Mythic Magnificque - ,,Nova" Historia Novy

Były 3 wyjścia:
Jedno -to którym weszłaś, drugie na górze do pałacu i trzecie na dole u podnóża gór. Na dole chyba widziałaś Viviusa i Verne'a.

Krasnolud wrócił do kopania rudy magicznej.

Postanowiłam ruszyć do miejsca wskazanego w liście przez Błyska. Westchnęłam i ciągle dobita ruszyłam w kierunku tej drogi, nie wiedząc co z sobą konkretnie zrobić.

Ruszyłaś w górę ku kryształowemu pałacowi. Po krótkiej przebieżce przez piętra kopalni dotarłaś wreszcie do górskiego raju- Pałacu Selene. Było tu mnóstwo ulic i dróg, na których różnorodne sklepy, kwiaty, budynki, drzewa i kryształowe ożerelia, wprowadzały niesamowity nastrój.

Spojrzałam na karteczkę i zaczęłam poszukiwać wskazanego na niej adresu. Po policzkach znowu spłynęło mi trochę łez. Nie mogłam uwierzyć, że mogło coś takiego się stać. Westchnęłam i rozejrzałam się. Jako Centaur byłam o wiele silniejsza.

Po krótkiej eksploracji znalazłaś adres. Była to stara rudera na przedmieściach miasta. Dookoła panował brud i nieporządek, a w okolicy piętnaście młodych kotów zalewało się łzami z głodu. Jeden z nich- malutki różowiutki podszedł do ciebie i wtulił się, bo było mu zimno. Czy aby na pewno tutaj znajduje się ta kryjówka?

Spojrzałam na kotka z żalem i wzięłam go sobie na ręce.
- Ehh i że ktoś może przechodzić obok tego obojętnie - westchnęłam i pogłaskałam kotka. 
Ciekawe czy by zjadł kawałek chleba. Spróbowałam. Po chwili ułożyłam go w torbie w przegródce, gdzie będzie miał i miejsce i tlen i ruszyłam pod drzwi, po czym zapukałam.

Do twojej drużyny dołączyła sympatyczna kicia. Była bardzo mała i śliczna. Wtuliła się w dno twojej torby, a ty weszłaś niepewnie do kryjówki. Była tutaj gwardia czterdzieściorga ludzi, głównie chłopaki. Czworo z nich nosiło stroje takie jak Błysk. Reszta zwykłe, tak jak ty.

-Witam! Nazywam się Glazia i jestem jedną z pięciu kapitanów Organizacji Universe! Błysk mówił, że zjawi się tutaj rekrutka. Mam przyjemność z Klaudią?-spytała kobieta w granatowym stroju z dziwnymi brońmi u pasa.

Kiwnęłam głową na jej pytanie.
- Tak, to ja - powiedziałam.
Rozejrzałam się po pomieszczeniu. No nie wyglądało na to, że może tu być taka grupa ludzi... Ciągle troszkę ciężko mi było... i trzeba będzie opowiedzieć co się stało z Błyskiem. Że go zawaliło.. eh...

Glazia kliknęła na guzik w komunikatorze. Dodała ci do komunikatora kilka numerów.

-W takim razie witaj w Universie! Jakoże jesteś tutaj nowa to musiałaś jakoś przekonać Błyska do przyjęcia cię w nasze szeregi. Nowicjuszami zajmują się wyżsi rangą, czyli Orły. Jeśli zasłużysz się Orłom to zostaniesz przyjęta do ich grona. Dodałam ci do komunikatora numery trzech najbardziej wpływowych Orłów: Clemens'a, Daniel'a i Malcolm'a. Jeśli zdobędziesz zaufanie tej trójki awansujesz do rangi Orła i będziesz pełnoprawną członkinią Universu. W razie pytań śmiało pytaj Orłów. -powiedziała Glazia i wróciła do swojego sektora.

Atmosfera była bardzo ciepła i wesoła... Aż szkoda byłoby popsuć nastrój tej zgrai ludzi...

Pokiwałam głową na jej słowa. Po chwili przełknęłam ślinę i poszłam za nią.
- Ogólnie to mam coś do opowiedzenia... - powiedziałam do niej. - Byłam z Błyskiem w jaskini... Zaczęła się walka... Mnie wywalono poza podziemne pomieszczenie, ale Błysk... został zasypany - powiedziałam kobiecie.
Było mi dość ciężko to opowiedzieć, ale cóż.

Glazia spojrzała na ciebie, a gdy wysłuchała twojej wiadomości łzy jej poleciały po policzkach...

-A więc opiekun Orłów przepadł... Mój przyjaciel i wierny towarzysz... Skarbeńku widzę, że dla ciebie jest to równie ciężkie co dla mnie... Choć musimy pogadać z komandorami... -to powiedziawszy otarła łzy i wzięła liderów poszczególnych rang i razem z tobą zasiedli w pokoju narad.

Czwórka potężnych liderów zasiadła naprzeciw ciebie. Pierwszym z nich była Glazia, którą już znasz. To ona zabrała głos jako pierwsza:
-Moi drodzy koledzy liderzy! Dotarła do mnie niepokojąca wieść od tej młodej rekrutki, która podróżowała razem z naszym piątym kolegą Błyskiem. Nasz drogi piąty lider nie powrócił bezpiecznie z misji w kopalniach... Ale o tym wypowie się przed wami nasza rekrutka... a no właśnie jaki pseudonim przybrałaś?

- Pseudonim? Myślałam nad "Kara" - powiedziałam, bo to zarówno moja maść i kara jako no... kara... 
Po chwili z szczegółami (oczywiście pomijając fakt tego co dostałam od Błyska) opowiedziałam całe zajście z jaskinią. Po tym spuściłam tylko głowę i już nic nie mówiłam, nie byłam w stanie nawet jednego słowa, co to co dzisiaj powiedziałam to już za dużo na moje usta, ze tak się wyrażę... Splotłam ze sobą palce i czekałam co dalej...

Liderzy naradzili się... Glazia poświadczyła, że na pewno zostałaś przyjęta przez Błyska. Przemówił do ciebie lider o czerwonym stroju.

-Nazywam się Rodrigo i jestem liderem Sępów. Mam do ciebie wielką prośbę. Jesteś najbardziej zaufaną w tym temacie osobą. Musisz stać się Orłem, gdy już to uczynisz zgłoś się do Ivor'a, naszego barmana i powiedz mu, że cię przysyłam. Jako potwierdzenie podaj mu hasło: ,,Klejnot Troskliwości". Jeśli dobrze się spiszesz to uratujesz Błyska. Tymczasem teraz musisz udać się do Orłów i przekonać ich do siebie.-powiedział członek rady. Fioletowy i Żółty lider , Rodrigo oraz Glazia powstali i wyprowadzili cię z sali narad.
Teraz twoim zadaniem było zostać Orłem i uratować Błyska. Oby nie było za późno.

Pokiwałam głową i tylko poszłam za resztą. Tak więc muszę zdobyć zaufanie owej trójcy... tylko jak? Przechyliłam głowę i wyjęłam kotka z torby i wzięłam go sobie na ręce.
- No mały, troszkę ze mną będziesz miał przeżyć -pogłaskałam go po łebku i trzymając go teraz na rękach rozejrzałam się tutaj.
Przełknęłam ślinę i zaczęłam się rozglądać po wszystkich.

Gdy twoja kicia została wyciągnięta automatycznie zza rogu wyłoniła się dziewczyna, po której stroju wnioskowałaś że pochodzi z Śępów. Widząc kotka zrobiła kocie oczy i spytała:
-Jeeej! Jaki ładni kiciuś! Skąd go wzięłaś?-spytała dziewczyna.

Zaraz za nią znajdował się pawilon sklepów. W jednym z nich zauważyłaś Orła. Może jest on jednym z tych wpływowych Orłów? Warto by spytać, w końcu czemu nie? I tak nie miałaś lepszego pomysłu.

- Cześć, a chodził niedaleko... Żal mi się go zrobiło to go wzięłam - podrapałam kotka za uchem.
Po chwili poszłam zobaczyć kim jest ten Orzeł z jednego z pawilonów. Westchnęłam, tylko jak ja mam zdobyć jego zaufanie? Podrapałam się po głowie. Może to akurat jeden z tych... Zobaczymy. Podchodzę bliżej i chwilkę obserwuję, po czym już idę do niego.

Kociara wybiegła na zewnątrz szukać kotów, a ty podeszłaś do nowo poznanego Orła.
-Witamy na bazarze! Jestem Malcolm i zajmuję się ekwipunkiem i wyposażeniem dla Orłów. Czym mogę służyć?-spytał młodzieniec. Oto i on! Jeden z trzech wpływowych Orłów. Był przystojnym i wysokim brunetem, a na swojej głowie nosił prześmieszną czapkę handlarza. Miał w swoim sklepie bogaty asortyment broni, prowiantu i ksiąg.

- Póki co rozglądam się tutaj. Jestem nowa i niezbyt się orientuje - przyznałam.
Rozejrzalam się po całej tej broni i wszystkim tutaj.
- Dużo tu rzeczy - stwierdziłam. - Ogólnie to będę chciała się załapać do orłów - przyznałam tylko i pogłaskałam znowu kotka.
Maluch jest taki uroczy.

-A więc jesteś tu nowa! To dlatego twoja twarz wydawała mi się nowa. Cóż jestem Malcolm i zajmuję się handlem na bazarze Orłów. Jest jeszcze dwójka osobistości, które powinnaś poznać. Daniel zajmuje się treningiem oraz areną. Clemens natomiast zajmuje się posiłkami i rozdawaniem Misji Orłom. Skoro jesteś nowa to musisz się zasłużyć, żeby mieć szansę dołączenia do Orłów. Pewnie po to tu jesteś prawda?-spytał Malcolm i spojrzał na ciebie pewnym wzrokiem.

Kiwnęłam nieśmiało głową.
- Tak, dokładnie po to tu jestem - powiedziałam do niego.
Tak więc muszę coś zrobić by sobie zasłużyć. W takim razieczeka mnie trochę roboty, ale po to tu jestem. Chcę uratowaćBłyska by mógł mi powiedzieć słowa z karteczki wprost, w sumie... Jakoś zdobył moje serce tym wszystkim...

-W takim razie trafiła ci się niepowtarzalna okazja! Mam akurat bardzo ważne zlecenie, którego nie mogę wykonać sam... Jeśli mi pomożesz to możesz liczyć na moje poparcie. Wchodzisz w to?-spytał sprzedawca.

Twój komunikator zaczął dzwonić... ciekawe kto i w jakim celu dzwoni.

- No jasne! - powiedziałam ucieszona.
Po chwili jak komunikator zadzwonił to podskoczyłam. Po chwili poszłam kawałek na bok i odebrałam połączenie. Ciekawe po co i kto. Westchnęłam. Tak bym chciała by z Błyskiem było wszystko w porządku.

Obraz był niewyraźny tak jak głos grzmocący sygnał przerywał połączenie:
-Klaudia tu *BZZZZT* jes*BZZZT* w pod*BZZZZT* krysz*BZZZZT* pałacu. Wię*BZZZZT* mnie tu ta p*BZZZZZZZZT*...... O NIEEEEEEEE!*BZZZZZZZZZZZZZT*-przerwało połączenie.... Głos wydawał ci się znajomy, ale z wiadomości nic nie dało się zrozumieć.

Wróciwszy do Malcolm'a otrzymałaś zlecenie:
- Dostałem zamówienie na rzadki miecz. Mój dostawca powędrował do kopalni rudy metalicznej, aby przywieźć mi Tytanium. Do tej pory nie wrócił... Chcę, abyś sprawdziła co się stało z tym młodzieńcem i przywiozła mi 2000 bryłek Tytanium, abym miał go na zapas. Dasz sobie radę? Czy przydzielić ci kogoś do ochrony?

- Dam rade - powiedziałam. - Po drodze przynajmniej jeszcze zorientuję się po okolicy... To do zobaczenia! - powiedziałam i poszłam w kierunku kopalni. Tamten głos... W pod krysz zamku... Zamek! Kryształowy zamek i pod... Podziemia! Tylko kto tam może być? Nie wiedziałam, ale sprawdzę to! Chyba misja odrobinę się przesunie... Muszę najpierw to sprawdzić...

Ruszyłaś do pałacu, a tam natknęłaś się na dobrze znaną ci posturę złej czarownicy Hebridy.
-Witam cię w kryształowym królestwie moja droga!-powiedziała z uśmiechem. Wydawała się być naprawdę przemiła. Wejścia do pałacu, w którym mieszkała Selene pilnowały dwa czterometrowe trolle. Oj niemądrze byłoby im wejść w drogę. Owa czarownica weszła do pałacu i zatrzaśnięto za nią wrota. Nagle wpadła na ciebie Sęp Garcia, która znalazła już swojego kota.
-Witaj Kara! Co porabiasz?-spytała ciekawska. Była to dziewczyna o kociej urodzie, była uczesana jak kot... zupełnie jak Milliana z Fairy Tail.