronę głębi wyspy.

Miałam nieźle śmiechu z Axla.
- Rety ale masz z tym problemy - zaśmiałam się.
Po chwili jak byliśmy na lądzie to dalej mój ogon trzymał się się Riva. Jak się cieszę, że znowu jest ze mną.

Axel nie odpowiedział. Zamiast tego, uderzył pięścią w drzewo. Riven był zdziwiony. Przed wami wyrosło coś na kształt kabiny w windzie.
-Triviar mi opowiadał. On zna każde zabezpieczenie.-powiedział beztrosko i podszedł do "Windy", po czym otworzył drzwi.-Wchodźcie.
Riven nic nie powiedział, jakby bił się z myślami.

Zdziwiłam się trochę.
O co chodzi? - spytałam się Riva w myślach. 
Po chwili tam poszłam za Axlem. ja mu zdążyłam zaufać. Chociaż ja zawsze jestem zbyt ufna... Zerknęłam jak tam się ma jajko.

Jajko ducha było bez zmian. Może dlatego, że nie było przeznaczone tobie, a może po prostu było mu tam dobrze.
-Zna droge do jaja ziemii, niezbyt dobrze, bo to znaczy, że Triviar też ją zna.-odpowiedział w myślach i wszedł z tobą przez drzwi.
Na dół prowadziły schody, oświetlone po bokach pochodniami.
-Stać!-usłyszeliście z ciemności, a obok was śmignęła ostrzegawcza strzała. Była tak ostra i szybka, że wbiła się cała w ścianę, zaraz nad prawym skroniem Rivena.-Kto idzie i w jakim celu?
Riven był spokojny ale w myślach usłyszałaś prosty komunikat "Ty mów, ja nie moge zdradzić kim jestem."

Mam już swojego smoka, więc to logiczne, że nie będę miała kolejnego.
Może nawet już tutaj być - odpowiedziałam mu.
Po chwili jak strzała świsnęła to podskoczyłam. 
- Nova, szukam tu czegoś - odpowiedziałam. - A ty kim jesteś i po co? - spytałam się.
Spojrzałam na Riva a po chwili znowu patrzyłam się w głąb tunelu.

-Jestem strażnikiem jaja ziemii, i jestem tu po to, żeby nie pozwolić zdobyć go byle komu.-Opowiedział głos, po czym z cienia wyłonił się chłopak.
Miał na sobie złotą zbroje, łuk i kołczan pełen złotych strzał. Miał jasne włosy, błękitne oczy i blizne na szyi, oraz wiele mniejszych na rękach. Wyglądał jak złoty Emo. Na jego widok przeszły ci ciarki po plecach.
-Kurwa.-wydusił z siebie Axel i klęknął.
To samo zrobił Riven, tylko bez przekleństwa. Złoty chłopak uśmiechnął się miło, co wręcz do niego nie pasowało. Za jego plecami zawarczało coś, a po chwili stanęło koło jego nogi. Był to mały, sięgający mu do pasa smok. Był dziwny ale piękny. Całe jego ciało było pokryte kolorowymi łuskami. Białymi, szarymi, czarnymi, zielonymi, czerwonymi, niebieskimi i żółtymi.

Przechyliłam głowę na bok, nie do konca wiedząc o co chodzi, chociaż po chwili także przyklępłam, tylko nie tak bardzo jak oni bo nawet nie wiem kto to jest.
Kto to? - spytałam się Riva w myślach.
Spojrzałam zaintrygowana na smoka tego kogoś. Wygląda świetnie... Maluszek jeszcze ale wyjątkowy z tego co widzę... Jest jak tęcza.

Chłpak jakby przechwycił twoją myśl.
-Jestem Vesper. Władca rebeli, król wyzwolenia, jeździec żywiołów czy jak mnie tam nazywają.-odpowiedział podchodząc krok bliżej.-Widze, że jest tu Axel, syn naszego pseudo władcy i Riven, książe lodowego królestwa. Ale ciebie nie znam.
Spojrzał na ciebie błękitnymi oczami i zmierzył wzrokiem.
-Jak się nazywasz?

Po chwili wstałam. A więc to on...
- Jestem Nova - przedstawiłam się krótko. - Jakiegoś szczególnego tytułu nie mam - powiedziałam.
Zmieniłam swoją postać z ludzkiej na Wybierającą opiekunów.

-Twój smok mi lekko powyjadał jagody z mojego gaju w tamtym wymiarze.-powiedział i roześmiał się przyjaźnie.-Jak zapewne wiesz Riven, musicie przejść próby. Wiem, że jesteście dobrzy i te sprawy ale rada...
Przewrócił oczami i spojrzał na smoka.
-To jest mój nowy kompan, bo tamten znalazł sobie wybranke. Poznajcie Elmentic'a. Jest dzieckiem mojego starego smoka, ale nie zważajcie na jego małe rozmiary, jest silniejszy niż wygląda.-pogłaskał swojego smoka i obrócił się.-Chodźcie.

Pokiwałam głową ze zrozumieniem.
- Ups, sorki za Noxa - powiedziałam.
Po chwili ruszyłam za nim razem z resztą. Ogólnie to z nim chce walczyć Triviara...  Poruszałam ogonem nieco zaintrygowana i spojrzałam na Riva.

Chłopak spojrzał na ciebie i uśmiechnął się. Szliście korytarzem jakiś czas, aż doszliście do olbrzymiej jaskini. Oświetlona była milionem pochodni, a w jej wnętrzu zmieściło by się około dwustu tysięcy ludzi a i tak byłoby luźno. Przed wami było okrągłe pole.
-Kto pierwszy chce spróbować?-spytał Vesper.
Axel natychmiast wystąpił i założył zbroje. Vesper wpuścił go do okręgu i klasnął w dłonie. Z ziemii powstał ogromny, kamienny wąż. Rzucił się na Axela, lecz ten pokazał klase i siłe. Uskoczył na bok, zniknął w ciemnym dymie, żeby wyskoczyć nad łbem węża. Uderzył go w łeb z taką siłą, że głowa sie dosłownie rozsypała. Vesper rozszerzył oczy a Riven aż zadrżał.