Shadow Dragon czyli jak załapać się do Power Ragers

-Dwie może trzy godziny.- Odpowiedział Rein i poklepał cie po głowie. Zwierzaki też się obudziły i zaczęły domagać się jedzenia. -Słyszałem, ze walczyłaś z Azrail. Coś ci wychodziło czy stłukła cie na miazgę?- Wyszczerzył się doskonale znając odpowiedź. -Doktorek już nie był taki wściekły jak poprzednio.- Mruknął rozbawiony.

- To drugie - powiedziałam do chłopaka.
Westchnęłam i się do niego przytuliłam jeszcze trochę, po czym poszłam dać zwierzakom jeść i szybko się przebrałam w łazience. Po tym już mogłam posiedzieć z Reinem.
- Ogólnie też sprawa z tym, że nic nie trenuję - powiedziałam do chłopaka.

-Bo Samuel to olał? W sumie skoro nie trenujesz to ty tez to olałaś.- Mruknął niezbyt zadowolony. -Musisz pogonić tego cholernego jaszczura, bo inaczej niczego się nie nauczysz.- Dodał. Zwierzaki chwilowo były zajęte pożeraniem jedzonka. -Ewentualnie poproś o to jakiegoś z jej ogarów, bo ona na pewno się nie podejmie trenowania z tobą. Ma zbyt dużo sztuczek do ukrycia.- Podrapał się po głowie.

Westchnęłam.
- Może Isleya spytam - przyszedł mi pomysł do głowy. - Nie trenowałam bo jedyne co mogłam robić to latać od miejsca do miejsca i jako tako nie mam na dłuższą metę innego towarzystwa niż moje zwierzaki - wskazałam na Blaze'a i Szczerbatka.
Ucałowałam go w polik.
- Ale jak trzeba to trzeba, to polega nie tylko na ulepszaniu broni - stwierdziłam.

-Hm.. Isley to dobry pomysł. I częściej mecz Azrail i Doktora, by zabierali cie do Quash. Albo sama tam się wybierz.- Powiedział Rein. -Ulepszanie broni nic ci nie da jeśli nie będziesz potrafiła się nią obsłużyć.- Dodał i cmoknął cię w policzek. Zaczął głaskać cie po plecach. -W sumie to byś mogła przekonać do siebie Isleya, by został twoim ochroniarze, ale byś musiała go najpierw pokonać.- Zastanowił się.

- Sama mogę tam chodzić - powiedziałam do chłopaka.
Pokiwałam głową na słowa o Isleyu.
- Nim ja bym go pokonała... - stwierdziłam. - Póki co spytam go o trening - powiedziałam.
Zadowolona z nim tak siedziałam i się przytulałam.

-No to spytaj chociaż o trening.- Powiedział i poklepał cie po głowie. zegar pokazywał już 11. -Muszę już iść.- Dodał i lekko zepchnął cię ze swoim kolan. -Na razie.- Cmoknął cię w policzek i ruszył w stronę wyjścia. Pomachał ci jeszcze i wyszedł. Zostałaś teraz sama ze zwierzakami, a Samuel właśnie wysłał ci SMSa, ze w fabryce zostawi ci stare sprzęty i części do nich.

- Paa - pomachałam mu.
Po chwili poszłam razem ze swoimi zwierzakami do fabryki by zobaczyć co tam Samuel przytargał, jednak dzisiaj chciałabym też coś potrenować... A więc pierwsza rzecz to jakoś ściągnąć Isleya.
- Dobra, przydałoby się zabrać za robotę... - westchnęłam.

Zwierzaki podreptały za tobą do fabryki i od razu zaczęły skakać pomiędzy żelastwem. Isleya raczej tutaj nie widziałaś. Za to Samuel zostawił ci pełno części, które mogłaś wykorzystać w dowolny sposób. Trochę sprzętów do naprawy tez było. Nic innego do roboty na razie nie miałaś, chociaż czułaś, ze w powietrzu coś wisi.

Westchnęłam, ubrałam zbroję i ćwiczyłam bieganie w niej, uderzanie mieczem, skakanie... Ogólnie chciałam popracować nad szybkością. Coś mi się do tego zdawało być nie tak w okolicy, więc kazałam swoim zwierzakom czuwać.
- Bo jeszcze coś na mnie wyskoczy... - mruknęłam.

Zajęłaś się treningiem. Miałaś problemy w szybkim poruszaniem się w zbroi, ale to była kwestia dopracowania. Twoje zwierzaki nagle zaczęły powarkiwać i zza krzaków zaczął wysuwać się dziwny kształt. Przypominał węża, ale na końcu przypominał kobietę. Po chwili potwór pokazał się w całej okazałości. Nie wyglądał zbyt przyjaźnie.

Spoiler:

Teraz widziałam też, jakie elementy będę musiała poprawić w swojej zbroi. Gdy ujrzałam stwora to stanęłam w pozycji bojowej i spojrzałam na niego groźnie.
- Kim jesteś i czego chcesz? - spytałam tylko, ale byłam gotowa na walkę.
Chwyciłam mocno miecz i obserwowałam stwora.

Stwór tylko zasyczał i powiedział swoim pięknym głosem.: -Słyszałam, że jest tutaj Smok, którego pokonanie może dać nieśmiertelność.- Popatrzyła na ciebie z pogardą. -Ale widzę tutaj tylko dzieciaka. Czyżby wieczne piękno było na wyciągnięcie ręki?- Zaśmiała się w wyciągnęła w twoja stronę swoje pazury. o chwili rzuciła się na ciebie z wściekłością.

- Eee? - to było coś dziwnego.
Byleby się nie przeliczyła. Szybkie ogarnuęcie sprawy. Teraz uzylam swojego bicza i uskoczyłam na bok by wbićwybuchowe kawałki w jej wężowate ciało by utrudnić jej poruszanie się, po czym zablokowałam jej pazury mieczem.

Pazury wężycy w starciu z mieczem wydały metaliczny dźwięk, który nie był przyjemny dla twoich uszu. Tak jakby ktoś drapał po tablicy. Wybuchowe kawałki bicza odrzuciły ja na kilka metrów, ale nie zrobiły jej większej krzywdy. Znowu się na ciebie rzuciła, ale jej pazury nie były dość mocne, by przebić zbroję.

Było wyjątkowo zle.
- Ciekawe kto ci takich bdzur naopowiadał - powiedziałam tylko do niej, odpychając ją od siebie z buta. Po tym mieczem po powierzchni jej ciała by rozorać skórę. Jak ją uszkodze to może się jej odechce, nie wiem, ale nie mam zamiaru dać się zabić.

Stworzenie nie odpowiedziało i wrzasnęło, gdy rozorałaś jej część brzucha mieczem. -Ty suko! Jak śmiesz ranić tak piękną istotę jak ja! Zaraz zobaczymy czy będziesz taka harda w starciu z cała siła Ophelii!- zawyła i rzuciła się znowu. Była jednak zbyt wściekła i cały czas chybiała dając ci szansę na ataki.

- Jesteś idiotką, która próbuje mnie zabić, proste - powiedziałam.
Teraz zaczęłam uderzać ją mieczem tak by ją dotkliwie ranić, ale nie zabić bo wygląda na to, że ktośwwpuścił ją w maliny, zobaczymy jak to będzie....

W końcu Ophelia tylko wiła się po ziemi i wyła jak opętana. Wrzeszczała coś o swojej urodzie, wiecznej młodości i nieśmiertelności. Smok prychnął. Co za głupia pinda. Skwitował tylko. Lepiej ją tam szturchnij, bo może powie kto ja tutaj przysłał. Poradził. Wężyca dalej wyła i zaczęło cię to coraz bardziej irytować, tym bardziej, ze nie było końca jej lamentom.

- Zamknij się w końcu! - krzyknęłam.
Podeszłam bliżej i przycisnęłam ją kolanem.
- Kto cię tu przysłał? - warknęłam.
Chyba jest w książce coś o leczeniu, ale póki co jej o tym nie napominam. Miałam tylko nadzieje, że nie zaatakuje mnie ktoś więcej.

Ophelia zaskrzeczała. -Sird!- Wypowiedziała imię które nic ci nie mówiło. -Obiecał mi, ze twoja krew daje wieczna młodość, a ja już się starzeje!- zawyła i nic sobie nie robiła z twojego krzyku, by się uspokoiła. Nawet smok zaczął się tymi wrzaskami irytować. W końcu Blaze wkroczył do akcji i pacnął węzyce łapą na co ona pisnęła przerażona.

- Nie przesadzaj... Dopóki nie pocharatałam cie to było spoko... Słuchaj... Jeśli mi obiecasz, że nie będziesz się go słuchać, kimkolwiek on jest i odsuniesz się od konfliktu to cie wylecze, pasuje? - spytałam sięjej .
W końcu puściłam i zdjęłam zbroje. Ciekawe jak wyjdzie...

Prychnęła. -Niewierze ci. Sird powiedział, ze kłamiesz tak łatwo jak zabijasz.- warknęła. w sumie to to była racja. Tylko ile już potworów zabiłaś? -Ni4e mam zamiaru przechodzić do neutralnych. Tylko Sird jest w stanie zapewnić nam byt.- wy warczała, ale nie podniosła się, bo Blaze przytrzymywał ja łapą. Twój kot popatrzył znudzonym wzrokiem na wężycę.

- Eee a czy ty wiesz, że ja dotąd jeszcze nie zabiłam nikogo? - podrapałam się po głowiei zzrobiłam głupią minę.
Teraz to już było śmieszne. Nie no...
- Gdybym zabijala łatwo to byś już dawno nie żyła tak ogólnie, a ja póki co nie wiem jeszcze wiele o sprawie to tym bardziej - powiedziałam do niej.

Popatrzyła na ciebie z głupią miną. -Nieee?- Zamrugała oczami. -Mniejsza z tym.- Syknęła. -i tak utoczę ci krwi przy najbliższej okazji.- warknęła i chlasnęła twojego kota. Blaze zdarzył odskoczyć, ale wężyca wślizgnęła się w krzaki i tyle ja widziałaś. Kot zamruczał zirytowany, ze uciekła mu zabawka.