Shadow Dragon czyli jak załapać się do Power Ragers

No tak się domyślałam, że to nie centaur Az...
- O to fajnie - powiedziałam do dziewczyny. - Właśnie, co wiesz o tamtym smoku? - spytałam się jej.
Rozejrzałam się co wyprawiają moje zwierzaki. Ogólnie zaczęłam zagadywać swoją koleżankę, by móc porozmawiać tak jak kiedyś. Póki co z nią, a po tym reszta naszej grupki...

-Że to świr i nie jest nawet w 1/3 tak silny jak Azrail.- Odpowiedziała. Doktor zaczął rozmawiać z jednym ze stworów, który przypominał humanoidalną ważkę. -Nie znamy jego imienia, ale gościu tak samo jak ja i ty nie jest człowiekiem.- Dodała. Zwierzaków nigdzie nie było, więc pewnie musiały zostać i pilnować przejścia. a może po prostu nie mogły przejść do Quash? -Większość potworów stanęła po jego stronie i chcą wziąć Ziemię w posiadanie dla siebie. Będą próbować wszelkimi sposobami zniszczyć ludzi.- Powiedziała dziewczyna.

- Ja prócz tego, że mam w sobie to gryzące po tyłku coś - wskazałam dziewczynie na Acnologię, jeśli nie był w zbyt dalekim miejscu. - Jestem absolutnie człowiekiem - powiedziałam do dziewczyny. - To dało się zauważyć, gościu ma nieźle zryte pod kopułą a mój brat jest jednym z tych gości z ADHD w kolorowych kostiumach co z walczą z wszelkiej maści istotami nasłanymi przez tego złego - westchnęłam.
Westchnęłam i ciągle rozglądałam się po okolicach.
- No to gdzie reszta naszej grupki? - spytałam jej.

Yvonne zachichotała. -Jesteś tego PEWNA?- powiedziała i przekrzywiła głowę. -Na pewno nie jesteś człowiekiem. gdyby tak było nie przyszłabyś do Quash. Tutaj nie maja wstępu ludzie.- Poinformowała cię. -Reszta naszej paczki włóczy się gdzieś po dżungli lub odwiedzają inne bazy. Podzieliliśmy się na kilkanaście grup, by trudniej można było nas znaleźć.- Wyjaśniła ci.

Przekrzywiłam głowę.
- Jestem,no to może mogę przejść właśnie dlatego, że mam smoka - powiedziałam do niej. - Innej możliwości nie ma - pokręciłam głową.
Podrapałam się po głowie nie wiedząc co myślec o tym, co się właśnie dowiedziałam.

Dziewczyna już nic nie odpowiedziała. -Myśl sobie co chcesz.- Mruknęła tylko. Doktor podszedł do ciebie. -Musimy już wracać. Tutaj spędziliśmy tylko pół godziny, ale w tamtym świecie minęło już 10 godzin.- Poformował cie. Yvonne ci pomachała i facet skierował się w stronę dżungli. -Tutaj czas płynie nieco inaczej. a raczej bardziej stoi niż płynie.- Powiedział tylko Doktor.

Westchnęłam i wstałam.
- No to za jakiś czas znowu tu zajrzę jeśli dam radę - powiedziałam do niej.
Wyciągnęłam rękę w geście żółwika, zawsze przybijaliśmy sobie żółwika w naszej grupce, więc teraz nic nie stoi na przeszkodzie. Ruszyłam za Doktorem.

Yvonne kiwnęła głowa i przybiła ci żółwika. -Następnym razem postaram się, by była tutaj cała nasza paczka. Przekonasz się jeszcze, ze aż tak bardzo się od siebie nie różnimy. Na razie.- Powiedziała dziewczyna i mogliście już wracać. Po kilku minutach znaleźliście się na tej samej polanie. Przeszliście przez przejście i w waszym świecie już czekały na was twoje zwierzaki. Gdy cie zobaczyły o mało nie oszalały z radości i przewróciły się na ziemię liżąc cię oraz łasząc się.

Uśmiechnęłam się i jej pomachałam jeszcze. Jak wróciliśmy do naszego świata to przytuliłam swoje zwierzaki.
- A Doktorze... takie pytanie, bo Yvonne coś mówiła, że nie jestem człowiekiem... Nie wiem, to przez niego czy serio może być ze mną coś inaczej? - spytałam się go niezbyt pewnie.
Westchnęłam i wstałam, po czym rozejrzałam się wokoło.

Doktor pokręcił głową. -Nie znam się na tym Będziesz musiała o to spytać Az, chociaż jedyne co wiem to to, ze Smoki ciągną to tych co mają w sobie bardzo mało z człowieka.- Poinformował cię. -Ten pasożyt nie jest kompatybilny z ludzkim DNA. Yvonne musi mieć pewnie rację, ale nie wiadomo w jakim stopniu nie jesteś człowiekiem.- Dodał i ruszyliście w stronę fabryki.

Pokiwałam głową na słowa doktora i się zamyśliłam.
- No to fakt... Jak spotkam Az to się jej spytam - powiedziałam w końcu do doktorka i poszłam zw zwierzakami do domu. - Pewnie głodni co? - spytałam się ich rozbawiona.
Tylko ciekawe czym takim mogłabym być... Mam nadzieję, że nie jakimś ślimako-pijawko-kogutem.

-Na razie.- Powiedział Doktor i odszedł w sobie tylko znanym kierunku. W pół godziny doszłaś do domu, ale twojego brata znowu nie było. Zwierzaki na słowa o jedzonku strasznie się ucieszyły i zaczęły podskakiwać jak piłeczki. Takie duże i puchate piłeczki. Blaze szybko się uspokoił, bo jeszcze trochę i rozwaliłby cała kuchnię.

Zaśmiałam się i po chwili nasypałam swoim zwierzakom karmy.
- Niedługo znowu trzeba będzie wam jedzenia kupić bo jecie więcej niż się spodziewałam... - powiedziałam rozbawiona.
Po chwili usiadłam i zjadłam tylko jakąś jedną kanapkę bo ogólnie nie miałam apetytu.

Zwierzaki w kilka sekund pożarły to co dostały do jedzenia i położyły się na podłodze w kuchni tak, ze prawie musiałaś nam nimi przełazić. Gdy weszłaś do salonu na kanapie siedział sobie jak gdyby nigdy nic Rein. Pomachał ci ręka. -Cześć. jak było w Quash?- Przywitał się. Rozejrzał się po pokoju.

Ucieszyłam się na jego widok i na niego wręcz wpadłam jak wcześniej moje zwierzaki na mnie.
- Cześć, a fajnie było - powiedziałam do niego. 
Po chwili usiadłam obok niego i się przeciągnęłam.
- Ogólnie to wygląda na to,że nie jestem wcale tak bardzo człowiekiem jak  mi się zdawało - westchnęłam.

Rein tylko wzruszył ramionami. -Jak 90% osób w tym mieście.- Odpowiedział rozbawiony. -To miasto kiedyś w całości znajdowało się w Quash, ale jakieś 4000 lat temu zostało wyrwane przez stara cywilizację, która tutaj mieszkała. Atlantydzi czy coś w tym stylu. Większość ludzi jest potomkami Atlantydów i potworów, które przybrały ludzką postać.- Dodał.

Westchnęłam i zamyśliłam się.
- No to pozostaje pytanie jakiego rodzaju stworem jestem - powiedziałam.
Wtuliłam się w niego i ucałowałam go w policzek. Miałam ochotę posiedzieć spokojnie, pogadać trochę i się wyprzytulać.

Rein wzruszył ramionami. -Na pewno czymś cholernie potężnym skoro Smok się do ciebie przyczepił.- Powiedział i przeczesał palcami swoje włosy. -Twój brat tez wtedy nie jest całkiem człowiekiem.- zauważył rozbawiony, a ty wyobraziłaś sobie Zacka jako jednego z tych ślimako-koguto-krów.

Na to wyobrażenie chciało mi się śmiać, ale wychodzi na to, że ja wtedy też będę taka... Nie ważne, zobaczymy.
- No... Jak można będzie sprawdzić to? - spytałam się chłopaka. - Hymmm a z tobą jak jest? - spytałam się go z lekka zainteresowana.
Cmoknęłam go w polik.

Rein wzruszył ramionami. -Pierwszy raz z własnej woli się nie przemienisz. W pewnych warunkach potwor sam się ujawni.- Powiedział i poklepał cie po głowie. Zwierzaki dalej spały w kuchni, ale Szczerbatek się przebudził i buszował po szafkach. -Kiedyś w końcu się przemienisz. Może jutro, może za 40 lat, a może nigdy.- Dodał.

Pokiwałam głową na jego słowa i dalej się tuliłam. Zerknęłam na szczerbatka i powiedziałam mu w której szafie jest żarcie by nie powywalał wszystkiego. Ja mu także zaczęłam się bawić włosami i je przeczesywać palcami.
- No spoko.... Okaże się... Widziałeś co ja na fb wrzuciłam? - spytałam się go rozbawiona.

-Taaa.- Mruknął. -No cóż, Zack nie będzie zbyt zachwycony jak przyjdzie, ale teraz siedzi ze swoja lubą i niech już tak zostanie.- Wyszczerzył się. Pogłaskał cie po głowie i słyszałaś jak Szczerbatek buszuje w kuchni. -Hmmm... twój jaszczurek czasem nie wyżera ci kolacji?- Rein przekrzywił głowę.

- Sprawdzę - powiedziałam.
Wstałam i poszłam do kuchni szybko by sprawdzić co ten jaszczur tam wyprawia. 
- Macie karmę i ją jedzcie - powiedziałam tylko i nasypałam dla pewności sporą porcję do ich misek i wróciłam do Reina.

Szczerbatek buszował sobie po szafkach i znalazł sobie legowisko w jednej z misek, a Blaze się obudził i wpatrywał się w stół na którym leżały kiełbaski. O dziwo, nawet ich nie tknął. Gdy nasypałaś im karmy rzuciły się jakby przez tydzień nic nie jadły i miałaś z nimi spokój. Wróciłaś do Reina, a ten dalej siedział na kanapie i popatrzył na zegarek.

- Do kiedy będziesz? - spytałam się chłopaka.
Cmoknęłam go w polik i siedziałam chwilkę aż zaczęłam z nim trochę gadać na różniaste tematy, na przykład o tym co się ostatnio działo.