Mythic Magnificque - ,,Nova" Historia Novy

Spojrzałam na nią zainteresowana i lekko rozbawiona.
- A nic rozglądam się tu... Znasz dobrze okolice czyż nie? Wiesz jak można wejść do tego zamku tak by nie natknąć się czasem na straż? Bym chciała pooglądać a mnie nie wpuszczą - udałam naiwną.
Może się udać. Ewentualnie użyję podstępu "ponoć mają tam piękne koty".

-Szczerze mówiąc to jest tam wejście, ale zgodzę się tylko wtedy jeśli staniesz się Orłem. Wiesz nie chcę mieć kłopotów... Glazia by mnie powiesiła nad swoim kominkiem...-powiedziała kociara...

Straż ewidentnie miała was gdzieś mimo iż stałyście zaraz pod nimi....
Nagle uświadomiłaś sobie, że obok was jest winda do szybu kopalnianego, gdzie miałaś się udać z misją po Tytanium.

Kiwnęłam glową.
- No to lecę na pierwsze zadanko - powiedziałam do niej.
Po chwili poszłam do owej windy by zjechać nią w dół. Ogólnie to byłam lekko zestresowana bo poszłamsama , ale moje prace z kimś nie kończą się ostatnio dobrze.

Niby byłaś w tej windzie sama, ale czułaś zimny oddech za sobą. Była to... twoja kumpela z Sępów.
-Hej Kara! Ja nie zostawiam przyjaciół w potrzebie. Na dole jest niebezpiecznie, a ty jesteś nowa, więc udam się tam z tobą!-powiedziała

Po chwili dojechałyście na sam dół. Było ciemno, a rozbłyskiwało jedynie wydobywane Tytanium. Było przecudne! Fioletowo-srebrne błyski metalicznego minerału oślepiały was na moment. Po chwili stanął przed wami ork. Był ciut wyższy od ciebie, czy od Melody(kociary).
-A panienki czego tu szukają?-spytał ork ochrypłym głosem.

Aż podskoczyłam jak poczułam oddech.
- Ahh to ty... No dzięki - powiedziałam do niej.
Po chwili jak zjechałyśmy w dół to zrobiłam duże oczy. Orki nie są zbyt łagodne.
- Zaginął prawdopodobnie chłopak, który miał dostarczyć 2000 bryłek Tytanium - powiedziałam do niego, sięgając po swoje klejnoty na wszelki wypadek.
Nie wiem jakie ma zamiary ale wolę być ostrożna.

Ork spojrzał gniewnie i pokazał ci chłopaka, który pchał kołowrót napędzający machinę. Miał oczy fioletowe i powtarzał w kółko ,,Muszę kręcić kołowrotem".
-Ten tam majaczył jakiś czas temu w okolicy kopalni i powiedział że jest pomocnikiem od Selene. Potem zaczął kręcić kołowrotem i gada tak już od dobrych 3 dni. Nie jadł i nie pił nic od tego czasu... Biedak, niedługo padnie ze zmęczenia.-powiedział Ork.

Zaraz za chłopakiem stały kontenery z Tytanium. Było ono cudowne! Błyszczało się na wszystkie strony. Było srebrzyste, a jego blask rozświetlał kopalnię.

Spojrzałam na chłopaka zmartwiona i do niego podeszłam.
- Heej pobudka, nie musisz wcale tego robić... - powiedziałam do niego.
Zerknęłam na kontenery i westchnęłam. Dalej próbowałam dotrzeć do chłopaka, a jeśli to nie podziałało to postanowiłam użyć klejnotu Melancholii. Może wprawienie w inny nastrój tego biedaka pomoże? Lub jakoś wejdę mu do myśli? Zobaczymy czy coś z tego będzie.

Chłopakowi popłynęły łzy... widziałaś że jest cały obolały, bo sińce i zadrapania dawały po sobie znać. Chłopakowi zaczęło brakować tchu. Klejnot Melancholii pozwolił ci wejść do umysłu chłopca. Było tam ciemno. Po chwili rozejrzenia się po okolicy, zauważyłaś dziwne pomieszczenie pełne luster, a między nimi stał ów chłopak. W lustrach były odbicia wiedźmy, którą spotkałaś przed zamkiem. Czyżby to była hipnoza?

Rozejrzalam się wokoło i spojrzałam na te lustra.
- A więc to tak... - mruknęłam.
Lustra, lustra... Trzeba się ich pozbyć. Wyjęłam cokolwiek czym mogłabym to zrobić lub po prostu nimi rzucałam o siebiei o ppodłoże.

Jednym sprawnym rzutem zbiłaś lustra, a chłopak przebudził się z hipnozy i upadł na ziemię wyczerpany. Uratowałaś mu życie, bo stracił znaczną ilość energii. W tym momencie na salę weszła Hebrida. Wzięła chłopaka na ręce i uleczyła go swoim wzrokiem.
-Nie martwcie się. Wyjdzie z tego, musi odpocząć.-powiedziała i wzięła go do oddziału medycznego kopalni.
-Kara jak ty to zrobiłaś?-spytała zdziwiona Melody.

W końcu było po wszystkim. Jeszcze zobaczyłam jak chłopak i wzięłam towar
- W czasie podróży zdobyłam pewien przydatny przedmiot - powiedziałam do niej.
Po chwili poszłam to wszystko dostarczyć. Westchnęłam i byłam zadowolona z tego wszystkiego. Nie ma co...

Dostarczyłyście razem z Melody Tytanium do Malcolm'a.
-Dobra robota Kara! Masz moje pełne poparcie! Powodzenia w dołączeniu do Orłów!-powiedział i wrócił do sprzedaży asortymentu.

Pierwsze koty za płoty. Zostało dwoje wpływowych, któremu teraz by pomóc?

Pokiwałam głową i odetchnęłam z ulgą. Pierwsze załatwione.
- Oki to teraz trzeba poszukać kolejnego - powiedziałam ochoczo i ruszyłam rozglądać się po siedzibie.
Zerknęłam jak się ma moja kicia i ją pogłaskałam po łebku. Zahaczyłam o miejsce, gdzie mogłam kupić coś dla niej bo na pewno bardzo głodna.

Kupiwszy kici posiłek ruszyłaś w stronę centrum bazy. Było tam zejście na arenę oraz karczma Orłów. Nagle ujrzałaś blask na środku placu. Był to piorun błyskowy dobiegający z areny. Walczyła tam dwójka Sępów. Na widowni stała Melody i jej koleżanki. Na pozłacanym miejscu stał Daniel, opiekun areny. W karczmie zaś widziałaś Clemensa.

Postanowiłam pójść po pierwsze do Clemensa.
- Witam - przywitałam się.
Rozejrzalam się wokoło i zerknęłam na kicię. Ogólnie to ciekawe co tym razem mi przydzieli.
- Tak więc będę chciała załapać się dp Orłów - zaczęłam.

Clemens nie odpowiedział, bo był zapatrzony na widownię areny. Po chwili jednak się zorientował że ktoś coś do niego mówi:
-Przepraszam!...Czego byś chciała?.... Hej nigdy cię wcześniej nie widziałem... Kim jesteś?
spytał młodzieniec ciągle wpatrzony w widownie.

Zaśmiałam się lekko.
- Ogólnie to jestem tu nowa, Kara - przedstawiłam się mężczyźnie.
Spojrzałam zainteresowana na to, co się dzieje na arenie i po chwili znowu patrzyłam się na mężczyznę, czekającna jego odpowiedź.

Na arenie walczyły dwa Sępy, których nie znałaś. Dzięki twojemu bystremu oku zauważyłaś, że Clemens patrzył na Melody. Po chwili zarumienienia się i rozmarzenia Clemens odpowiedział:
-Witaj, jestem Clemens! Milo cię poznać! Jak pewnie wiesz opiekuje się karczmą odpowiedział i znowu rozmarzył się patrząc na kociarę.

Spojrzałam na niego chytrze.
- Czuję tutaj, że ktoś się w kimś zakochał - powiedziałam do niego. - Ogólnie trochę z nią ostatnio łażę... - mówiłam i czekałam jak zareaguje.
Ciągle się na niego patrzyłam. Chyba będzie dobrze.

-O cczym ty mówisz?-spytał chłopak zawstydzony. W pewnym momencie Melody spojrzała w waszą stronę i pomachała do ciebie, żebyś do niej podeszła. Walka była zacięta, a obydwie strony na arenie nie odpuszczały.

Po chwili pomachałam Clemensowi i poszłam do Melody.
- Cześć, jak tam? - spytałam się jej. 
Niezły poziom na tej walce... jeju, są świetni... Chciałam ogólnie jak najszybciej być Orłem to się muszę starać...

-Hej Kara! Widziałaś walkę? Walczą Pursuit i Vesuvius! Ci dwoje są niesamowici. Ciekawe, czy któryś będzie chciał się umówić... Co tam słychać u ciebie?-powiedziała i zwróciła się do koleżanek.
-Hej Lilly, Oblivia! Poznajcie Karę! Niedawno dołączyła do Universu. Jest teraz obecnie w trakcie dołączania do Orłów!

- Cześć - przywitałam się z dziewczynami.
Spojrzałam na Melody i sie zamyśliłam. Myślałam czy by nie zabawić się w tej sytuacji w swatkę... chociaż to poważna sprawa a nie zabawa...
- No to fakt - stwierdziłam. - A jak silny jest Clemens? - spytałam.

-Clemens? Szczerze mówiąc to nigdy nie widziałam go w akcji. Rzadko się wyłania z karczmy. Szkoda, bo traci wiele frajdy.-odpowiedziała Melody

Wtedy odezwała się do ciebie Oblivia:
-Skoro starasz się o dobrą opinię to porozmawiaj z Danielem. Ona patroluje walki na arenie. No i jest całkiem sympatyczny.

Tymczasem walka na arenie skończyła się remisem.
Ozwał się Daniel:
-Walka zakończona! Vesuvius! Pursuit! Gratulacje za tak wytrwałą bitwę! Wygląda na to, że oboje zmierzycie się ze mną w pojedynku o tytuł mistrza Areny!

O to całkiem ciekawe...
- Hym to może byś go zachęciła by się wykazał? Bo też jestem ciekawa w takim razie na co byłoby go stać... Najciekawsze jest niewiadome... - mruknęłam.
Zamyśliłam się i gdy Daniel skończył i w ogóle to podeszłam do niego z zamiarem przedstawienia się i porozmawiania...