Jak wybuchnąć bogów xd Gra Novy

- Jejku - powiedziałam.
Przypomniało mi się jakie akcje robiłam w czasie wojny.... Gdybym teraz mogła się popisać taką siłą... Ja nie dam rady z takim wężem. Spojrzałam na Rivena i się do niego przysunęłam by nieco wykorzystać okazję. Chociaż to co zaprezentował Axel... Jejku...

Axel złożył zbroje i jak gdyby nigdy nic wrócił koło was i siadł na ziemii.
-No dobrze, kto teraz?-spytał Vesper nie odrywając wzroku od pokruszonego łba.
-Chcesz ty, czy mam iść ja?-usłyszałaś pytanie Rivena w głowie.

- Ty, ja nie dam rady - powiedziałam mu w myślach.
Usiadłam na ziemi i spojrzałam na chłopaka. Spojrzałam na Axla z podziwem. Byłam ciekawa co też mój ukochany zrobi.

Riven wyszedł spokojnym krokiem na arene. Z ziemi nie pojawił się jednak wąż, tylko ogromny, kamienny pająk. Chłopak jednak nie użył siły, po prostu zamroził ziemie pod odnóżami zwierzęcia, zrobił wślizg pod niego i rozciął go swoim mieczem na pół. Vesper zaklaskał, Axel również.
-Siła to nie wszystko, powiedział wracając do ciebie.
-Twoja kolej.-powiedział Vesper z uśmiechem.

Pokiwałam głową i dobyłam swojego miecza, po czymruszyłam na pole walki i cczekałam na swojego przeciwnika . Nie mam absolutnie pewności siebie. Straciłam ją razem z siłą. Zacisnęłam rękę na rękojeści i uderzyłam ogonem w ziemię.

Przed tobą nie było na początku nic. Nagle, spod ziemii wyrósł mały, kamienny motylek, zaczął on jednak rosnąć, aż w końcu był trzy razy większy od ciebie. Latał w miejscu, zdmuchując cie lekko z areny.
-Tnij w skrzydła.-usłyszałaś myślową wiadomość od Rivena.

Po chwili machnęłam mieczem by wytworzyć niszczącą falę powietrzną w lewe skrzydło i na nim się też skupiłam. Po chwili zakałam je wodą, znowu uderzyłam falą powietrza by je zdeformować i jeszcze uderzyłam ogniem by wyschło jak najszybciej i zostało w tym kształcie, po czym uderzyłam go mieczem w środek głowy.

Motylek był zwinniejszy niż wyglądał i ominął twój atak, po czym uderzył cie skrzydełkiem. Poczułaś, że lecisz do tyłu, jednak zatrzymałaś się na niewidzialnej ścianie. Chyba nie wyjdziesz póki nie wygrasz.

Szybki jest. . Po chwili rozlałam po całej arenie wodę i nagle wystrzeliłam z niejlodowe , duże igły, które miałyssię powbijać w jego skrzydła i je pokruszyć. Kiepsko mi idzie...

Kolec nie przebił mu skrzydła, ale trafił go w głowe, która zmieniła się w kamienny pył. Vesper, Axel i Riven zaklaskali. Poczułaś, że niewidzialna ściana za plecami znika.

Odetchnęłam z ulgą. Jajo ułożone było w torbie w jednym z koców.
- No to mi się udało - powiedziałam, podchodząc do Riva wiedząc, że miałam tylko szczęście w czasie tej walki.

-No to test siły uważam za zaliczony.-powiedział Vesper i obrócił się do was plecami, coś majstrując przy kamieniu. Otwarł się przed wami portal.
-Idziemy po jajo.-powiedział Riven i wszedł za złotym w portal.

Uśmiechnęłam się i poszłam za nimi. Test siły? Hemm. Chyba może być ich więcej.
- Póki co wypadłam najgorzej - westchnęłam.

-Zdarza się.-powiedział chłopak.
Po 2 stronie był ciasny korytarz.
-Jedziemy z testem zwinności.-powiedział Vesper. Powoli zaczął iść korytarzem, z gracją uchylając się przed kolcami wyrastającymi z każdej ściany. Po chwili był na końcu.
-Nova, może zaczniesz?-spytał.

Spojrzałam na te kolce.
- Co się odwlecze to nie uciecze - stwierdziłam.
Po chwili ruszylam korytarzem i starałam się wzmocnić sswoje ciało dla szybszych ruchów i reakcji. Uchylałam się przed kolcami i po nich skakałam ewentualnie. Ogona nie wiązałam.

Kolce wysuwały się bardzo szybko, ale udało ci się jakoś dojść do końca korytarza. Axel po prostu szedł i je rozwalał a Riven zgrabnie ich unikał. Po chwili Vesper otworzył kolejny portal.
-Zapraszam

Przeszłam przez portal razem z resztą.
- Znowu wypadłam najgorzej - stwierdziłam tylko.
Chciałam by było już po wszystkim, by było dobrze, by móc trochę ssię nacieszyć tym wszystkim...

-Najgorzej wypadł Axel.-powiedział Riven wchodząc przez portal.
Waszym oczom ukazał się olbrzymi zamek, z ogromną wieżą na której stało jajo.
-Witam w świątyni ziemii.-powiedział Vesper wchodząc na Elmetica.-Dojdźcie do jaja i jest wasze.
Odleciał na smoku z prędkością światła i już go nie było.
-Idziemy?-spytał Axel.

- Ale przynajmniej nie miał z tym kłopotów - powiedziałam.
Po chwili poszłam razem z nimi w kierunku wieży.
- Co jak co, ale lepiej uważać - mruknęłam, tworząc sobie pod nogami lodową ścieżkę by nie uruchomićeewentualnych pułapek.

Pułapek nie było. Wkoło było cicho i ciemno. Ziemia była miękka ale sucha. Nad wami przeleleciało stado kruków. Axel zaklął pod nosem, a Riven wyciągnął miecz.
-Chowaj sie do jakiegoś domu!-polecił i sam wskoczył do jakiegoś budynku po lewej stronie.

- O co chodzi? - spytałam się.
Po chwili jednak skoczyłam do jakiejkolwiek kryjówki.
Zdobycie tego jajka jest o wiele trudniejsze niż tamtego - powiedziałam mu w myślach.

-Bo je źle wysłałem.-odpowiedział. Nagle zauważyłaś, że całe miasto spowił cień. Po chwili jednak z nieba spadło czerwone i żółte światło.
-Biegnij po jajo, my damy rade.-powiedział Axel, który nagle pojawił się za twoimi plecami.

CO TO JEST?! - moje pytanie.
Po chwili pobiegłam do jajka nawet nie ogłądając się za siebie. Zaczyna się nieźle dziaćz tego co widzę.

Nie dostałaś odpowiedzi. Jednak kiedy wybiegłaś z budynku, kątem oka zauważyłaś jak Axel i Riven bronią się przed Triviarem, Maximem i jakimś nieznanym ci chłopakiem, a Vesper i Elmetic walczą z trzema ogromnymi smokami. Do wieży prowadziły schody. Na oko było ich z pięćset.

A niech to... Biegnę jednak dalej. Ja w walce wiele nie zrobię, o nie.
- Przynajmniej po to się przydam - powiedziałam.