Gra Nova - Śluz ? Niekoniecznie. Zieleń ? Nie zawsze. Maź? Ok !

- Cześć! - przywitałam się z nim. - Oglądałam telewizję, trochę zjadłam, byłam przespacerować się po mieście... czytałam gazety - wskazałam na dwie, które przede mną leżały. - A co u ciebie? -spytałam się.
Po chwili by nie mieć wiadomej reakcji zmieniłam się w człowieka. Mam nadzieję moja próbka niczego nie zwydziwiała.

- Probka raz zmienila kolor na niebiesko, a tak to spoko - zaczal mowic. - ogolem proboje sie dowiedziec jak reaguje na rozne rzeczy.

Jak dobrze, ze niebieski...
- Rozumiem - powiedziałam po chwili.
Rozejrzałam się wokoło i podeszłam do chłopaka.
- To poopowiadasz mi coś dzisiaj? - spytałam się go.
Ogólnie to chciałam jeszcze spytać o kilka rzeczy jakie widziałam na mieście i tak dalej...

- Pytaj smialo, pewnie cos Cie zainteresowalo na miescie - powiedzial. Usiadl na lozku i czekal az cos zaproponujesz. Po chwili namyslu zapytal sie:
- A moze ktos z ludzi Ci sie spodobal? Jezeli tak, to opowiedz mi o tej osobie, moze emm... Pokazac Ci tez jak wyglada zwiazek pomiedzy ludzmi? -zapytal

Po chwili jak się dowiedziałam o pewnych rzeczach na mieście, między innymi co to hydrant, gołąb, facet w dziwnym stanie w zaułku to on zadał to dość dziwne pytanie.
- No w sumie... Jest taki jeden co mi przypada do gustu - stwierdziłam.

- Oooo... - Zaciekawil sie. - Rozmawialas z nim? Nie masz jakichs dziwnych objaw? - dopytywal. - moze wprowadzic cie w glab spraw zwiazkowych? - zaproponowal po chwili. Byl strasznie ciekawski !

- Rozmawiałam, objawy póki co da się powstrzymać ale baaardzo ciężko - mówiłam z coraz większym rozbawieniem. - I jak sprawy związkowe to tylko z nim - powiedziałam.
No to teraz czekać na reakcję. Cóż jeśli dam radę opanować się emocjom to może wyjść coś ztego mojego zaskoczenia go.

- To od dzis nie spimy razem - Powiedzial krotko. Wzial swoja poduszke, jakis koc i polozyl na ziemi.

....
Aha, ciekawa reakcja

Spojrzałam na niego tym bardziej rozbawiona.
- Hej a czy wspominałam, że z nikim innym prócz ciebie jeszcze nie rozmawiałam? - i wybuchnęłam śmiechem na jego reakcję.

Koles puscil facepalma. Nagle cos sobie pomyslal. Podszedl do Ciebie i zapytal:
- Skoro z nikim jeszcze procz mnie nie rozmawialas, a kogos masz na oku, to... To... Ja ?
Patrzal sie na Ciebie z wielka powaga. Uuu... No to wpadla. Po chwili poczulas ze masz ochote ponownie zmienic kolor. Ale na czerwony...

No i faktycznie, wpadłam, muszę w końcu bezpośrednio odpowiedzieć.
- Tak... - bąknęłam nieśmiało.
I jak zwykle starałam się opanować z wszelkimi zmianami kolorów.

Irie z poczatku sie zdziwil. Po chwili sie usmiechnal.
- Urocze - Zasmial sie. - Nie spodziewalem sie. - dodal po chwili. Po chwili znowu ulozyl koldre na lozku.
- Zaraz wroce - dodal. - I-ide sie umyc... - dokonczyl zdanie. Mialas chwilke dla siebie

Wzięłam głęboki wdech. Rety, skoro w takim ciele musiałam nieźle zareagować to lepiej nie mówić i mojej prawdziwej formie... Siedziałam tak chwile na łóżku. W sumie ja też powinnam się umyć... Tak więc niedaleko drzwi do łazienki czekam, aż chłopak się umyje i zaraz jak on wyjdzie to ja tam idę. Szybko załatwiam wszelkie sprawy, prysznic... Po tym już przebrana wracam do pokoju. Ciągle byłam zmieszana...

Po 20 minutach drzwi sie uchylily. Irie wyszedl w reczniku, mial go od pasa.
-hm? Czekasz? Prosze, wejdz. Ja zapomnialem bokserek..- powiedzial ci chlopak. Po chwili zaczal je szukac. Lekko sie zarumienilas (klata Irie :p)

- Mhm... No zdarza się... - powiedziałam speszona.
Rety co mi jest? Po chwili tam weszłam i oparłam się o ścianę, czekając aż chłopak wyjdzie, ewentualnie go o to poprosiłam i zamknęłam drzwi. Po tym się umyłam, ubrałam w piżamę... I do pokoju, mam nadzieję już te bokserki znalazł.

W koncu je znalazl. Wyszedl i powiedzial:
- Juz Ci nie bede przeszkadzal.
Zamknal Ci drzwi. Teraz moglas sie spokojnie umyc. Podobno w prysznicu sa najglebsze przemyslenia... Zaczelas myslec o tej sytuacji.

Chwilę tak stałam pod prysznicem i troche rozmyślałam. Cóż... Irie mi się podoba. I pod względem wyglądu i pod względem charakteru... Pomógł mi... Powinno być dobrze... Westchnęłam... Po chwili wyszłam spod prysznica, wytarłam się i ubrałam. Złożyłam swoje codzienne ubrania i poszłam do pokoju. W sumie jakby czegoś chciał to... to mogę mu pozwolić. Nic mnie teraz przed tym nie trzyma.

Polozylas sie w lozku. Irie sie na Ciebie spojrzal.
- Dziwnie sie czujesz co? - Zapytal bardzo spokojnym glosem. Przyblizyl sie do Ciebie. Hmm? A co to? Jako czlowiek zaczelas nagle... Wydzielac pot?

- No trochę... - powiedziałam do niego.
Chyba za bardzo jakoś się przejmuję całą sytuacją. Zwłaszcza jak się do mnie przysunął to teraz jakoś inaczej było. W końcu jednak ja sama się przekonałam i przysunęłam się bliżej, a po chwili lekko do niego przytuliłam.

Chlopak sie zaczerwienil.
- Wiesz... - zaczal mowic. - Od poczatku staralem brac Cie za osobe ktora jest moim gosciem, przybyszem z daleka. Ale... Kiedy widze twoja kobieca forme... Zapominam sie i... - Irie nie dokonczyl. Popatrzal sie na Ciebie, zblizyl sie jeszcze bardziej. Po chwili poczulas jego usta na swoich. Tak, pocalowal Cie. Okropnie sie zaczerwienilas. Poczulas mrowienie w okolicach brzucha.
- Wtedy od razu myslalem ze jestes osoba od dawna mi znana, ktorej potrzebuje... - dokonczyl

Jakby mi ktoś rzucił jakieś trzepoczące robaki do żołądka. W obecnej chwili, tym bardziej po tym pocałunku byłam czerwona, ale w ten ludzki sposób.
- Innymi słowy myślałeś o mnie, jaką bym była, gdybym była w pełni człowiekiem... Z pozoru teraz nim jestem. Ale tylko z pozoru, tego nie zapominaj - powiedziałam do niego.

- Ale... Ja nie potrafie sie przyzwyczaic ! - Powiedzial. - To tak samo wychodzi, po prostu mimo tego wszystkiego ja widze w tobie czlowieka.... - Dodal po chwili. Westchnal. Przewrocil sie bardziej na bok w twoja strone. Nie wiedzial co dalej robic. Po prostu czekal na twoja odpowiedz.

Westchnęłam i jedną dłonią pogłaskałam go po policzku.
- No tak... Sama dziwnie się czuję będąc kimś bez określonej tożsamości, a co dopiero ty możesz myśleć o tym w stosunku do nie... - powiedziałam, zagarniając mu włosy za uszy. - Dla ciebie mogę być człowiekiem, który po prostu czasem na to nie wygląda - uśmiechnęłam się lekko.

- Nie dziwie Ci sie... - Powiedzial usmiechajac sie. Polozyl reke na twoich plecach, powoli ja przesuwajac w dol.
- Czy... Jestes w swojej pizamie, czy tylko swoje ciuchy "wlasne" - zapytal niepewnie. Chyba wiedzialas, a raczej na pewno czego chce. Powoli zaczal zmniejszac miedzy wami juz niewielki dystans.

- W piżamie, staram się do was upodabniać - powiedziałam do chłopaka.
Trochę mnie zmierzało to jak zaczął przesuwać dłonią po moich plecach. Widziałam film, ale nawet po dokładnym obserwowaniu... nie mam pojęcie jak się zachować! Po chwili go pocałowałam, jako taką zachętę by to on dalej działał.