Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

Po chwili się uspokoilam by nie zniszczyć tego ciała swoimi mocami.
- Jak to?! Moje drugie ciało? Rety dobrze, że nie jest tak silne... Chociaż z drugiej strony jest teraz kobietą - stwierdziłam nagle i kazałam Noxowi by wszedł na podest.
- Teraz to tym bardziej jestem bezużyteczna - stwierdziłam rozżalona.
Wtuliłam się w chłopaka.

-Aj tam gadanie.-uśmiechnął się Riven.
Kiedy Nox wszedł na podest, wokół smoków powstała błękitna poświata. Natychmiast się jednak połączyła w jedną, małą kulę, na nosie smoków. Następnie, każdy ze smoków kolejno zionął ogniem, aż w końcu, na środku powstał kolorowy portal. Miał on więcej kolorów niż łuski Elmetic'a. Axel siadł na ziemii coś z niej podnosząc, a następnie wszedł do portalu. Riven spojrzał na ciebie pytająco.
-Idziemy?

Też się lekko uśmiechnęłam.
- Tak - powiedziałam do niego.
Ucałowałam go w policzek i ruszyłam w portal. Mam nadzieję, że Triviar nie wymodził zbyt wiele z moim ciałem . Przełknęłam sline i wzięłam Riva mocno za rękę.

CZĘŚĆ II- W poszukiwaniu siebie xD

Weszliście oboje spokojnie w portal, a za tobą Nox. Po drugiej stronie było jasno, ale zimno. Axel już stał oparty o drzewo i skubiący coś zielonego.
-Ja i Burek byliśmy na zwiadach. 20 kilometrów stąd, jest zamek Królobójcy. Tak Riven, wiem, twój kolega. Ale za mną chyba nie przepada, bo dostałem to.-pokazał wam strzałe, wykonaną z jakiegoś fioletowego, metalicznego materiału.-Pogadasz z nim?
Riven uśmiechnął się na widok strzały.
-Gościnność. Pewnie prowadź.-powiedział rozglądając się wokół.-Kotku, mam coś dla ciebie.
Książe poszperał chwilę w kieszeni i po chwili wyciągnął onyksowy pierścionek z szafirowymi diamencikami. Uklęknął.
-Może to nie najlepszy moment, ale zostaniesz moją żoną, kiedy wszystko się uspokoi?

- Królobójca, ciekawe - stwierdziłam.
Rozejrzalam się wokoło i wyjęłam z torby coś cieplejszego do ubrania. Spojrzałam na strzałę. No fajny sposób na przywitanie. Już miałam ruszyć, kiedy Riv mnie na chwilę zatrzymał. Ciekawepo co , aleccóż. Myślała , że znalazł jakiegoś fajnego kwiatka, ale to co zobaczyłam.. Cóż, omal nie padłam z wrażenia.
- Tak! - powiedziałam w końcu i wpadłam uradowana na chłopaka by go porządnie ucałować.

Chłopak aż się przewrócił, ale tylko się roześmiał i cię pocałował. W torebce znalazłaś niebieską kurtke z jakiejś niewiadomej firmy. Axel obserwował was z uśmiechem.
-Mówiłem, że sie ucieszy.-powiedział klepiąc Rivena po ramieniu.
-No dobra, miałeś racje.-odpowiedział.-Królobójca czyli Aki. Jest porywczy i kiedyś faktycznie usunął z tronu największego tyrana tego wymiaru, ale jest, jak to mówią "Spoko".
Przed wami wciąż rozciągał się tylko las. Nox człapał delikatnie koło ciebie, rozglądając się po lesie.

Byłam teraz szczęśliwa i to bardzo.
- A co ktoś tu miał jakieś wątpliwości? - spytałam się Riva i wzięłam go za rękę.
Teraz to wszystko wydało mi takie super. Pokiwałam głową na słowa o tym Akim i ogólnie rozglądałam się po okolicy. Lubię podróżować, ale ostatnio mam przesyt tego.

-Chodziło o to, że...-zaczął Riven ale nie dokończył. Przed wami przebiegło stado czarno niebieskich tygrysów, które zagłuszyły słowa Księcia. Axel westchnął a Riven stał i patrzał na biegnące bestie.
-To są tygrysy z cienistego lasu.-wyjaśnił.-Aki je trenuje jako wierzchowce wojskowe.
I faktycznie, każdy tygrys miał na sobie siodło a na końcu tego stada jechał potężnej budowy mężczyzna. Gdy was zobaczył, zagwizdał i wszystkie tygrysy stanęły.
-Co wy tu dzieci robicie?

- No i nie uslyszałam, powtórzysz? - spytałam się Riva.
Po chwili spojrzałam na owego mężczyznę.
- Emm cóż... Ktoś ukradł moje ciało jako wybierającej opiekunów i teraz jest w tym świecie - powiedziałam do mężczyzny.
Był dość spory i na pewno jest bardzo silny.

-Czy ona się dobrze czuje?-spytał mężczyzna zwracając się do chłopaków. Ci roześmiali się i przytaknęli. Mężczyzna tylko pokręcił głową i odjechał popędzając batem tygrysy.
-Nie wiedziałem czy to dobry moment.-dokończył książe.- A co do tego, co my tu robimy, trzymaj się wersji, że jesteśmy w odwiedziny u Króla. I jeszcze jedno, nie używaj przy ludziach słowa Królobójca.

Pokiwałam głową ze zrozumieniem.
- Dobra - wtuliłam się jeszcze w chłopaka.
Po chwili ruszylam dalej z nimi i wypytywałam Riva o to co było nim go złapali.
- Kocham Cię i żaden moment nie byłby zły - uśmiechnęłam się.

-Nie każdy tak myśli.-odpowiedział.-Ogółem nic. Triviar się troszke wkurzyl, więc poszedłem do władców żywiołów. A jak przyszedłem, to już mnie złapali. Chcieli, żebym ich zaprowadził do smoków, ale nie chciałem tego zrobić, więc troche mnie poturbowali.
Szliście szlakiem przez pare godzin. W końcu, przed wami zaczynał z minuty na minutę, rosnąć ogromny zamek. Przed bramą stało czterech wojowników na tygrysach.

- No, gdyby nie zachciało mi się opowiadać rodzicom o tym co się działo... Miało być szybko ale zeszło - spuściłam głowę.
Spojrzałam zainteresowana na te tygrysy. Jako zwierzak jak najbardziej.
- Fajne tygryski ale nie ma to jak smok - popatrzyłam się zadowolona na Noxa.
Po chwili stanęłam obok Riva przed bramą i tym razem lepiej by on mówił.

-Są silniejsze od smoków.-szepnął ci do ucha Axel przechodząc ci za plecami.
Riven podszedł do strażnika i przykładając pięść do klatki piersiowej ukłonił się.
-Jestem Książe Riven. Król mnie zna.-powiedział spokojnie.
-Zaraz zobaczymy.-powiedział i wysłał jednego ze strażników do króla.-Jeżeli kłamiesz, mój tygrysek się tobą nakarmi.
Po chwili jednak, przez bramę wyszedł wysoki, krótkowłosy mężczyzna. Miał bląd włosy i zielone oczy. Jego sylwetka nie była tak potężna jak u strażników, ale nie w wyglądzie tkwi siła. Aki widząc Rivena, podszedł do niego i uścisnął go.
-Witamy spowrotem w fortecy Królobójcy, jak to powiadają buntownicy.-powiedział uśmiechając się serdecznie.-A ty damo, kim jesteś?

- Taaak? - spytałam się tylko.
Po chwili czekałam aż wróci ten strażnik. Westchnęłam i byłam pewna, że nie podzieje się nic... Starałam się stać trochę za Rivem, ale i tak.
- Nova - przedstawiłam sięlkrótko bo żadnych szczególnych tytułów nie mam.
To było dość ciekawe, może król nam pomoże z odszukaniem Triviara w moim ciele...

Mężczyzna ukłonił się. Nagle wzrokiem złowił Axela i jego wilka.
-Co ty tu robisz?-spytał, wyciągając miecz z pochwy przy pasie.
Axel tylko westchnął.
-Riven, mówiłem ci, że mnie nie lubi.-powiedział wsiadając na Burka.
-Axel już nie jest tym samym człowiekiem. Triviar nie żyje, a właściwie nie ma już swojego ciała. Stracił też smoka i to Axel nam pomógł.-powiedział książe patrząc na Akiego.
-No dobra, opowiecie mi wszystko przy uczcie.-powiedział i schował miecz.-Ale na Ciebie, będe miał oko.
Spojrzał wyzywająco na Axela i zawrócił do zamku.

- Taaa... - mruknęłam na słowa o tym, że nie ma swojego ciała.
Nie mógł sobie zabrać tego ludzkiego?! Westchnęłam i ruszyłam po chwiliza wwszystkimi. Obejrzałam się na Noxa i rzuciłam mu do pyska całą tabliczkę czekolady z mojej torby.
- Martwi mnie trochę co Triviar zrobi z moim ciałem - powiedziałam w myślach do Riva.

-Spokojnie, nie jest głupi. Nie zniszczy go, ani nie będzie chciał wprowadzać w nim zmian. To zbyt ryzykowne.-odpowiedział ci chłopak i przytulił się do ciebie. Jego naturalne zimno było przyjemne, ponieważ w zamku było gorąco. Wokół was krążyło mnóstwo ludzi. Wszyscy z zainteresowaniem obserwowali Noxa i Burka. Po dłuższym czasie Aki doprowadził was przed drzwi do ogromnej, oświetlonej tysiącami świec jadalni. Kiedy siedliście przy stole, podano kurczaka i jakieś niezidentyfikowane mięso.
-Smacznego.-powiedział Aki.

Pokiwałam tylko głową.
- Mam nadzieję - mruknęłam.
Po chwili siadłam przy stole zaraz obok Riva i zaczęłam wyszukiwać jakichś owoców i soku. Jeśli nie to kurczak. Zgłodniałam. Jak zaspokoiłam pierwszy głód i zaczęło się wyjaśnienie sprawy to ja teżbbrałamw nim udział.

Na stole było sporo owoców których nie znałaś, ale po spróbowaniu, odkryłaś, że są dobre. Wyjaśnienie Akiemu wszystkiego co zaszło przed waszym przybyciem do tego wymiaru, zajęło wam dość dużo czasu. W końcu jednak wam się udało a Królobójca kiwnął głową.
-Moi szpiedzy by mi donieśli, jeżeli gdzieś pojawiłby się ktoś, próbujący przejąść władzę nad królestwami.-powiedział spokojnie.-Możecie zostać w moim zamku, a jak tylko się czegoś dowiem, natychmiast się o tym dowiecie. Co wy na to?
Axel i Riven jednogłośnie spojrzeli na ciebie.

Wysłuchałam tego co powiedział król i kiwnęłam po chwili głową.
- Dobra, niech tak będzie - powiedziałam w końcu.
"Może to, że moje ciało było teraz o wiele słabsze to tylko takie wrażenie, ale jeśli nie to lepiej by było na takim poziomie jak teraz" -wysłałam w pewnej chwili wiadomość do Riva i podesłałam mu w myślach obrazy z Wojny Światów.

Riven wzdrygnął się a potem pokazał ci swoje wspomnienie. Oddział może dwudziestu ludzi. Wokół nich horda małych, zakrwawionych ludzi, z wyszczerbionymi mieczami. W środku białej kropki stał książe. Jego miecz raz po raz rozszarpywał przeciwników. Krew lała się strumieniami. Tysiące ludzi na garstkę lodowych wojowników.
-To było dawno, ale nigdy tego nie zapomnę.-powiedział mentalnie książe.
Aki wstał od stołu i przywołał służbę.
-Odprowadźcie gości do pokoi.
Do ciebie podeszła dziewczynka, na oko mająca czternaście lat i czekała na ciebie.

"To co działo się wtedy też było dawno... Wiele światów po prostu zniknęło po takich walkach..." - odpowiedziałam. "Te walki trwały chyba z 500 lat..." - dodałam.
Tamten obraz co mu pokazałam i tak był jednym z lepszych.
po chwili ruszyłam za ową dziewczynką i zerknęłam na Riva bo mam nadzieję nie śpi za daleko...

Riven uśmiechnął się do ciebie i tyle go widziałaś. Dziewczynka poprowadziła cię krętymi schodami w góre a potem wąskim korytarzem w prawo. Na całej jego długości, były tylko dwie pary drzwi. Dziewczynka pokazała ci drzwi po lewej.

Westchnęłam i poszłam do tych drzwi i weszłam do pomieszczenia.
"Gdzie cię wyprowadzili?" - spytałam się go.
Usiadłam gdzieś by odpocząć trochę i się odstresować, wcinając czekoladki...