~Diabelskie nasienie - Nova~

Tak wiec nastal dzionek. Slonko swiecilo ci do oczek. Twoj wspolokator pochrapywal cicho na lozku obok z reka zwisajaca do ziemi. Byla soboto wiec nie mieliscie dzis lekcji. Chlopak gdy uslyszal ze sie obudzilas ziewnal przeciagle
Witaj ko..... i tu jego slowo przeszlo w jeden wieeeelki ziew. Otrzasnal sie i wstal po czym zajal lazienke. Ty w tym czasie moglas patrzec na jego umiesnione cialo bo byl w samych bokserkach.

Jak ja to określam? Ciasteczkowy...
- Cześć, jak tam? - ziewnęłam.
Po chwili się przeciągnęłam i jak chłopak poszedł do łazieki to usiadłam o turecku i wzięłam jedną z książek i zaczęłam ją czytać. Jestem do tyłu z materiałem bardziej niż ktokolwiek inny z tej szkoły... Westchnęłam i lekko poruszałam ogonem w swojej nogawce.

Twoje ciacho wygladalo o tak. gdy wyszedł z lazienki lekko sie krzywil i spojrzal nma ciebie pytajacym wzrokiem, a nawet spytal w myslach pomozesz zawiazac bandaz? Twoja nauka mogla pojsc w las gdy ma sie takie ciasteczko tuz obok. Usiadl u ciebe na lozku i czekal na pomoc udajac zbietgo szczeniaka.

- Oki pokaż to... - powiedziałam do chłopaka i wzięłam go za rękę.
Po chwili pomogłam mu zawiązać bandaż.
- Ogólnie to co sobie zrobiłeś? - spytałam go.
Od jakiegoś czasu zachowuje się trochę inaczej niż na początku, w sumie to nie wiem dlaczego ale jest trochę inny.

Czysta glupota. zasmiala sie i po skonczonej robocie pocalowal cie w czolo Dziekuje
Chociaz nie moja wina ze mi sie to zrobilo. Wina tych co ze mnie to cos zrobili.
Gdy bandazowalas zauwazylas ze to nie bylo jakies rozciecie czy cos w tym stylu tylko takie cos. W sumei co sie dziwic ze chce to bandazowac. Chociaz co prawda krwawi ale jednak nie moglo to byc zbyt tolerowane. Chociaz w sumie to szkola dla wyzutkow. Z chłopakiem znalas sie juz jakis czas. Wiedzialas, że jest na wpol demonem na wpol czlowiekiem. Jednak nie wiadomo bylo kiedy przejdzie pelna przemiane. Nawet ten symbol nie byl jeszcze zbyt wyrazny.

- Ta to prawda... Będę musiała o tym w końcu pogadać z tatą - westchnęłam.
Póki co mu jeszcze nie mówiłam jaką mój tata dokładnie zajmuje pozycję. Gdy mnie ucałował w czoło to się zdziwiłam, drgnęłam i zamrugałam oczami. Cóż ten jego znak dowodzi o tym, że w coraz większym stopniu jest demonem. Do tego nauczył się niedawno telepatii...
- Hym jakie masz na dzisiaj plany? - spytałam się go w końcu.
Na ogół tylko czekać, aż zacznę uczyć cię latać... - zrobiłam chytrą minę, która na ogół miała mówić, że go czekają niezłe przejścia przy mnie.

Wcale nie musze byc demonem by cie calowac w czółko usmiechnal sie chlopak przytulajac cie. Jednak zaraz złapal sie za reke. Dawala mu coraz bardziej do wiwatu.
A o czym chcialas to pogadac z tatusiem Lucyferkiem? zasmial sie pokazujac ci jezyk i zwinnie uciekajac jak kot spodziewajac sie ataku z twojej strony, ze ci cyztal w myslach.

Zrobiłam naburmuszoną minę.
- Nie no, wara od moich myśli! - warknęłam w końcu wkurzona.
Rozłożyłam skrzydła i z całym swoim ciężarem plus siłą po machnięciu skrzydłami jakiej używam zwykle by się wybić pionowo w górę.
- Co jak co ale przynajmniej trochę prywatności - burknęłam.
Po chwili schowałam skrzydła i poszłam do łazienki.

Nie moja wina, ze gadasz przez sen. warknal i wyszedl z pokoju. TYle go wdizalas. Teraz sama siedzialas w lazience. Chlopaka nie bylo w zasiegu wzroku, sluchu i mysli. Chyba nie znasz jego poczucia humoru przez co bedziecie sie klocic.

Westchnęłam i po chwili zaczęłam się ogarniać. Niedługo po tym wyleciałam niewidzialna przez okno w pokoju by sobie pozwiedzać miasto. Reety ja się chyba w ogóle ze swoim współlokatorem nie będę dogadywać. Ja wszystko traktuję serio, bo na ogół... Jakoś na dole nie miałam do czynienia z żartami.

Najwyzsza pora troche miec dystansu do siebie nie prawdaz? Tak wiec lecialas sobie nad miastem. Slonko przyjemnie ogrzewalo powietrze dzieki czemu pomimo predkosci nie bylo ci zimno. Chlopaka nie bylo widac, zadnych zamieszek rowniez ani sladu. No coz. Chyba nie mialas co robic.

Westchnęłam. Za mało czasu na ogół spędzam w towarzystwie ludzi... Zaczęłam się bawić w wyczynianie podniebnych rewolucji. Tutaj mam na to bardzo dużo miejsca... Po jakimś czasie postanowiłam polecieć z powrotem do pokoju. Tam usiadłam i dalej się uczyłam.

Podniebne rewolucje sie udwaly. A to beczki a to zygzaczki a to to a to tamto. Gdy wrocilas do pokoju chlopaka dalej nie bylo. Usiadalas na lozku i wzielas sie za nauke jednak cos ci nie dawalo spokoju. Jakies dziwne uczucie.

Starałam się zagłębić w treści książki, ale jednak nie mogłam.
- Will gdzieś polazł - mruknęłam w końcu, nie mogąc znieść tej ciszy.
Po chwili wstałam i znowu wyleciałam, tym razem by znaleźć chłopaka, więc trzymałam się około 3 metry nad ziemię by dobrze widzieć.

Szukalas chlopaka lecz po nim nie bylo sladu. Najciemniej pod latarnia prawda? Oblecialas teren okolo 10km od szkoly bo raczej tak daleko nie zaszedl w przeciagu godziny wiedzac ze sie zle czul.

Gdzie jesteś?
Nie było go tutaj, gdzie on mógł się podziać? Zaczęłam dokładniej przeszukiwać miejsca, o których mi napominał czy gdzie kiedyś poszliśmy... Musiał gdzieś pójść, nie ma możliwości by ot tak sobie wyparował.

Okazalo sie ze lezal pod drzewem na skewrku za akademikiem. Widocznie odpoczywal. Na twoje zawolanie tez nie odpowiadal.

W końcu wylądowałam obok niego.
- Hej... Chciałam przeprosić... Przesadzam... Nie jestem przyzwyczajona jeszcze do tego jak jest u was... - powiedziałam do chłopaka i spuściłam głowę.

Yhym... mruknal tylko i spojrzal na ciebie kontem oka.
Cos jeszcze? odburknal. Moglas zauwazyc ze kolor oczu mu sie zmienil. Juz nie byly piwne a szaro czerwone.

- Nie, to już wszystko o miałam do powiedzenia - odpowiedziałam.
Zerknęłam na jego oczy i przy nim przysiadłam.
- Zmieniasz się coraz szybciej - mruknęłam.
Po chwili się odwróciłam i obserwowałam okolice.

Wiem. Nie chce tego. pokazal na bandaz. Nasiakl juz jego krwia. Byla coraz ciemniejsza. Bylo jej dosc sporo.
Nastepuje to za szybko. Jak widac za bardzo jestem spokrewniony z wladcami mroku.
zamknal oczy i sie skrzywil. Okolics byla spokojna. Nikt sie nie krecil.

Po chwili wstałam.
- Może da się coś na to poradzić. W pełni demonem jeszcze nie jesteś, ale chyba w wystarczającej części by pójść ze mną... - powiedziałam i złapałam go za zdrową rękę. - Najlepiej będzie jak cię przyprowadzę ze sobą, może wtedy coś się da zrobić - otworzyłam przejście i czekałam na reakcję chłopaka.

A co sie stanie jak nie uda mi sie przejsc? spojrzal na ciebie.
Biorac pod uwage fakt ze ja jestem demonem Mroku czyli potomstwo upadlych aniolow a ty jestes diablica. to moze dla mnie sie zle skonczyc.

Stanęłam.
- Grr no fakt... - wkurzyłam się sama na siebie. - To wrócę wieczorem - powiedziałam.
Machnęłam mu ręką i wskoczyłam w przejście. Ciągle wiele musze się nauczyć. Jestem młoda, jeszcze nawet mi rogi nie wyrosły. Gdy docieram na miejsce to idę od razu do sali tronowej mojego ojca.

Wejsc. uslyszalas wladczy ton ojca.
Widze ze chcesz chlopaka uratowac. podrapal sie po koziej brodce i krecil ogon na palcu.