Wybuchowa przeszłość-Gra Novy

-Jesteś niemal taka sama jak wtedy...znaczy na początku,z czasem się uspokoiłaś i przelewałaś swoje emocje w bitwy...po części to nas zgubiło-Dodał trochę markotniejąc-Nasze charaktery odrodziły się wraz z nami jednak to nasze przeżycia kształtują charakter,a Twój zniknął ponieważ nie wiesz co przeżyłaś-Było to trochę skomplikowane ale zrozumiałaś o co chodzi,wraz ze wspomnieniami utraciłaś rozwinięty charakter.
-Pokój z dwoma łóżkami poproszę-Powiedział nagle,dopiero teraz zorientowałaś się,że jesteście już w centrum pokemonów,byłaś dzisiaj wyjątkowo rozkojarzona.
Otrzymaliście klucze i już po chwili byliście w pokoju.
-Lepiej się wyśpij,jutro czeka cię ważna walka-Oznajmił i sam ułożył się na jednym z łóżek

Słuchałam tego co mi wyjaśniał.
- Ogólnie pamiętam, że byłam wesoła... Z jakiegoś powodu, nie wiem jakiego... Teraz tego powodu wyraźnie nie mam i jestem zrzęda... - stwierdziłam.
Jak byliśmy w pokoju to wyjęłam laptop i zaczęłam trochę na nim pisać.
- Ja za jakąś godzinę pójdę spać - powiedziałam tylko do chłopaka.
Wyjęłam z plecaka swoje jajko Raltsa i je obejrzałam, a po tym ustawiłam obok jajko Shelldera.
- Niedługo najprawdziwszy żłobek mi się tutaj zrobi... I jak ożywię jeszcze swoją skamielinę to dopiero będzie - podrapałam się po głowie i wróciłam do pisania na laptopie.

Chłopak po krótkim czasie zaczął miarowo oddychać,zasnął.
A ty miarowo stukałaś na laptopie,po jakimś czasie zaczęły wydawać coraz głośniejszy dźwięk
*krk**trzask*,dźwięki wydobywały się przy każdym uderzeniu w klawiaturę,nagle zatrzymałaś palec tuż nad literą i usłyszałaś głośne *trzask*,dochodziło z Twojej nocnej szafki,gdy się obejrzałaś zobaczyłaś w słabym świetle ekranu kawałki jaja Raltsa walające się po podłodze,jednak pokemon miał wyraźne problemy aby wyjść ze skorupki

W pierwszej chwili myślałam, że to już klawiatura się psuje.... Cóż, sporo korzystam z swojego laptopa. Jednak jak usłyszałam trzask za sobą to się zdziwiłam. Jedno z jajek się wykluwa! Podeszłam do malucha i zzaczęłam mu pomagać, usuwając delikatnie kawałki skorupki, by mu pomóc.
- Spokojnie, naluszku, zaraz będziesz już wolny... - powiedziałam.
W końcu jak mi się udało to poszłam po ręcznik, trochę go nawliżyłam letnią wodą i zaczęłam wycierać stworka. Starałam się być jak najdelikatniejsza. Po chwili zrobiłam mały skan pokedexem.

Pokemon spojrzał na Ciebie i uśmiechnął się uroczo,był naprawdę słodki.Małe ustka otworzyły się szeroko i pokemon ziewnął,widać wykluwanie się poważnie nadwyrężyło jego siły,ułożył główkę na Twojej ręce,wtulił się w ręcznik i zasnął.

Spojrzałam na małego pokemona rozbawiona. Po chwili owinęłam go w inny ręcznik, by mu wilgoć nie przeszkadzała... Położyłam go sobie obok poduszki i poszłam do łazienki się umyć. Jak wróciłam do pokoju to położyłam się spać. Maluch mnie absolutnie rozczulił i miałam bardzo dobry nastrój. Więc jutro powinno być też w porządku...

Następnego dnia obudziło Cię słońce,otworzyłaś zaspane oczy,a obok Ciebie spał Ralts cicho oddychając,był pokemon,ale czegoś jednak brakowało.Podniosłaś nieco wzrok i zobaczyłaś,że Drake zniknął,a na jego poduszce leży krótki liścik

Westchnęłam i się rozejrzałam. Popatrzyłam na małego pokemona i schowałam go do pokeballa. Niech maluch dalej odpoczywa... Po tym się przebrałam i wzięłam swoje rzeczy. Drake już w gymie... Czas także tam pójść... Ruszyłam więc w drogę. Dobry nastrój po wczorajszym ciągle mi został. Miałam nadzieję, że nic mi go nie zepsuje... Chociaż... Na pewno stracę dobry nastrój, zawsze jest ku temu jakiś powód.

Szłaś uliczkami miasta,było tam wiele ludzi ale nikt nie zwracał na Ciebie specjalnej uwagi,po prostu Cię nie znali,byłaś tu obca.
Przed sobą ujrzałaś potężny budynek sali walk na szczycie której przymocowany był wielki odpowiednik tutejszej odznaki,który lśnił trzema kolorami.
Drzwi do sali były szeroko otwarte...a właściwie nie do sali,ale do wspaniałej restauracji

Spojrzałam na budynek i po chwili weszłam do środka... No ciekawie się robi... Restauracja? Kto by pomyślał, cóż, może przy okazji zjem sobie śniadanie. Wypuściłam swojego Litleo z pokeballa by wędrował przy mnie.
- Teraz znaleźć Drake'a... - mruknęłam, rozglądając się za chłopakiem.

-Mogę przyjąć zamówienie?-Usłyszałaś znajomy głos,obok Ciebie stał Drake w stroju kelnera-Polecam śniadanie zwycięzców,dziś mamy specjalną promocję,jeden z klientów może wygrać wspaniałą nagrodę-Mrugnął do Ciebie z uśmiechem.
-Chłopak nieźle sobie radzi-Usłyszałaś kolejny głos i przed Twoim stolikiem pojawił się chłopak o jasno zielonych włosach
-Brak mu energii-Obok chłopaka stanął drugi o czerwonych włosach
-Z czasem nabierze doświadczenia...no tak,nie będzie czasu-Uśmiechnął się niebieskowłosy chłopak wychodząc zza pleców pozostałych

Obecnie to omal nie padłam z wrażenia. Po tym jeszcze mnie tamta trójka trochę rozbawiła.
- A co mi pan może opowiedzieć o tym śniadaniu zwycięzców? Jakie są składniki? - spytałam się, starając się zachować powagę.
Spojrzałam na swojego Litleo i wzięłam go sobie na kolana i głaskałam kociaka po łebku. Humor miałam od wczorajszego wyklucia Raltsa o wiele lepszy. Nowe życie... uwielbiam to...

-Napój ze świeżych leśnych owoców-Powiedział niebiesko-włosy zanim Drake zdążył otworzyć usta
-Świeże składniki z zaufanych hodowli,jajka na bekonie,tosty,kanapki,jajka w koszulkach...-Kontynuował czerwony
-A wszystko to z idealnie dobranymi przyprawami z różnych regionów-Oznajmił zielonowłosy zasłaniając Drake'a
-I oczywiście możliwość wygrania nagrody-Dodał Drake próbując przecisnąć się między pozostałą trójką
-A czy to ważne?-Zapytali jednocześnie bracia (domyśliłaś się już,że kolorowowłosi nimi są) jakby nagroda nie była ważna przy tej ilości pyszności

Zaśmiałam się lekko i ich wszystkich obserwowałam.
- Jak dla mnie tak, jestem wymagającym klientem i chciałabym wiedzieć wszystko o tym, co mam zamiar zamówić... - powiedziałam.
No nieźle... Ogólnie to to mi jeszcze bardziej poprawiło mój zepsuty podróżą nastrój... Patrzyłam się dalej na tą całą kompanię i czekałam co też więcej wymyślą. Bardzo zachwalali to danie i widzę, że nie bez powodu... Zerkałam na Drake'a, ciekawe tylko po co oni to wszystko urządzili.

Drake pochylił się nad uchem niebieskowłosego i szepnął mu coś do ucha, dosłyszałaś tylko kilka słów takich jak "pretendent" i "odznaka". Chłopak przekazał słowa swoim braciom.
-W takim razie posiłek na koszt firmy,a ty Bla...Drake masz przerwę...właśnie,zapomniałbym-Podał Ci jakiś papierek,był to kupon na restauracyjną loterię z numerem 27498
-I jak Ci się podoba restauracja?-Zapytał Drake siadając naprzeciwko Ciebie

Wzięłam kupon i spojrzałam na niego. Pewnie jak zwykle będę miała pecha... Ciekawe dlaczego tamten lider zaczął słowo "Bla" i nagle zmienił na Drake.
- No świetnie wygląda - stwierdziłam po chwili rozglądania się. - I zaraz pewnie przekonam się o jedzeniu tutaj.... - powiedziałam i wypuściłam też Raltsa i wzięłam sobie malca na ręce.
Uwielbiam małe pokemony są takie urocze...

-Ach,Ralts widziałem go rano,zakładam,że wykluł się w nocy-Chłopak chyba wiedział więcej niż się zdawało-Nie wiem czy wiesz ale Ci trzej,którzy tu byli to tutejsi liderzy...o wilkach mowa
Nagle przed Tobą pojawiło się apetyczne danie podane przez trzech braci,zarówno wygląd jak i zapach sprawiały,że ślina napłynęła Ci do ust

- Zdążyłam się domyślić - powiedziałam do chłopaka.
Po ty jak przynieśli danie to byłam bardzo zadowolona.
- No się postarali... - stwierdziłam i po chwili zabrałam się do jedzenia, a byłam bardzo głodna, chociaż nie wiedziałam, czy dam radę zjeść wszystko.... Co jakiś czas więc podrzucałam jakieś smaczniejsze kąski swoim pokemonom by i one miały coś z tego.

Pokemony również zajadały ze smakiem,nagle na środku restauracji pojawili się liderzy.
-Uwaga,czas na rozstrzygnięcie naszego konkursu,a wygrywa numer-Czerwonowłosy zaczął losować z wielkiej kuli i...
-27498,nagrodą jest samiczka Litleo-Oznajmił ten z czerwonymi włosami patrząc na los-Kto jest naszym szczęśliwcem?

Omal mi szczęka nie odpadła. To mój numerek... Po chwili więc podniosłam rękę i wkrótce podeszłam do czerwonowłosego jak było trzeba, ba na pewno trzeba według mnie. Samiczka Litleo... Mój Simba będzie miał towarzyszkę! Zawsze chciałam mieć parkę tych pokemonów, więc byłam bardzo zadowolona... Normalnie jakby ktoś naumyślnie spełnił moje marzenie.

Rozległy się gromkie brawa,niektórzy mieli nieco zawiedzione miny ale cóż,każdy chciał wygrać.
-Dodatkowo,okazuje się,że nasza zwyciężczyni jest pretendentką o odznakę,tak więc zapraszamy wszystkich klientów na salę gimnastyczną aby mogli obejrzeć wspaniałą walkę!-Zawołał ten z niebieskimi włosami.
Ściana za Tobą zadrgała gdy otworzyły się potężne drzwi z widokiem na salę.
-Czekamy w środku,zobaczymy czy tam dotrzesz

Kiwnęłam głową i ruszyłam po tym wskazaną mi drogą. Spojrzałam na Drake'a. Zerknęłam na swoje pokeballe... Potem ze sobą te Litlusie zapoznam, teraz czas na walkę... Po drodze pewnie będę miała jakieś utrudnienia. Ale co tam, przejdę i je... Mam nadzieję tylko, że nie padnę z nudów. Chociaż raczej nie... I rety tyle tu ludu... Pewnie część wyjdzie popatrzeć na walkę. Czy to trema? Cóż chyba tak, nigdy nie walczyłam na pokaz, jak już to na wojnie, gdzie raczej nikt nie zwracał szczególnej uwagi na to jak walczę tylko liczyło się to ile potworów zabiłam.

Usłyszałaś cmokanie
-Anie kroku dalej,moja droga-Z cienia wyszedł jakiś chłopak w ciemnych okularach i dość...wyrafinowanym stroju-No przecież chyba w tym walczyć nie będziesz co?Jakby to trochę przyciąć...-Mówił z dziwnym akcentem,a w jego dłoń zabłysnął...pokeball-Paras,pokaż jej jak wygląda moda!
Przed Tobą pojawił się mały pokemon z grzybkami na plecach,to chyba był czas na walkę

Spojrzałam na chłopaka z miną zabójcy.
- Ubieram co wygodne i tyle -mruknęłam tylko i wypuściłam swoją samiczkę Litleo, zobaczmy jak się spisuje mój nowy nabytek. - Dobrze, czas się wykazać... Zacznij od osłabienia swojego przeciwnika przy pomocy Leer, potem podbiegnij do nieco i celuj Scratch w jego najdelikatniejsze punkty - grzybki, tak dwa ciosy a potem odskocz i zrób unik jak zaatakuje, następnie zaatakuj swojego przeciwnika przy pomocy E,ber i jak się zbliży to Incinerate! - wydałam komendy.

Gdy Twój pokemon powrócił po atakach Scratch'ami,zauważyłaś,że coś jest nie tak,ugiął nieco przednie łapy jakby nie miał siły się ruszyć,nagle zauważyłaś co się stało,na jego sierści błyszczał żółty proszek,najprawdopodobniej Stuns Spore Parasa
-Hahaha,co za Faux pas-Zaśmiał się chłopak-Specjalna zdolność tego Parasa to Effect Spore,daje ona możliwość paraliżu,otrucia lub uśpienia przy jeśli przeciwnik zaatakuje fizycznie...ale chyba masz szczęście,że wypadło tylko na paraliż...cóż....Leech Life!
Paras rzucił się na Twojego pokemona i zaczął spijać z niego energię,odnawiając to co udało Ci się mu zabrać