Shadow Dragon czyli jak załapać się do Power Ragers

Samuel prychnął. -Czy ja ci wyglądam jak jakaś postać z Lola? Ja jestem o wiele ładniejszy od tego przerośniętego krokodyle.- Burknął i skrzyżował łapy na piersi. Zwierzaki popatrzyły po sobie i chyba uważały, ze postać z gry jest ładniejsza od Samuela, ale jaszczur udawał, ze tego nie widzi. Ten tylko prychnął i czekał aż ukończysz jego broń.

Zaczęłam się śmiać i robiłam nad tym dalej.
- Jak wolisz - stwierdziłam tylko.
Chciałam to skończyć jeszcze dzisiaj i zobaczyć jak ta broń spisuje się w praktyce.
- Ciekawa jestem jak mi poszło - uśmiechnęłam się.

Po pół godziny w końcu zostało ci tylko jeszcze dopieszczenie tej broni dla Samuela. Zwierzaki okropnie się nudziły i zaczęły dokuczać jaszczurowi, który po prostu groził im co chwila swoim mieczem. Po kilku minutach broń dla Samuela była gotowa. łuskowaty o mało nie wyrwał ci jej z ręki i zamachnął się nią kilka razy. -Jest świeeetna.- wyszczerzył się.

Cieszy mnie, że ci się podoba - powiedziałam do chłopaka.
Po chwili postanowiłam wrócić już do domu. Nie domagałam się zaplaty.
- Jutro jedziemy na jakąś akcje - powiedziałam do Blaze'a.
Szczerbatek jest jeszcze za maly.

-Jutro przyniosę ci kasę.- Rzucił jaszczur na odchodne i zadowolony z nowej zabawki ruszył w stronę lasu. Zwierzaki poszły za tobą do domu. Zegar pokazywał, ze jest już po 17. Blaze zadowolony machnął ogonem, ale Szczerbatek śmiertelnie się obraził i zaczął udawać, ze cię nie zauważa. Twój kot tylko wypuścił dymek z nosa na szczeniackie zachowanie małego smoka.

- Jak urosniesz na przynajmniej metr wysokości gdy jesteś na czterech łapach to wtedy o tym pogadamy... I jak chces, nnie będzie jedzenia - powiedziałam do smoczka.
Zrobiłam nam jedzenie i czekałam czy Szczerbatek da się namówić, po czym poszłam na forum o power rangers. Nick Shadow Dragon zaklepany!

Smoczek w końcu dał się przekupić jedzeniem, ale i tak cały czas łypał na ciebie obrażony. Twoje zwierzaki zjadły sobie i teraz miałaś czas na posiedzenie na forum o Rangersach. Był tam nawet temat poświęcony Shadow Dragon! Spierali się tam czy nowy bohater/bohaterka ma jakiś związek z Rangersami i czy czasem nie należny do tych złych. Przeważały jednak opinie, ze Shadow Dragon należy do tych dobrych albo tez neutralnych.

Czytałam te wszystkie wiadomości i dopisałam tylko "Póki co w nic więcej się nie angażuję, a Power Rangers nie chcieli mnie przyjąć". 
Ciekawe czy wezmą mnie za tą prawdziwą czy nie. Po chwili poszłam oglądać coś na youtube z nudów i zerkałam co chwila na swoje zwierzaki.

Na forum jakoś nie za bardzo ci wierzyli, ale twoje wypowiedzi i tak nadawały tor ich dyskusji. Zwierzaki siedziały spokojnie i tylko obserwowały co robisz. Na youtube udało ci się znaleźć kilka filmików z Rangersami w Akcji i chyba jeden z twoja walką, ale akurat tam wszystko było niewyraźne. Komentarze na temat Shadow Dragon były umiarkowanie optymistyczne.

Nie przejmowałam się tym, że mi nie wierzyli. Jednak napisałam by zobaczyli sobie z jakiego czasu jest mój nick a kiedy po raz pierwszy pojawił się Shadow Dragon. W koncu wyłączyłam komputer i poszłam do łazienki się umyć i walnęłam się po tym wszystkim do łóżka.

Razem ze swoimi zwierzakami szybko zasnęłaś, a obudziłaś się bez żadnych problemów po 8. Blaze właśnie cię przygniatał, a Szczerbatek leżał na twojej głowie zasłaniając ci oczy swoim ogonem. Gdy wstałaś zobaczyłaś, ze w fotelu znowu siedział Samuel trzymając na kolanach swoja nową zabawkę.

Spojrzałam na jaszczura z lekka zaspana.
- Hej i co tam? - spytałam się go.
Zerknęłam jak ciągle ma przy sobie broń ode mnie.
- I jak się spisuje? - spytałam się go, siadając na łóżku.
Pogłaskałam zwierzaki i je do siebie utuliłam.

Jaszczur poklepał swoja nową broń. -Bardzo dobre. Sieka jak demon.- Wyszczerzył się pokazując swoje rekinie zęby. -Zaczynasz udzielać się w internecie?- Przekrzywił swój gadzi łeb. -Bo coś za dużo razy miga nick Shadow Dragon na forach.- Spytał się i poklepał swoje ostrze. [b]-I już zaczynają szukać twojej tożsamości.-[b] Dodał.

Zaśmiałam się.
- Z nudów, a dzisiaj jadę na miasto coś podziałać - powiedziałam do niego.
Westchnęłam i zabrałam się za robienie nam śniadania. Dzisiaj mnóstwo kanapek.
- Idziesz ze mną? - spytałam się Samuela.

Jaszczur wstał i się przeciągnął. -Czego, by nie. I tak mi sie nudzi, a złamanie karków kilku złym gościom będzie niezłą zabawą.- Powiedział. Samuel złapał trzy kanapki i bez ceregieli wepchnął je sobie do pyska. Zwierzaki popatrzyły na niego dezaprobatą. -Słyszałem, ze na mieście kręci sie gang kilku potworów, które żyją z okradania magazynów.- Powiedział pomiędzy kolejnymi kanapkami.

Pokiwałam głową.
- No cóż, bywa i tak... - westchnęłam. - Oni tak bo nie mają nic co nie? - podrapałam się po głowie.
Ja zjadłam dwie kanapki i potem jeszcze dorobiłam kilka Samuelowi, po czym poszłam się ubrać i byłam gotowa do drogi. Spojrzałam na Szczerbatka i wzięłam go sobie na ręce.
- Sorki mały - powiedziałam do smoczka i odniosłam go do swojego pokoju i dałam mu dużo smakołyków plus zabawki.
Po tym już mogłam wyjść z Samuelem.

Szczerbatek się śmiertelnie obraził, ale jednak został na swoim miejscu. Wyszłaś razem z Samuelem i Blaze na miasto. jaszczur szedł spokojnie i rozglądał się prowadząc cię w sobie tylko znanym kierunku. Ludzie nie zwracali na was uwagi i chyba nawet nie zauważali wyglądu Samuela. -Ostatni widziano ich na obrzeżach miasta. Bardzo często tam ich widać, więc może mają tam kryjówkę.- poinformował cie jaszczur.

Pokiwałam głową.
- Tu przyda się raczej coś na straszaka bo nie sądzę by mieli jakieś tam mordercze zamiary skoro okradają tylko po to by przeżyć - podrapałam się po głowie. - Może wystarczyłaby nawet rozmowa - dodałam i zamyśliłam się na trochę.

Jaszczur prychnął. -Rozmowa, kuźwa. Trzeba te mendy na kwaśne jabłko stłuc i wtedy dopiero zrozumieją. to są tępe półgłówki. Dopóki ktoś ich nie spierze to mają go w dupie.- Prychnął i pokazał łapą na twojego kota. -On się przyda na całkiem dobrego straszaka jak zacznie ogniem ziać.- Powiedział rozglądając się.

Westchnęłam. 
- Twoim roziwązaniemna wszystko jest pieść? - spytałam się tylko i rozglądałam się.
Przywołałam kota bliżej siebie i dalej się rozglądałam nie chcąc by cokolwiek mnie przepuściło.

-W tym wypadku to jedyne rozwiązanie.- Uciął. -Nie wszystko da się rozwiązać rozmową, a te młotki rozumieją tylko język pięści. Inaczej maja cie w dupie.- Prychnął. W końcu usłyszeliście dziwne skrzypienie i na waszej drodze pojawiło się dwóch gostków o wyglądzie humanoidalnych wilków. Nie wyglądali na zadowolonych z waszej obecności.

Pokiwałam głową.
- No dobra - mruknęłam. 
Po chwili jak stanęły przed nami te dwa wilki to przekrzywiłam lekko głowę.
- Pierwsi chętni do porannego tłuczenia? - spytałam się tylko i ubrałam swoją zbroję i poleciłam Blaze'owi by ich przypalił.

Blaze z dziką radością przypalił wilczkom ogony, ale zza budynków pojawiło się ich jeszcze siedmiu. -Geez, nie potrafią normalnie walczyć?- Obruszył się jaszczur i wyciągnął swoja zabawkę. Wilki rzuciły sie na was z dzikim wrzaskiem, ale tak jak Samuel byli dla ciebie potwornie wolni.

- Nie zabijaj tylko mocno potłucz, masz dobrze wziąć by od tępej strony walić - powiedziałam.
Po chwili ruszyłam i zaczęłam okładać wilki swoim biczem by je pokaleczyć i je wywracać, związywać, kręcić jak bąkami... wszystko... Taka trochę zabawa.

Po kilku minutach wilczyska leżały porozwalane na ulicy i tylko słyszałaś z ich strony przekleństwa, jęki i obietnice dane mamusi, ze nigdy więcej napadania na przechodniów. Samuel się wyszczerzył. -Ślicznie nam poszło, a teraz...- Powiedział i złapał jednego wilka za kark. -Gdzie wasz szefo?- Spytał się i potrząsnął stworem.